Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |         słońce, aż oczy raziło.~A dzwony wciąż biły radosnym głosem
 2     1, 4 |      płynął i bił w słońce blade; dzwony huczały nieustannie śpiżowymi
 3     1, 9 |           A w Lipcach już od rana dzwony biły wolno a bezustannie -
 4     1, 9 |        jęków nocy jesiennych...~A dzwony biły wciąż.~Ponury hymn
 5     1, 9 |          kościoła i wychodzić, bo dzwony wciąż jęczały głucho, a
 6     1, 11| Niedzielny to był dzień i chociaż dzwony jeszcze nie przedzwaniały
 7     3, 27| przedzwaniali jeszcze.~Ale wraz i dzwony się ozwały hukliwie nawołując
 8     3, 29|        pod płotami, że to od rana dzwony umilkły, jak to było we
 9     3, 30|        huknęły z całej mocy, kiej dzwony zaśpiewały na cały świat,
10     3, 30|           a organy wciąż grały, a dzwony bezustannie biły...~Alleluja!
11     3, 30|            krzyczały gęsi, a kiej dzwony uderzyły i ogromne, niebosiężne
12     3, 34|        kazaniu uderzyły wszystkie dzwony, i huknęli takim śpiewaniem,
13     3, 34|    świegotały pod strzechami, zaś dzwony bimbały bezustannie; biły
14     3, 35|      cichych i radosnych przeczuć~Dzwony zaczęły bić, naród wychodził
15     4, 37|        księży.~Zajęczały żałobnie dzwony, wynieśli czarne chorągwie,
16     4, 37|        zwaliła się na dusze, jeno dzwony jęczały wciąż, biły ponurym
17     4, 37|        przez grube pnie topoli...~Dzwony wciąż biły i ponura pieśń
18     4, 37|          ze stron wszystkich biją dzwony, jarzą się światła, czernieją
19     4, 37|          Przycichło z nagła, jeno dzwony jęczały z oddali, a Józka,
20     4, 37|           to nad nią płakali...~A dzwony wciąż biły, jakby skarżąc
21     4, 38|    bardziej palące, kiej lipeckie dzwony, ile ich jeno było, zadzwoniły
22     4, 38|        dachami nakryte.~Zaś skoro dzwony zabimbały, skoro ich głos
23     4, 38|           i prawdziwie odpustowy. Dzwony bimbały długo i te głosy
24     4, 38|       wraz z procesją.~Zadzwoniły dzwony, śpiew buchnął ze wszystkich
25     4, 38|           wstęgi, i biły radośnie dzwony, i grzmiały organy, a naród