Czesc,  Rozdzial

 1504 Wst,13   |                    Pruskiego związku manifest doręczony przez herolda w Malborgu
 1505 Wst,10   |                       1454 roku stany pruskie doręczyły Wielkiemu Mistrzowi przez
 1506 Wst,11   |                      rolniczego narodu wraz z dorobkiem duchowym na usługi Litwy
 1507 II,28    |                     do niewoli (roku 1499 pod Dorohobużem), większa część grodów czernihowsko-siewierskich,
 1508 II,30    |                  murowany, w którym Krzysztof Dorohostajski, marszałek wielki litewski,
 1509 Wst,8    |                   Drohiczynie chełmskim czyli Dorohusku. Wobec jednak potęgi tatarskiej,
 1510 Wst,12   |               odstąpiła część Ukrainy Kozakom Doroszenki, a Turcyi Podole z Kamieńcem.
 1511 II,16    |                        na lewym brzegu Wisły, dorównywające rozległością dwom poprzednim,
 1512 II,8     |                gęstość mazowieckiej ludności, dorównywającej najludniejszym okolicom
 1513 II,1     |                      powyższych województwach dorównywała najbardziej zaludnionym
 1514 II,40    |                      dobra Veltzen w powiecie Dorpackim. Z tego to czasu pochodzą,
 1515 II,26    |                      od Perekopu biegł między dorzeczami Dniepru i Donu wzdłuż wschodniej
 1516 II,11    |               kilkanaście aż do Wisły, której dosięgała wprost Magnuszewa, odgraniczając
 1517 Wst,5    |                  żeńskiego rodzaju. A gdy ono dosięgnie pełnoletności, to je żeni,
 1518 Wst,5    |                     nich (t. j. z wojowników) dostaje pewną liczbę tej dani. Ma
 1519 Wst,13   |             niepodobna, ponieważ traktaty nie dostarczają żadnych cyfr pomiarowych,
 1520 II,22    |                       owadu „czerwiec”, który dostarczał farby czerwonej i służył
 1521 II,12    |                     jej dużo. Miasta powyższe dostarczały Europie: polskie zboże,
 1522 II,24    |                       na każdą potrzebę kraju dostarczyć 300 wojowników konnych i
 1523 II,5     |                     którzyby języka polskiego dostatecznie nie posiadali.~Nazwa Łęczycan,
 1524 Wst,11   |                Bernardynów warszawskich.~Brak dostatecznych środków wojennych nie dozwolił
 1525 II,12    |                    statyści zaznaczyli wzrost dostatków w Koronie Polskiej.~ ~
 1526 Wst,13   |                Grzymułtowskiego. W ten sposób dostawały się Rosyi przy pierwszym
 1527 Wst,9    |                     zachować Polsce wierność, dostawiać 7000 ludzi posiłków na wojnę,
 1528 II,41    |           obowiązywała go, aby w czasie wojny dostawiał Polsce 500 infanteryi czyli
 1529 Wst,9    |                przyjąć chrześcijańską wiarę i dostawili zakładników.~Tak podbitą
 1530 II,40    |                    województwa z naznaczeniem dostojeństw senatorskich trzech: biskupa,
 1531 II,13    |                 Bógżeć pomagaj, zwierzchności dostojna,~Ku dobrym skłonna, na zuchwałe
 1532 II,17    |                uważając się jedni i drudzy za dostojniejszych. Żeby więc pogodzić drażliwości
 1533 III,4    |                 Wiedeń, w otoczeniu rodziny i dostojników dnia 23. lipca położył kamień
 1534 III,3    |                      tedy zawsze bawiły tłumy dostojnych gości, bo senatorowie przyjeżdżali
 1535 II,37    |              wszechnicy krakowskiej, która tu dosyłała ze swego ramienia profesorów,
 1536 II,22    |                    zdania uczony Kętrzyński i doszedł do przekonania, że grody
 1537 II,16    |                     Polski. Liczne dokumenta, doszłe do nas z czasów udzielnych
 1538 III,1    |                       po koniec wieku XII nie doszły do nas żadne wiadomości.
 1539 Wst,7    |                      życia pogan. W roku 1121 dotarł Krzywousty do Szczecina,
 1540 Wst,4    |                      myć i prusna = pysk, jak dotkliwsze było przezwisko pruskiego
 1541 II,20    |                     drugiej połowy wieku XVII dotrwało.~Puławy, wieś na wyżynie
