Czesc, Rozdzial
1 Wst,3 | zwyczaje ich rolnicze. Często zaś pomagali orężnie Litwinom
2 Wst,3 | względem Rusi Czerwonej, zaś Żuławy i Pomorze nad Wisłą
3 Wst,4 | jednem nazwisku. Takimi zaś byli Lachowie małopolscy,
4 Wst,4 | swoich nad rzeką Rosią. Grody zaś czerwieńskie, zatrzymane
5 Wst,5 | ojcu narzeczonej. Jeżeli zaś jest żeńskiego rodzaju,
6 Wst,5 | plemion lechickich. Ziemie zaś te ku zachodowi sięgały
7 Wst,5 | Plitnicy, czy Płytnicy. Fakt zaś ustanowienia biskupstwa
8 Wst,5 | południo-wschodzie. Ziemia zaś, zdobyta w roku powyższym
9 Wst,7 | księstwa meklenburskie. Aby zaś związek Słowian zaodrzańskich
10 Wst,7 | niemieckiemu. Stało się zaś to tym sposobem, że gdy
11 Wst,8 | ludność i bydło, Jadźwingowie zaś i Litwini, jako mieszkańcy
12 Wst,8 | szanował. Zwierzchnictwo zaś Litwy lub Polski wyzwalało
13 Wst,9 | berłem polskiem. Nadbużne zaś grody: Brześć, Mielnik i
14 Wst,9 | wnukowi Kazimierza W., ziemię zaś Wieluńską i Ostrzeszowską
15 Wst,9 | krzyżackiej Żmudzi, nie zaś w Bajerburgu, jak tego życzył
16 Wst,9 | Ziemowita mazowieckiego, zaś brata swego, Wigunda, ochrzczonego
17 Wst,9 | pochodzenia, szczególniej zaś zromanizowanym plemionom
18 Wst,9 | Wołoszy, najznaczniejszem zaś ze wszystkich była górzysta
19 Wst,9 | geograficzne „Moldavia”; hospodar zaś zwany był zwykle wojewodą
20 Wst,10| pruskiego od Grunwaldu, zaś inflanckiego od Wiłkomierza
21 Wst,10| gnieźnieńskiej, warmińskie zaś zostało udzielnem pod protekcyą
22 Wst,10| Bełzkiej i Rawskiej. Po zgonie zaś Janusza II, księcia płockiego (
23 Wst,11| wkroczył do Estonii, nawzajem zaś książę Karol do Inflant,
24 Wst,12| Władysławowi IV. Miejscem zaś tej uroczystości był plac
25 Wst,12| względem Polski. Traktatem zaś dodatkowym, zawartym w Bydgoszczy
26 Wst,12| Kozaków, starostwo czehryńskie zaś wyposażeniem hetmanów zaporoskich.
27 Wst,12| stycznia 1699 roku. Część zaś Ukrainy poniżej Kryłowa,
28 Wst,13| stulecie roku 1754”, W otoku zaś: „Prusko-polskiego związku
29 Wst,13| okolicy Zbaraża. Stamtąd zaś prostą linią nad Dniestrem
30 Wst,13| kwadratowych 13.300. Jeżeli zaś doliczymy do tego lenne
31 Wst,13| roku 1772 zakreśliły, map zaś dokładnych jeszcze wówczas
32 Wst,13| warunki fatalne, pod względem zaś strategicznym cała granica
33 Wst,13| drugi podziałowy z Rosyą, zaś 25. września przy użyciu
34 Wst,13| Wileńską i Słonimską. Następca zaś jej, cesarz Paweł I, wstąpiwszy
35 Wst,13| gubernialnym Wilnem. Na Rusi zaś południowej, z odpadłego
36 Wst,14| do Bugu pod Sokalem. Kraj zaś na lewym brzegu Wisły do
37 Wst,14| Litewsko-wileńskiej. Aby zaś to wielkie uszczuplenie
38 Wst,14| Grodzieńskiej. Do Grodzieńskiej zaś wcielono już pierwej, zniesiony
39 II,1 | Piastów należały. Nazwę zaś: zachodnich, królewskich
40 II,1 | kwadratowych, najmniejszy zaś, Kruszwicki (w województwie
41 II,1 | Malborskie i Pomorskie. Drugą zaś kadencyą na drugi rok też
42 II,1 | kwadratowej; najrzadsze zaś powiat Wałecki w województwie
43 II,1 | mili kwadratowej, najmniej zaś powiat Rypiński w ziemi
44 II,1 | milę kwadratową, najmniej zaś w ziemi Wieluńskiej, bo
