Czesc, Rozdzial
1 Wst,3 | istniejącego niegdyś we wsi Gródku, przy ujściu Huczwy do Buga. Atoli
2 Wst,4 | czasów pogaństwa, bo niemal przy każdej znajdują się ślady
3 Wst,4 | Włocławek nad Wisłą i Bydgoszcz przy granicy Pomorza. Na prawym
4 Wst,6 | Prusów gromadziły się głównie przy jeziorach, to pasmo zatem
5 Wst,6 | wschodu. Dalej ku południowi, przy wschodniej granicy Mazowsza
6 Wst,7 | Wielkiego za Karpatami, pozostał przy Węgrzech i tylko jego część (
7 Wst,9 | sąsiedztwa Zakonu. Kazimierz, przy dobrowolnym hołdzie panów
8 Wst,9 | łucki. Niemniej pozostał przy Polsce Włodzimierz z powiatami:
9 Wst,9 | wyspie niemnowej Salinie, przy ujściu Dubissy, ustąpił
10 Wst,9 | księcia opolskiego, którego przy ziemi Wieluńskiej i Kujawach
11 Wst,10| zobowiązanie się Litwinów trwania przy koronie i królu. W maju
12 Wst,10| Litwy. Memel tylko pozostał przy Zakonie, a w r. 1431 oznaczono
13 Wst,10| Witoldowego. Wołyń pozostawiono przy Wielkiem księstwie litewskiem
14 Wst,10| Krzyżakom Arenswalde i Wedel, a przy Polsce, jak pierwej, potwierdzał:
15 Wst,10| Mceńsk i Lubuck zostały przy Litwie, Rżew przy Moskwie,
16 Wst,10| zostały przy Litwie, Rżew przy Moskwie, a Psków i Nowogród
17 Wst,10| mazurską zasiedlone, pozostały przy Zakonie, ale pozostały jako
18 Wst,11| administracyjnej i sądowniczej. Ryga przy ujściu Dźwiny była głównem
19 Wst,12| dnieprowego pozostały nadal przy Turkach i nie powróciły
20 Wst,12| 1680 z Moskwą, utrzymał przy niej w charakterze tymczasowym
21 Wst,13| sposób dostawały się Rosyi przy pierwszym rozbiorze tak
22 Wst,13| powyższej odpadło do Rosyi, przy pierwszym podziale, mil
23 Wst,13| Pozostało zatem jeszcze przy Polsce, po pierwszym podziale,
24 Wst,13| kilkakrotnie były zmieniane, bo przy rozgraniczeniu Fryderyk
25 Wst,13| Rosyą, zaś 25. września przy użyciu siły zbrojnej, takiż
26 Wst,13| 25. listopada 1795 roku.~Przy pierwszym podziale, z odpadłych
27 Wst,13| które odpadło do Rosyi przy drugim podziale (przy pierwszym
28 Wst,13| Rosyi przy drugim podziale (przy pierwszym tylko część zadnieprska),
29 Wst,13| południowej, z odpadłego do Rosyi przy drugim podziale województwa
30 Wst,14| terytoryum odpadłem od Polski przy pierwszym podziale) dwie
31 II,1 | ziemie książąt piastowskich. Przy wcielaniu tych dzielnic
32 II,1 | conajmniej od roku przed wyborem. Przy wyborach liberum veto, to
33 II,1 | nie ponawiali, a następnie przy końcu kadencyi trybunalskiej
34 II,2 | kwadratowych 9, nad rzeką Baryczą, przy granicy Śląska położona,
35 II,2 | innego starostwa grodowego przy generalstwie (znaczył zaś
36 II,3 | województwa Poznańskiego. Przy podziale Polski między synów
37 II,7 | między książętami. A że przy powrocie do Korony dzielnice
38 II,8 | rozpocząć ruch kolonizacyjny. Przy porównaniu Mazowsza z Małopolską,
39 II,11 | rubieże spisane już były przy województwie Płockiem i
40 II,11 | grodowe. W pałacu publicznym przy placu Krasińskich mieściły
41 II,11 | marszałkowskich z kancelaryami. Przy tym pałacu był ogród publiczny
42 II,11 | Rzeczypospolitej wraz z gmachem przy ulicy Daniłowiczowskiej,
43 II,13 | doktorów w czterech wydziałach. Przy pierwszym podziale kraju (
44 II,13 | archiwum województwa, Brodnica (przy ujściu Brodnicy do Drwęcy),
45 II,14 | był tu przez Krzyżaków, przy pomocy Konrada Mazowieckiego,