 1542 II,21    |                     co wszystko pod przysięgą dotrzymania podpisami swymi umocnili
 1543 Wst,14   |               traktaty Austryi, Prus i Rosyi, dotyczące Polski. Wówczas to ustanowione
 1544 II,20    |                      Elektora brandeburskiego dotykać się chorągwi, przez lennika
 1545 Wst,13   |                       pośrednio jej położenia dotykały, zanotowane jednak być tu
 1546 II,32    |                     pierwotnie Rymgajłowie, w Dowborach Dowborowie, w Piłsudach
 1547 II,32    |                      Rymgajłowie, w Dowborach Dowborowie, w Piłsudach Piłsudzcy,
 1548 II,22    |                  pisze Długosz, że roku 1204, dowiedziawszy się, iż Leszek księstwo
 1549 II,3     |                   archeolog i badacz Sadowski dowiódł, że Ptolemeusz najdokładniej
 1550 Wst,13   |                 Prusiech polskich, najlepszym dowodem jest to, że dla uwiecznienia
 1551 Wst,13   |                      II odwołał się do praw i dowodów, których nigdy nie potrafiono
 1552 III,1    |                biskupstwo inne ufundował, ale dowodu na to dotąd nie ma żadnego. –
 1553 II,20    |                  Kazimierzem. Król ten, dając dowody prawie bezprzykładnej w
 1554 II,21    |               Ciechanowa, Sterdyni, Sokołowa. Dowodzą tego potężne ziemne grodziska
 1555 II,4     |                podwojewodziego wieluńskiego i dowodził pospolitem ruszeniem tej
 1556 II,36    |                      nagłego napadu kozactwa, dowodzonego przez jakiegoś Dubinę, nietylko
 1557 II,36    |                        przez Mikołaja Firleja dowodzonych, i litewskich pod Konstantynem
 1558 II,1     |                   granice województw nie były dowolnie tworzone dla późniejszych
 1559 Wst,13   |       niesprawiedliwości, których miał jakoby doznawać od Polaków i żądał mniemanych
 1560 II,40    |                    rządem Karola XI wielkiego doznawały ucisku, a gdy szlachta,
 1561 II,12    |                       wyzysk chciwego Zakonu, doznawany przez wszystkich mieszkańców
 1562 II,25    |                   Stanisław Jabłonowski, mimo doznawanych przeszkód od Turków, wzniósł
 1563 II,25    |                     pod karą 25 zł. reńskich, dozwalając tylko nazwy traktatowej.~
 1564 II,35    |                jeszcze na początku XIX wieku, dozwolili dziedzice rozebrać później
 1565 II,1     |                   jest opozycya jednego, była dozwolona i miała swoją moc przeciwko
 1566 II,20    |                    Pruski. Przy tej ceremonii dozwolono posłom pokrewnych rodów
 1567 Wst,10   |                      za 200 grzywien rocznego dożywocia.~Wielki książę moskiewski,
 1568 II,24    |                       tej ziemi, marszałkowie dożywotni, naznaczani przez Wielkich
 1569 II,25    |                   roku 1583 w spisie dzierżaw dożywotnich, jakby dla dawnego przypomnienia,
 1570 Wst,10   |                   polskiemu i Witoldowi tylko dożywotnio, ale już od Polski i Litwy
 1571 II,37    |              okładanego kijami przez dwunastu drabów do Dniepru zaciągnąć. On
 1572 II,2     |                  Obornickie i inne. Starostwo Drahimskie umową bydgoską z roku 1657
 1573 II,2     |                    choćby na poręczach, czyli drążkach), było 6, a mianowicie kasztelanowie:
 1574 II,2     |                       ich nazywano potocznie „drążkowych” senatorów, t. j. bez zastrzeżonych
 1575 II,17    |           dostojniejszych. Żeby więc pogodzić drażliwości wzajemne, Piotrków wybrano
 1576 Wst,13   |                       otoku: „Krzyżacki krzyż dręczy Prusów. Orzeł pruski i polski
 1577 Wst,3    |                 Budynami, Bużanami, Dulebami, Drewlanami, a którym później narzucono
 1578 Wst,3    |                      wołyńskiem zamieszkiwali Drewlanie, nazwani tak może od swoich
 1579 II,37    |                Wsiewłod wołyński i Świętosław drewlański musieli wcześnie zejść ze
 1580 II,22    |              zabudowało się miasto. W miejsce drewnianego, wysokiego zaniku, Kazimierz
