Czesc,  Rozdzial

 1 Wst,3|      urzędowa, narzucona, której lud słowiański przez długie
 2 Wst,3|       byli właśnie Jadźwingowie. Lud ten dziki, napastniczy i
 3 Wst,3| swobodnego) na nich osiadania, a lud miejscowy wyrazy podobne,
 4 Wst,4|        mogło, jeżeli zważymy, że lud, który wyniósł i przez pół
 5 Wst,8|      łupem pożądanym był zarówno lud, uprowadzany corocznie w
 6 Wst,9|        Siedmiogrodzka. Z niej to lud pasterski Wołochów spływał
 7 II,7 |    chleba”. Pałukami bowiem zwie lud część ziemi kujawskiej,
 8 II,15|    chrześcijaństwo w wieku XIII, lud ten nieliczny bądź wytępili,
 9 II,20|         ziemią i uprowadzających lud w niewolę nad Niemen; także
10 II,22|          została tak nazwaną, iż lud jej jest kompleksyi krwistej,
11 II,22|       dwie wieże murowane, które lud słupami nazywa. Jedna przy
12 II,30|          województwa Wileńskiego lud mówi po litewsku, a w drugiej
13 II,30|          na Podlasie, podburzony lud przez kapłanów pogańskich
14 II,32|      wyrazu ziemaj – nisko. Stąd lud tamtejszy nazywa siebie
15 II,32|      pasterstwa i dzikich owoców lud ubogi, bez miast, nieznany
16 II,37|        Waldemar, przezwany przez lud słowiański Włodzimierzem.
17 II,40|       tej rzeki były inflanckie. Lud tej krainy, zwłaszcza ku
18 III,4|         świeckie duchowieństwo i lud cały, oddając przez to wielkie
19 III,4|       wielkie usługi Kościołowi. Lud z całej Litwy dążył na nabożeństwa