Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |    podebrał i poszedł we świat! Cichoj, Burek! bo to pewnikiem
 2     1, 3 |       na czole i rżała cicho.~- Cichoj, mała, cichoj! Podjedz se
 3     1, 3 |    rżała cicho.~- Cichoj, mała, cichoj! Podjedz se ano, bo pojedziesz
 4     1, 3 |  niedziele - objaśniała żona.~- Cichoj, Magduś, cichoj! Idę, idę...
 5     1, 3 |         żona.~- Cichoj, Magduś, cichoj! Idę, idę... idę... a to
 6     1, 7 |      głowinie, a uspokajać...~- Cichoj, Jaguś, nie płacz... nie...
 7     1, 8 |            Żydzie, gorzałki! ~- Cichoj, Szymek, cichoj, bo cię
 8     1, 8 |    gorzałki! ~- Cichoj, Szymek, cichoj, bo cię spierą! - jęczał
 9     1, 9 |      pierzynę błotem pomazał.~- Cichoj, Józia, cichoj! Zdarzy się
10     1, 9 |       pomazał.~- Cichoj, Józia, cichoj! Zdarzy się to i niektóremu,
11     1, 10|       zrywając się ze stołka.~- Cichoj ino... tak ludzie mówią,
12     1, 10|        ino... tak ludzie mówią, cichoj!... - szeptała lękliwie.~-
13     1, 12|  chodźta, ludzie, bo stygnie!~- Cichoj, głupi, znajdzie się i la
14     2, 19|      cosik mruczał do siebie.~- Cichoj, ludzie ano posłyszą i roznieść
15     2, 25|           jęknęła przerażona.~- Cichoj, póki swoje powiedam? -
16     3, 32|          zająkał strachliwie. - Cichoj, ścierwy - rzucił patykiem
17     3, 33| lamentliwie:~- Kłonicą go prał! Cichoj, chudziaku! sponiewierał
18     3, 33|         i kara na zbójów, jest! Cichoj, mizeraku! dobrze ci on
19     4, 39|        rzuci i marnego słowa!~- Cichoj, Jaguś, dyć Hanka ci nie
20     4, 39|         Hanka ci nie przeciwna. Cichoj!~- A niechta i ona pyskuje!
21     4, 41|        rozdygotało kochaniem.~- Cichoj, Jaguś, cichoj, dzieciątko! -
22     4, 41|     kochaniem.~- Cichoj, Jaguś, cichoj, dzieciątko! - szeptał z
23     4, 41|         uroczystej przysięgi.~- Cichoj! Dyć jeno tak mówię!~Wytchnęła
24     4, 43|     jaże się cała wieś zleci.~- Cichoj, Jaguś, dyć gościńca ci
25     4, 47|         Cała wieś tu się zleci, cichoj!~Przypadła mu znowu do piersi,