 1581 III,2    |                   kościele św. Trójcy w domku drewnianym. Od roku 1220 zaczynają
 1582 Wst,10   |                    bądź przez nieprawne kupno Drezdenka od starosty polskiego, którym
 1583 II,28    |                  podboju Rusi litewskiej. Gdy drobni pograniczni książęta czernihowsko-siewierscy
 1584 Wst,9    |                     latach 1322–1327 książęta drobniejsi: opolski, bytomski, oświęcimski,
 1585 II,37    |                  obowiązkiem było naprawianie dróg w puszczy, stawanie do obławy
 1586 II,37    |                  relacye kupców tamtejszych o drogach spławu drzewa okrętowego
 1587 II,37    |                      i skóry, gdy najlepszemi drogami były rzeki, a najsilniejszą
 1588 II,21    |               narażona. Drohiczyn (po łacinie Drogiczynum) podlaski odróżnić należy
 1589 Wst,3    |                      bagnistej swojej krainy (drogwa = bagno). Gród ich główny
 1590 Wst,14   |              Białostocki, Bielski, Sokólski i Drohicki, Napoleon pokojem tylżyckim
 1591 II,21    |                     ruszenia odbywały się pod Drohiczynem, który uważano za stolicę
 1592 II,38    |                    wpadająca do Dniepru rzeka Druć. Herbem województwa była
 1593 Wst,13   |          Mścisławskiego, stąd do źródeł rzeki Drucza i Druczem do Dniepru, a
 1594 II,40    |                     od Baltyku pod Dyneburg i Druję ciągnącą się, od wieku XIII
 1595 III,2    |            zastępująca późniejszą działalność drukarń, stała się przysłowiowa
 1596 II,30    |                litewski, założył w XVII wieku drukarnię i wytłoczył w niej dzieło
 1597 III,4    |                       jego dziewięć razy były drukowane; po dziś dzień każdy studyować
 1598 II,18    |                 Lubowla, Podoleniec, Gniazdy, Drużbak, lubo dawniej za osobnymi
 1599 II,14    |               Fiszawską, od Nagatu do jeziora Druzna ciągnącą się. Podług lustracyi
 1600 II,14    |                     korytem Nogatu a jeziorem Druznem zawarte. Po osuszeniu kanałami
 1601 II,15    |                 granicę jej naznaczył jezioro Drużno, zatokę morską Friszchaf,
 1602 Wst,4    |                  jeszcze w narody, są najazdy drużyn leśnych, górskich i koczujących,
 1603 II,30    |                     mówiono nim jeszcze około Dryświat, Widz i Jezioros, dalej
 1604 II,30    |                 przestrzeni od okolicy miasta Drysy do Drui oddzielała je Dźwina
 1605 II,37    |                      niż gdzieindziej, porost drzew rozmaitych i wszelkiej roślinności.
 1606 II,24    |                       drzewiane, parkanem też drzewianym, gliną oblepionym, obwiedzione,
 1607 II,19    |                     Wisłą i w części Radomką, Drzewicą, Pilicą i Kamienną.~Województwo
 1608 II,19    |                     stolarskie i snycerskie z Drzewicy i Kolbuszowej, lecznicze
 1609 II,37    |             zaszczepiał Bogu w nazbyt dzikiem drzewie”. Włodzimierz biskupa kołobrzeskiego
 1610 II,26    |                     lasami, skąd Kozacy brali drzewo na swoje lekkie łodzie,
 1611 II,23    |                       miejsce kościół farny w Dubience, sejmiki bowiem w kościołach
 1612 II,23    |                   dóbr zaś królewskich miasto Dubienka i włości 10. Sejm przeto
 1613 II,23    |                   prawie od jego źródeł aż do Dubienki wewnątrz tego województwa
 1614 Wst,9    |                       ludu litewskiego między Dubissą a Wilnem była już tylko
 1615 Wst,9    |                niemnowej Salinie, przy ujściu Dubissy, ustąpił Zakonowi nietylko
 1616 II,24    |                      przez lat kilkanaście; o Dubno, stolicę ordynacyi, toczyły
 1617 II,24    |         archimandrytami: Smotrycki, Sakowicz, Dubowicz, oprócz metropolitów.~Stolicami
 1618 III,3    |                    Wiśniowieckich, Poryckich, Dubrowickich, Koreckich, Klewańskich,
 1619 II,17    |                      z roku 1242 tytułują się Duces Majoris Poloniae (książęta
