Czesc, Rozdzial
1 Wst,2 | organizacyi państwowej ani swoich dziejopisów. Istniała już
2 Wst,3 | Drewlanie, nazwani tak może od swoich siedlisk po lasach. Podbici
3 Wst,3 | jako poganie, wypierani ze swoich siedlisk przez Krzyżaków,
4 Wst,3 | przesiedlali się do Litwy, jako do swoich pobratymców, przyczyniając
5 Wst,4 | Mrongovius znowu w słownikach swoich wywodzi tę nazwę od kożucha.
6 Wst,4 | rozmaite ludy, które miały swoich naczelników. Między tymi
7 Wst,4 | rozdzieliwszy, Jarosław osadził swoich nad rzeką Rosią. Grody zaś
8 Wst,5 | późniejszej Małopolski, miały swoich własnych książąt dzielnicowych.
9 Wst,8 | dzierżawy ruskie, nasławszy swoich poborców (baskaków) do ściągania
10 Wst,8 | 1264) podzielił Ruś między swoich synów w ten sposób, że Lew
11 Wst,9 | Karol czeski zrzekł się swoich dziwnych do Mazowsza pretensyj (
12 Wst,10| przyłączyła ziemię Smoleńską do swoich dzierżaw. Psków i Nowogród
13 Wst,11| uczynił to (przez posłów swoich) książę pruski Albert Hohenzollern.
14 Wst,11| Rzeczypospolitej roszczeń swoich do Inflant, Połocka i Wieliża.
15 Wst,13| zaświadczał później w dziełach swoich, że Austryacy, korzystając
16 Wst,13| łatwość dalszego rozszerzania swoich granic. Wojska pruskie dopiero
17 II,3 | województwo i od tej pory miało swoich wojewodów.~Ogólna przestrzeń
18 II,6 | monarchię polską pomiędzy synów swoich, z Kujaw i Mazowsza uczynił
19 II,7 | którym Konrad podzielił synów swoich: Kazimierza i Bolesława
20 II,9 | województwo Rawskie, w granicach swoich z XV wieku dotrwała do upadku
21 II,12 | roku 1454 przedstawicieli swoich do Krakowa, gdzie przed
22 II,15 | jaki to biskupstwo z dóbr swoich przynosiło, młody, bo trzydziestoletni
23 II,18 | już jednolitej w granicach swoich krainy, ale na kilka oddzielnych
24 II,19 | Wszystkie powiaty miały swoich urzędników ziemskich, prócz
25 II,20 | obronny w Lublinie, miała i swoich kasztelanów, którzy już
26 II,21 | i Mielnicką, które miały swoich podkomorzych i wszystkich
27 II,22 | książęta często nazwy od swoich imion (Kraków od Kraka,
28 II,22 | Rej z Topoli, w dobrach swoich przy wsi Kobyle w ziemi
29 II,23 | książąt mazowieckich, miała swoich wojewodów, kasztelanów i
30 II,24 | posadził aż trzech synów swoich na Wołyniu i Polesiu, w
31 II,24 | nieznanych pierwej w Litwie, swoich kanclerzy i marszałków,
32 II,24 | łucki mieszkał w dobrach swoich Torczynie i zajmował w Koronie
33 II,25 | Słowianom na zasiedlenie swoich kresów podolskich, na zaludnienie
34 II,25 | Dniestrem i ustanowili tam swoich baskaków dla wybierania
35 II,25 | kilkanaście cennych prac swoich, syn zaś jego, Michał, wydał
36 II,26 | gdzie często Tatarzy w swoich wyprawach łupieskich „koszem”
37 II,27 | podobnie jak Podolskie, miało swoich sędziów pogranicznych, którzy
38 II,28 | ważniejszych jej grodach swoich synów: Dymitra na Czernihowie
39 II,29 | przedstawiali nieraz na swoich pieczęciach postacie swoje
40 II,30 | wojewody. Każdy powiat miał swoich urzędników ziemskich, którzy
41 II,36 | litewski wysłał był synów swoich na podbijanie Rusi, jeden
42 II,37 | trzech z pomiędzy licznych swoich synów. Te ich trzy dzielnice
43 II,37 | Pińskiem, zmieniało ciągle swoich książąt aż do roku 1316
44 II,37 | często postanowionych ściśle swoich granic.~Województwo Brzeskie
45 II,37 | Piński. Oba te powiaty w swoich stolicach mają starostwa
46 II,40 | Hilzen – dla sejmików i obrad swoich była przymuszona szukać
47 III,1 | możnych, którzy w dobrach swoich i przy dworach stawiali
48 III,1 | świątynie i uposażali przy nich swoich kapelanów. Gdy pan możny
49 III,1 | wszystkich biskupów, jako swoich sufraganów, zwoływał sobory,
50 III,3 | na oznakę zależności dóbr swoich. Odtąd był prymas udzielnym
51 III,3 | królowi całkowitą listę swoich członków, że z tej listy
52 III,3 | Szwedów, biskupi większą część swoich rządów przepędzali w Polsce.
53 III,3 | bowiem, wówczas świętych swoich jeszcze mieć nie mogła.
54 III,4 | Stróża, najstarszy klasztor w swoich granicach miała założony
55 III,4 | Kitowicz w pamiętnikach swoich pisze o Dominikanach, iż
56 III,4 | utrzymanie większą część swoich funduszów. We wszystkich
57 III,4 | Bazylianie pozostali przy swoich prawach do roku 1782, poczem
|