45 II,2 | Polan, Wartą, po założeniu zaś biskupstwa Poznańskiego,
46 II,2 | kasztelan poznańscy. Mniejszych zaś, czyli powiatowych, a jak
47 II,2 | przy generalstwie (znaczył zaś godnością to samo, co np.
48 II,3 | mil kwadratowych. Sześć zaś powiatów, na które się dzieliło,
49 II,3 | powiatowem, na powszechny zaś co 4 lata, w poniedziałek
50 II,3 | lechickich i słowiańskich. Nazwa zaś jego ma w sobie pierwiastek
51 II,4 | Radomskowskiego. Ziemia zaś Wieluńska, wzdłuż granicy
52 II,4 | miast 29 i wsi 938, ziemia zaś Wieluńska parafij 67, miast
53 II,5 | trybunalskich 2, na komisyą zaś radomską komisarza 1. Popis
54 II,5 | Łęczyckie, niegrodowych zaś było kilka: Inowłodzkie,
55 II,6 | Inowłocławskie. Trzecia zaś ich część pod nazwą ziemi
56 II,6 | pierwej niż Mazowsze. Kiedy zaś podzielono je na dwa województwa,
57 II,6 | i wiosek 567, podzielone zaś było na pięć powiatów: Brzeski,
58 II,6 | sądów ziemskich, liczba zaś znaczna tych ostatnich spowodowana
59 II,6 | granatowe, po za sejmem zaś odwrotnie: kontusz granatowy,
60 II,7 | starostwa grodowe, niegrodowe zaś były: Dybowskie, Gniewskowskie,
61 II,7 | inowłocławskich, mniejszy zaś jeden, kasztelan bydgoski.
62 II,7 | Vladislavia, Inowłoclaw zaś Vladislavia Junior, Junivladys1avia,
63 II,7 | własnego wizerunku. Dwie zaś korony, jedna na głowie,
64 II,10 | kasztelana płockich; mniejszych zaś dwóch, t. j. kasztelanów:
65 II,10 | głębi podkościelnej, śladów zaś zewnętrznych pozostało niewiele.
66 II,11 | gród warowny; zmieniały zaś swoje granice lub powstawały
67 II,11 | wcale powiatów, największa zaś, Łomżyńska, miała ich najwięcej,
68 II,11 | po rzekę Radomkę, dalej zaś od Głowaczewa do Wyśmierzyc
69 II,11 | województwo, w niektórych zaś ziemiach, w trzech miejscach
70 II,11 | kasztelana czerskiego, mniejszych zaś sześciu, a mianowicie kasztelanów;
71 II,13 | posiadaniu Zakonu. Po unii zaś Prus z Koroną, weszła w
72 II,13 | dwóch z powiatu), na drugich zaś dwóch deputatów trybunalskich
73 II,13 | i posłuszeństwo. Ostatni zaś rok tej wojny (1466) upamiętnił
74 II,14 | wieku było w niej 966 łanów, zaś na nich, oprócz dawnych
75 II,15 | strony południa mazurskiemi, zaś od północy, to jest od Bałtyku
76 II,15 | arcybiskupowi Ryskiemu, rządził zaś całą Warmią pod zwierzchnictwem
77 II,15 | miejsce otrzymał, co się zaś tyczy rzeczy duchownych,
78 II,15 | swej ziemi. Rządzili się zaś temże prawem, co reszta
79 II,16 | zburzone zostały. Nazwane zaś tak były na pamiątkę imion
80 II,18 | województwa Krakowskiego, inne zaś stanowiły oddzielne zupełnie
81 II,18 | od ich potomków. Z tych zaś księstw dwa ostatnie, t,
82 II,18 | wszelką żywnością, lądem zaś 300 sztuk bydła i koni,
83 II,19 | mazowieckiego, rycerstwo zaś popierało Władysława Łokietka,
84 II,19 | białe i trzy czerwone; druga zaś polowa wprost oka prawego
85 II,19 | modlących się w świątyni. Krwi zaś tyle miało być rozlanej
86 II,20 | i Łukowskie, niegrodowe zaś: Urzędowskie, Kazimirskie,
87 II,20 | Czartoryskich, zasłynęła zaś w połowie XVIII wieku ogrodem
88 II,21 | i Brzeskiego. Największa zaś część Podlasia odpadła od