 1620 II,19    |                 dzięki niepospolitemu hartowi ducha, męstwu, wytrwałości i żywotności
 1621 III,3    |                       zdobyli Turcy, biskup z duchowieństwem przeniósł się do Lwowa,
 1622 Wst,9    |                   wydanym roku 1339 przez sąd duchowny w Warszawie, skazano Zakon
 1623 Wst,11   |                       narodu wraz z dorobkiem duchowym na usługi Litwy i Rusi oddawał.~
 1624 II,16    |                    królewskiego na godzinę po dukacie za mieliwo. Najciekawszym
 1625 II,27    |                    Winnickim i Bracławskim. W dukcie granicznym z roku 1546 jedno
 1626 II,18    |                    Zakluczyn, Jodłowa, Jasło, Dukla i Jaśliska do województwa
 1627 III,4    |                    Lipnicy, we lwowskim Jan z Dukli, w warszawskim Władysław
 1628 II,37    |           pooddzielane były od siebie t. zw. „duktami”, czyli przecięciami, na
 1629 Wst,3    |                   Masudi nazywa ich w wieku X Dulabe, a księcia ich zowie Wanisławem (
 1630 Wst,2    |                   Bohemię osiedli i zaludnili Dulebi, Chrobaci, Czesi, od Bugu,
 1631 Wst,2    |                 Awarów i Madziarów – Bużanie, Dulebowie, Drogowiczanie od Pieczyngów
 1632 Wst,3    |                   mową, dla okazania większej dumy, odpowiedział: ne prest,
 1633 III,3    |                   dzieliło się na 4 dekanaty: dunajewski, satanowski, międzybożski
 1634 Wst,9    |             przestrzeń od Dniestru ku dolnemu Dunajowi, gdzie w połowie XIV wieku
 1635 Wst,4    |                     Wyzimirz, który wojował z Duńczykami.~Kujawianie siedzieli na
 1636 III,1    |                    spustoszeniu Pomorza przez Duńczyków. Biskup kamieński zasiadał
 1637 II,6     |              Kowalskie; niegrodowe starostwa: Dunikowskie i Nieszawskie. Ponieważ
 1638 III,2    |                  późniejszych czasach błędnie Duninem, założyciel dwóch najznakomitszych
 1639 II,24    |                       w Łucku: Eryk VII, król duński, Wasyl Wasylewicz, Wielki
 1640 Wst,7    |                      się tam z posiadłościami duńskiemi, wszedł Krzywousty w przymierze
 1641 II,17    |                   1288 używali nieraz tytułu: Dux Majoris Poloniae.~W duchu
 1642 II,12    |                     własnej monety i biły jej dużo. Miasta powyższe dostarczały
 1643 Intro    |            Balińskiego i T. Lipińskiego ~i 3) dwadzieścia tomów „Źródeł Dziejowych”,
 1644 III,4    |                        prowincyał zakonu i po dwakroć przeor klasztoru krakowskiego,
 1645 Wst,12   |                      W roku 1654 na uczczenie dwóchsetnej rocznicy oswobodzenia Pomorza
 1646 III,1    |                       w dobrach swoich i przy dworach stawiali świątynie i uposażali
 1647 Wst,13   |                      rozbiorcze między trzema dworami, a po targach o terytorya
 1648 Wst,13   |                      poddał losy Polski trzem dworom sąsiednim, a wysłany przez
 1649 II,21    |                       dóbr 73, a w nich dymów dworskich i włościańskich 2841, szlachta
 1650 II,19    |       Nowe-miasto-Korczyn. W tym to zamku czy dworze książęcym, Grzymisława,
 1651 II,16    |                      mającego tu niegdyś swój dworzec na górze, Biskupią od tego
 1652 II,22    |              Przeworski; używała za herb orła dwugłowego pod jedną koroną w polu
 1653 II,22    |                     ziemia Przemyska, z orłem dwugłowym pod jedną koroną w polu
 1654 II,1     |                trybunalscy obowiązani byli do dwukrotnej przysięgi. Pierwszą składali
 1655 II,26    |                  rozległości, przewyższającej dwukrotnie przestrzeń dzisiejszej Kongresówki,
 1656 Wst,4    |                   siebie Słowianami, a mówili dyalektem polskim, posiadając obyczaj
 1657 Wst,3    |                        Mowa ich była jednym z dyalektów litewskich. Kroniki naprzykład
 1658 II,7     |                 grodowe, niegrodowe zaś były: Dybowskie, Gniewskowskie, Murzynowskie
 1659 III,3    |                       mniej więcej rozległość dyecezji i dochody biskupów ze względu
