Czesc, Rozdzial
1 Wst,1 | narodowość i język ludów, przez siebie ujarzmionych, a jedni tylko
2 Wst,3 | Jadźwingów. Litwini, nazywający siebie Letuwininkai, a kraj swój
3 Wst,4 | mieli wspólnej i ogólnej dla siebie nazwy, tak i plemiona lechickie,
4 Wst,4 | Pomorzanami. Nazywali oni siebie Słowianami, a mówili dyalektem
5 Wst,4 | mnogich Lachów i między siebie ich rozdzieliwszy, Jarosław
6 Wst,7 | któremu oddał zdobyty przez siebie 1182 roku Brześć nadbużny,
7 Wst,8 | prosił o koronę królewską dla siebie. Jakoż w roku 1246 Opiso,
8 Wst,9 | ściąganiem dochodów dla siebie i monarchy, nie byli skorzy
9 Wst,9 | prowincyę całą rozerwali między siebie. W Wielkopolsce, gdzie Łokietek
10 Wst,11| czem więcej jeszcze na siebie Moskwę rozjątrzyli. Dnia
11 II,2 | j. orłem, mającym obok siebie znak miejski, czyli herb
12 II,3 | coroczny odbywał każdy powiat u siebie, zwykle pod miastem powiatowem,
13 II,5 | czerwonem polu, grzbietami do siebie obruconych i jedną uwieńczonych
14 II,6 | czarnego, grzbietami do siebie obróconych i jedną uwieńczonych
15 II,7 | otrzymał w dożywocie dla siebie, brata i matki jaką inną
16 II,12 | mieszkańcach żądzę zrzucenia z siebie jarzma krzyżackiego.~Czterech
17 II,12 | województwa odprawiały sejmiki u siebie. Województwo Pomorskie,
18 II,13 | Flisie” swoim pisze:~„Od siebie się miej, gdzie wdzięczne
19 II,16 | każdy powiat odprawiał u siebie, lubo najczęściej w czterech
20 II,22 | nie być, a zamkom przez siebie założonym nadawali książęta
21 II,24 | górnym Dniestrem i Sanem, dla siebie, to jest dla kijowskich
22 II,25 | teutoński, chcąc zająć Ruś dla siebie, wypędziła Tatarów z ziem
23 II,30 | z powiatów sejmikował u siebie, a całe województwo w Wilnie.
24 II,30 | Litwini wprowadzając u siebie urzędy polskie, zachowali
25 II,32 | Stąd lud tamtejszy nazywa siebie Żemajtis – Żmudzinami, a
26 II,35 | tych powiatów sejmikuje u siebie, wybierając po dwóch posłów
27 II,37 | mają starostwa grodowe i u siebie sejmikują, obierając każdy
28 II,37 | te pooddzielane były od siebie t. zw. „duktami”, czyli
29 III,1 | pierwszeństwo, które ostatecznie dla siebie i następców wywalczył Iwo
30 III,2 | wziętość, którą pozyskały dla siebie zakony żebrzące Dominikanów
|