46 II,16 | Suecia, Suece, nad Wisłą, przy ujściu Czarny; Koronów nad
47 II,18 | i Sandecki. W roku 1676 przy spisie do podatku podymnego
48 II,18 | to cząstka pozostawiona przy Polsce z szerokich zakarpackich
49 II,18 | i rzeka Biała, a leżały przy niej trzy, przyłączone do
50 II,18 | pod Krakowem, na błoniach przy Kazimierzu. Województwo
51 II,19 | Sandomierskiego była już opisana przy województwie Krakowskiem,
52 II,20 | przestrzeni dolnym Sanem, przy którego połączeniu się z
53 II,20 | niesie, zbudowany został przy pomocy rąk pojmanych w niewolę
54 II,20 | dotąd pana Litwy, nastąpiła przy schyłku dnia 1. lipca zgoda
55 II,20 | Fryderyk, książę Pruski. Przy tej ceremonii dozwolono
56 II,20 | wiodącym, ponieważ leżało przy granicy Korony z Litwą,
57 II,21 | Polesia, ale od Lachów, przy granicy których ciągnęło
58 II,21 | dotąd na Litwie i Rusi. Przy północnym krańcu Podlasia,
59 II,21 | do wsi Gródka nad Narwią, przy ujściu Narewki, potem brzegiem
60 II,21 | wąskim pasem mil kilkanaście przy zachodniej ścianie województwa
61 II,21 | wogóle nie było jej prawie przy granicach Rusi litewskiej.
62 II,22 | czerwony”; domyślać się przy nim trzeba wyrazu „gród”,
63 II,22 | miasto stołeczne ziemi, przy ujściu Łukwi do Dniestru,
64 II,22 | na południowym jej krańcu przy granicy województwa Bełskiego.
65 II,22 | lud słupami nazywa. Jedna przy mieście na wzgórku, łąkami
66 II,22 | Topoli, w dobrach swoich przy wsi Kobyle w ziemi Chełmskiej,
67 II,23 | Kazimierza Jagiellończyka, przy którego synach nauczycielem
68 II,23 | zarządem księży Pijarów. Przy pierwszym rozbiorze roku
69 II,23 | Austryi. Pozostało tylko przy Koronie z dóbr prywatnych
70 II,23 | istnieć przestało, gdyż przy formowaniu nowych województw
71 II,24 | z Podolskiem i Ruskiem. Przy pierwszym rozbiorze Polski
72 II,25 | panowanie na Wołyniu. Olgierd, przy pomocy Tatarów, zajął Podole
73 II,25 | białem polu. W roku 1772, przy pierwszym rozbiorze Polski,
74 II,25 | przeszkód od Turków, wzniósł przy ujściu Zbrucza do Dniestru
75 II,25 | należą między innemi: Żwaniec przy ujściu Żwańczyka do Dniestru,
76 II,25 | z Turkami. Studzienica, przy ujściu Studenicy do Dniestru,
77 II,25 | herbu Habdank. Dźwinogród, przy ujściu Dźwiniaczki do Dniestru,
78 II,25 | sukien i t. p. Latyczów, przy ujściu Wołka do Bohu, miasto
79 II,26 | do Korony i pozostawało przy niej do 30 stycznia 1667
80 II,26 | okolicy Lubecza, a skończywszy przy ujściu Taśminy, z wyjątkiem
81 II,26 | Lubecz pozostawał stale przy Kijowie i granica lubecko-czernihowska
82 II,26 | po obu brzegach Dniepru. Przy regulowaniu sądownictwa
83 II,27 | po drugiej, nawet w pasie przy granicach południowych województwa,
84 II,27 | nadmorskiego Oczaków, położonego przy gardzieli limanu dnieprowego,
85 II,27 | który znajdował się zwykle przy wojsku zaciężnem, a później
86 II,28 | Rzeczypospolitej, ale pozostawały przy niej już tylko przez lat
87 II,28 | 1686 roku. Pozostały tylko przy Polsce, na pamiątkę dziejową
88 II,29 | tytularnie jednak pozostało przy Litwie i w porządku urzędowym
89 II,30 | Olgierdzie Jagiełło. Gdy zatem przy zatwierdzeniu unii Litwy
90 II,30 | Olgierda. Wilno, położone przy zachodniej ścianie dzielnicy
91 II,30 | znalazło się tem samem i przy zachodniej granicy swego
92 II,30 | więcej, niż w Koronie, bo przy wielkiem zamiłowaniu do
