Czesc,  Rozdzial

 1 Wst,5 |          podkarpackiej, t. j. ziemi krakowskiej, oraz sandomierskiej i lubelskiej,
 2 Wst,7 |           II, pan na Śląsku i ziemi krakowskiej, wypędzony z ojczyzny przez
 3 Wst,8 |         górną Wisłą, to jest ziemi: krakowskiej, sandomierskiej i lubelskiej.
 4 Wst,14|     przybrał miano Rzeczypospolitej Krakowskiej. Król saski Fryderyk August
 5 II,18 |              a w znacznej części do krakowskiej ziemi. Od tego czasu ziemia
 6 II,18 |           Zatoria), z częścią ziemi krakowskiej, stał się, również jak Siewierz,
 7 II,18 |         księstwa, które z dzielnicy krakowskiej odpadły w dobie podziałów (
 8 II,18 |      malowniczej i rozkosznej ziemi Krakowskiej mnóstwo było wszędzie historycznych
 9 II,18 |        Przykład zamożności szlachty krakowskiej podaje Długosz, mówiąc,
10 II,18 |         Czorsztyna, szlachcic ziemi krakowskiej, postanowiwszy dla walki
11 II,37 |     zostającą pod władzą wszechnicy krakowskiej, która tu dosyłała ze swego
12 III,1 |        dwóch katedr: wrocławskiej i krakowskiej. Gnieźnieńską konsekrowano
13 III,1 |          dawna należała do dyecezyi krakowskiej i jeszcze za Bolesława Krzywoustego
14 III,2 |          pod Jędrzejowem w dyecezyi krakowskiej. – Dalej powstały opactwa
15 III,2 |         ciągu lat kilku po fundacyi krakowskiej powstał cały szereg podobnych
16 III,3 |         ziemię Lubelską od dyecezyi krakowskiej, jako zbyt odległą, i poddać
17 III,3 | Krasnegostawu do Lublina i z części krakowskiej i chełmskiej utworzono dyecezyę
18 III,3 |       bowiem dla Galicyi z dyecezyi krakowskiej biskupstwo Tarnowskie. Dalej
19 III,3 |     zawiślańską przestrzeń dyecezyi krakowskiej, niemniej zniesiono władze