89 II,21 | w Drohiczynie, ziemskie zaś także w Drohiczynie, które
90 II,21 | mieszkał i umarł, w kościele zaś bernardyńskim, na wyspie
91 II,21 | włościańskich 2841, szlachta zaś zagrodowa, zajmując w tej
92 II,21 | podlaskich około głów 137.000. Że zaś ogólna liczba takich wiosek
93 II,21 | części Popławskich, w ziemi zaś Drohickiej Szmurły miały
94 II,22 | lub Bieszczadami, ścianę zaś wschodnią stanowiły dwa
95 II,22 | i gospodarskie. Sejmiki zaś poselskie i relacyjne, czyli
96 II,22 | miasteczek 42, w powiecie zaś Żydaczewskim wsi 170 i miasteczek
97 II,22 | miasteczkami 18, powiat zaś Przeworski wiosek 221 i
98 II,22 | Lachów przed rokiem 981. Ze zaś nazwa ściągała się wówczas
99 II,22 | miasteczkami 16, powiat zaś Krasnostawski wsi 167 i
100 II,23 | młodszy Władysław, następnie zaś synowie Władysława, także
101 II,23 | Szewłocki i Horodelski, za swego zaś czasu wymienia: Bełski,
102 II,23 | duchownych wsi dwie, z dóbr zaś królewskich miasto Dubienka
103 II,23 | zwykle odbywały. Z przyczyny zaś szczupłości województwa (
104 II,24 | Dnieprem a Bugiem. Grody zaś czerwieńskie, czyli kraj
105 II,24 | dzielnicy dobijał wojną. Wielcy zaś książęta kijowscy utracili
106 II,24 | Wołyńskiej. Na zasadzie zaś, że owa kilkumilowa przestrzeń
107 II,24 | i Kamieńcu). Sejmikowało zaś województwo w Łucku, obierając
108 II,24 | twerscy i odojewscy, cesarz zaś grecki, Jan Paleolog, przysłał
109 II,25 | i w Latyczowskim 11. Wsi zaś ogółem spis z roku 1578
110 II,25 | cennych prac swoich, syn zaś jego, Michał, wydał o starostwie
111 II,26 | Suły, Psła i Worskli. Samar zaś już wypływał z „ziemi tatarskiej”,
112 II,26 | granicą były „Końskie wody”, zaś za Porohami, sam Dniepr
113 II,26 | niedźwiedzia, z drugiej zaś miejsce pogoni w czerwonem
114 II,26 | końcem spuszczony, w lewej zaś pochwę, której koniec miecza
115 II,26 | 2.5341/2, poszczególnie zaś: powiat Owrucki 280, Żytomierski
116 II,26 | na swoje lekkie łodzie, zaś inżynier Rzeczypospolitej,
117 II,26 | włości podlaskich. Na robotę zaś kijowską przychodziło po
118 II,27 | jest pustynie, stepy; życie zaś polityczno-społeczne skupiało
119 II,27 | książę Sanguszko, pierwszym zaś kasztelanem bracławskim
120 II,27 | naznaczono trzy, dla grodu zaś winnickiego cztery kadencye
121 II,27 | limanu dnieprowego, druga zaś od hordy „Jedysańskiej”
122 II,27 | wieku XVII Humań. Pod osłoną zaś tylko zamków polskich przemieniały
123 II,27 | Podola i Ukrainy, wyręczał go zaś „strażnik trzech szlaków
124 II,27 | ziemi nie deptało”, hetmani zaś Żółkiewski i Koniecpolski „
125 II,28 | Nowogrodzie siewierskim; Starodub zaś oddał synowcowi swemu, Patrycemu
126 II,28 | zasług jego”; pierwszym zaś kasztelanem został Mikołaj
127 II,28 | Czetwertyński od roku 1792, zaś starostą nowogrodzkim (siewierskim)
128 II,29 | Białorusią. Województwo zaś Nowogrodzkie i strony Grodzieńskie,
129 II,29 | obraz w słońcu. Chorągiew zaś hetmanów litewskich była
130 II,30 | zamordował na rynku. Drugich zaś siedmiu, którzy ratowali
131 II,30 | Jagiełłę w roku 1887, pałac zaś wymurował pod koniec XVII