93 II,30 | noszącemi nazwę Ponar, przy ujściu rzeki Wilny, czyli
94 II,30 | potężny dziad Jagiełły. Przy zamkach tworzyły się wszędzie
95 II,31 | się z plemieniem litewskim przy ujściu Hańczy i wsi Warwiszkach
96 II,34 | łacinie Polocia, Polocium, przy ujściu rzeki Połoty, na
97 II,34 | roku 1773, po odpadnięciu przy pierwszym podziale północnej
98 II,35 | papieża, Innocentego IV. Tuż przy mieście, naprzeciw zwalisk
99 II,36 | łacinie Vitebscum), nad Dźwiną przy ujściu do niej Widżby, był
100 II,36 | wieku XVII, pozostawiony przy Rzeczypospolitej nosił nazwisko „
101 II,36 | tym rozbiorem, pozostawała przy Polsce jeszcze przez lat
102 II,37 | znaczniejsze były: Brześć litewski, przy ujściu Muchawca do Buga,
103 II,37 | puszcz należała, położona przy źródłach Narwi i Narewki,
104 II,39 | mińskiego, którzy roku 1569 przy ostatecznej unii Litwy z
105 II,40 | graniczył na północ z położoną przy zatoce Fińskiej Estonią (
106 II,40 | Inflanty, utrzymanie się Polski przy tym kraju narażało ją na
107 II,40 | kwadratowych wynoszącej, pozostała przy Polsce około część ich piąta,
108 II,40 | postanowione i utrzymane przy Polsce województwo graniczyło
109 II,40 | powiecie Upickim. Gdy zaś przy pierwszym podziale roku
110 II,40 | odpadło, a tylko zostały przy Polsce jego tytuły i urzędy
111 III,1 | wschodnią granicą po Wisłę. Przy dyecezyi Poznańskiej w czasie
112 III,1 | którzy w dobrach swoich i przy dworach stawiali świątynie
113 III,1 | stawiali świątynie i uposażali przy nich swoich kapelanów. Gdy
114 III,1 | wybudował kościół i osadził przy nim kapelana, biskup udzielał
115 III,2 | X wieku w widłach, czyli przy złączeniu się dwóch rzek,
116 III,2 | który, sprowadzony do Polski przy końcu wieku XIII, rozpowszechnił
117 III,2 | rękopisami Kadłubka zgorzały przy pożarze klasztoru roku 1800).
118 III,2 | roku 1162 poznał Kanoników przy kościele grobu św., tak
119 III,2 | obowiązkiem ich była służba przy Grobie Zbawiciela i doglądanie
120 III,2 | do Krakowa, zamieszkali przy parafialnym kościele św.
121 III,2 | zbudowanego kościoła Panny Maryi przy rynku. Tak więc kościół
122 III,2 | św. Trójcy z klasztorem, przy nim zbudowanym, w pobliżu
123 III,2 | Clarus Mons) w Częstochowie przy kaplicy, zbudowanej w roku
124 III,3 | tej dyecezyi kościołów 83. Przy pierwszym rozbiorze kraju
125 III,3 | kanonicznem. W roku 1462, przy wcieleniu do korony księstwa
126 III,3 | Oliwie roku 1660, pozostała przy Polsce tylko trochę więcej
127 III,3 | biskupstwa wileńskiego, przy którem ustanowiony sufragan
128 III,3 | uszczuplenie dyecezyi nastąpiło przy pierwszym rozbiorze kraju,
129 III,3 | biskupa. Pierwiastkowo było przy katedrze sześciu kanoników
130 III,4 | zostali do dawnej Polski przy końcu wieku XIII. Najpierwszy
131 III,4 | świadkowie czynów rycerskich, przy nabożeństwach dziękczynnych
132 III,4 | Sejnach, parafialne zaś przy każdym swoim klasztorze.~
133 III,4 | jeszcze kilka. W Kongresówce przy kasacie roku 1864 pozostawiono
134 III,4 | kolegium otrzymali w Warszawie przy ulicy Długiej (gdzie za
135 III,4 | Lublinie i piąty w Warszawie przy ulicy Miodowej do roku 1872. –
136 III,4 | Galicyi) Bazylianie pozostali przy swoich prawach do roku 1782,
137 III,4 | węgielny pod kościół kapucyński przy ulicy Miodowej. Jadąc przez
|