Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |      niektórzy ściągali już z pól do domów.~Głosy ludzkie, rżenia,
 2     1, 4 |            ludzie się rozchodzili do domów, to stawali kupkami przed
 3     1, 5 |              kolebała, biła o ściany domów i przewalała z końca w koniec,
 4     1, 10|               że ludzie wychodzili z domów i jakby procesją ich odprowadzali.~
 5     1, 11|             bo wrony tłukły się koło domów i piały koguty.~Niedzielny
 6     1, 12|            poczęli rozchodzić się do domów.~Tylko drużbowie z druhnami
 7     2, 13| spochmurniało, wrony tłukły się koło domów i przysiadały na drogach,
 8     2, 16|         wronami, tłukącymi się około domów, po stajniach rżały konie,
 9     2, 16|           się rozlała, że ani ujrzał domów, płotów i sadów, jedne tylko
10     2, 16|             z przysiółków różnych, z domów w lasach rozsypanych, z
11     2, 19|         rzekomo by chłopów nagnać do domów, ale już ostawały. Juści,
12     2, 19|        skończyła, rozchodzili się do domów, że to i późno już było,
13     2, 21|        jeszcze galanto po drodze, że domów nie rozpoznał, ale z wolna
14     2, 22|             Insze dawno powrócili do domów, a Jastrzębia jak nie było,
15     2, 24|        zmącony do dna słuchał, że od domów, z cieniów wszystkich, z
16     2, 25|               by się opamiętali a do domów rozeszli, ale nie skończył,
17     3, 30|      chyłkiem rozejdą się do pustych domów i ze łzami przegryzać będą
18     3, 36|       odegnany od mleka.~I z drugich domów jęli też gęsto wychodzić
19     3, 36|            znowu się wyłaniał bliżej domów, w krąg ptasich świergotów
20     4, 37|           jęły wypełzać spod drzew i domów, a we zbożach, co się ździebko
21     4, 37|           nieszpory, rozeszły się do domów, a Hanka posłała za kowalem,
22     4, 38|            zaczęła się rozchodzić do domów, jeno co łapczywsi na uciechę
23     4, 42|              jęli się już zbierać do domów. Tylko jeden Mateusz srodze
24     4, 43|     zgliszcza i porozchodzili się do domów, ostała jeno wójtowa biadoląc
25     4, 45|         zamierzając opaść na który z domów, że już dzieci pierzchały