132 II,32 | lub niepewne. Późniejsze zaś sprawy i walki, a nakoniec
133 II,32 | dolnego Niemna. Powyżej zaś zaliczony został do księstwa
134 II,33 | hołdowniczem Litwy, w roku zaś 1404 Witołd przyłączył je
135 II,34 | województwo Mińskie, zachodnią zaś na północ od Dźwiny województwo
136 II,36 | Mścisławskiem i Mińskiem, zachodnią zaś ścianę najdłuższą stanowiły
137 II,36 | nieco większą, w Witebskiem zaś było przeciwnie. Południowo-wschodnią
138 II,36 | Orszańskiej”; ostatecznie zaś za Stanisława Augusta z
139 II,37 | ryba i zwierzyna, bogaciły zaś futra i skóry, gdy najlepszemi
140 II,37 | tych lasach, na pamiątkę zaś wielkich łowów Augusta III
141 II,38 | Zygmunta Augusta. Pierwszym zaś wojewodą mścisławskim był
142 II,38 | chorągwi żółtej. Mundurem zaś wojewódzkim: kontusz granatowy,
143 II,39 | zachodnio-europejskich. Aleksander zaś Jagiellończyk przywilejem
144 II,39 | trybunał litewski. Sejmik zaś całego województwa odbywał
145 II,40 | Kurlandyą przez Dźwinę; ścianę zaś północo-zachodnią w dolinie
146 II,40 | Dyneburgskie, niegrodowe zaś były: Lucyńskie, Rzeżyckie
147 II,40 | w powiecie Upickim. Gdy zaś przy pierwszym podziale
148 III,1 | znalazł lub nawrócił. Tytuł zaś biskupa poznańskiego otrzymał
149 III,1 | obejmować Kujawy i Śląsk. Czy zaś rozciągał się na Mazowsze,
150 III,1 | stolicę w Chełmnie. Skoro zaś Krzyżacy porobili później
151 III,1 | pomezańską i warmińską. Czwartą zaś utworzono wtedy z ziemi
152 III,1 | czy też Raceburga, biskupi zaś lubuscy ustąpili do Polski
153 III,1 | Opatowskie po Cystersach, dawniej zaś posiadali już dobra Biskupice
154 III,1 | lub Ryczyńskiem, powrót zaś do Wrocławia uważano za
155 III,2 | opactwo kamienieckie. Starszym zaś od obu tych filij lubiąskich
156 III,2 | Klarysek w Zawichoście. Kiedy zaś w następnym zaraz roku (
157 III,2 | Andrzeja w Krakowie, zakonnicy zaś pozostali w Zawichoście.
158 III,3 | swoje odwołał. Dyecezya zaś chełmska w dawnych granicach
159 III,3 | 6 panieńskich; Filipowi zaś 9, między którymi 3 panieńskie.
160 III,3 | poznańskiej, w Kongresówce zaś dyecezya Kujawska obejmowała
161 III,3 | kościołów łacińskich, następca zaś jego, Ludwik Węgierski,
162 III,3 | senacie litewskim, po unii zaś lubelskiej zajął w senacie
163 III,3 | Dekanatów było 13, zasiadało zaś prałatów dziewięciu w kapitule,
164 III,3 | rok się zbierała, co rok zaś obierała jednego członka
165 III,3 | Chełmińskiego, przybyły zaś od biskupstwa Kujawskiego:
166 III,3 | biskupa swego, dysunici zaś władykę, który do unii nie
167 III,3 | polskiego, Naruszewicz, następca zaś jego, Tymoteusz Gorzeński,
168 III,3 | województwo mińskie. Roku zaś 1798 z woli cesarza Pawła,
169 III,3 | panowanie rosyjskie, skutkiem zaś konkordatu z roku 1847 dyecezya
170 III,4 | dyecezyalnego, otrzymali zaś w roku 1802 na własność
171 III,4 | Wierzbołowie i Sejnach, parafialne zaś przy każdym swoim klasztorze.~
172 III,4 | unickich, na południowej zaś Rusi do 55 dysunickich.
173 III,4 | oddzielny protoihumen, wszystkie zaś po dawnemu zostały pod jednym
|