Czesc,  Rozdzial

 1 Wst,4 |           dotkliwsze było przezwisko pruskiego plemienia Sudzinów od szudas =
 2 Wst,5 |         dzielącej Pomorze polskie od pruskiego, aż do ujścia Ossy, dalej
 3 Wst,10| wiłkomierskich. Upadek potęgi Zakonu pruskiego od Grunwaldu, zaś inflanckiego
 4 Wst,13|           stycznia 1701 r.) na króla pruskiego, przybrawszy imię Fryderyka
 5 Wst,13|             tytułu króla i królestwa pruskiego, bo aż dopiero w roku 1764
 6 Wst,13|      łacińskim znaczącym po polsku: „Pruskiego związku manifest doręczony
 7 Wst,13|         oznaczyć rozległości zaborów pruskiego i austryackiego niepodobna,
 8 Wst,13|            popartej przez ambasadora pruskiego, Benoita, austryackiego,
 9 Wst,13|   biurokratycznemi. Niemen wpadał do pruskiego hafu. Dźwina należała do
10 Wst,14|          utworzono najprzód z zaboru pruskiego 2-go i 3-go, to jest kraju,
11 Wst,14|            opieka królów: saskiego i pruskiego. Faktycznie jednak przez
12 II,12 |               nie należący do Senatu Pruskiego, mieli swoje stalla w niższej
13 II,15 |          niektórzy, ale od plemienia pruskiego Warmów, którzy sam środek
14 II,30 |             Czem Grunwald dla Zakonu pruskiego, tem Poboisko i Wiłkomierz
15 II,32 |            dwóch zakonów krzyżowych, pruskiego i inflanckiego, które go
16 III,3 |           jakiś czas prezesem senatu pruskiego w Rzeczypospolitej, primus
17 III,3 |              się pod panowanie króla pruskiego i odtąd niemczeje. Chwilowo
18 III,3 |              się pod panowanie króla pruskiego. Gdy wkrótce potem rząd
19 III,3 |             w roku 1795, przez króla pruskiego, na arcybiskupstwo gnieźnieńskie. ~