 1660 III,4    |                 klasztor na użytek seminaryum dyecezyalnego, otrzymali zaś w roku 1802
 1661 III,1    |                  czyli Pomorskie. Podział ten dyecezyalny odpowiadał podziałowi politycznemu
 1662 II,15    |               katechiźmie polskim Kromera dla dyecezyan warmińskich wiadomo jest
 1663 Wst,13   |                      kraju i wobec faktycznej dyktatury Adama Ponińskiego, popartej
 1664 III,3    |                      Sanoka, Jan Długosz, Jan Dymitr Solikowski, znakomici uczeni
 1665 II,28    |                     jej grodach swoich synów: Dymitra na Czernihowie i Trubczewsku,
 1666 Wst,11   |                      Polacy odzyskali jeszcze Dynaburg i Wenden. Król atoli dopiero
 1667 Wst,13   |                  rosyjską, naznaczoną powyżej Dynaburga w kierunku południowym koło
 1668 Wst,12   |                     po walecznym oporze Rygę, Dynamundę, Mitawę i Wolmar, a Krzysztof
 1669 II,24    |                 powodem, że nigdy stale jedna dynastya osiedlić się nie mogła na
 1670 II,8     |                   odrębną całość pod względem dynastycznym, politycznym, społecznym
 1671 II,40    |                       i Dźwiny od Baltyku pod Dyneburg i Druję ciągnącą się, od
 1672 II,40    |                       i zamków, a mianowicie: Dyneburgski, Rzeżycki, Lucyński i Marienhauski.
 1673 II,40    |                        Starostwo grodowe było Dyneburgskie, niegrodowe zaś były: Lucyńskie,
 1674 II,40    |                        Sejmiki odbywały się w Dyneburgu, jako mieście stołecznem
 1675 II,40    |                  kraju przyznał Polsce powiat Dyneburski, zamieniając go na księstwo
 1676 III,3    |                        mościski, krośnieński, dynowski, samborski, jarosławski,
 1677 III,1    |                 statystami i dziejopisarzami, dyplomatami i prawoznawcami, a prawo
 1678 II,24    |                 głębiej pojmujących politykę, dyplomatów polskich i litewskich.~Krzemieniec (
 1679 Wst,13   |                      August udał się w drodze dyplomatycznej z perswazyami do trzech
 1680 III,3    |                    Unici mieli biskupa swego, dysunici zaś władykę, który do unii
 1681 III,4    |                    południowej zaś Rusi do 55 dysunickich. Metropolita kijowski, Józef
 1682 III,3    |                       Biskupstwo mohilewskie, dysunickie, założone przez króla Władysława
 1683 III,3    |               Małachowski, unita, i Winnicki, dysunita. Gdy Małachowski w roku
 1684 III,3    |                Rzeczypospolitej nie narzucała dysunitom unii, widzimy więc w dyecezyi
 1685 II,28    |                  potwierdzone.~Ponieważ pokój Dywiliński był tylko zawartym na lat
 1686 III,3    |                       Biskupstwo Białoruskie, dyzunickie, przez króla Władysława
 1687 Wst,3    |                  języku, dźwiękach głosowych (dź, ć), obyczajach, zwyczajach
 1688 II,21    |                        to cóż dopiero musiało dziać się w mazowieckich okolicach
 1689 III,1    |                     chrześcijańskich Piastów (dziada, syna i wnuka) budowa kościoła
 1690 Wst,4    |                   Opolanów, Dedeszanów, czyli Dziadoszanów, nad dolnym Bobrem, a Bobranów
 1691 II,37    |                  Świetliczańska, Podbielska i Dziadowlańska. Straże te pooddzielane
 1692 II,14    |                      była i mynnica, w której działa lano. W średnim zamku, między
 1693 II,12    |                      ufne w swa siłę, poczęło działać jawnie, przystąpiła szlachta
 1694 III,4    |                      Władysław z Gielniowa. Z działalnością rocznikarską, czyli pisaniem
 1695 Wst,11   |                  punktem wyjścia dla dalszych działań obu narodów w celu swego
 1696 Wst,13   |                       poprowadzoną została od Działdowa przez województwo Płockie
 1697 II,10    |                      pruską stanowiła rzeczka Działdówka. Na wschód graniczyło z
 1698 II,13    |                Sierpskim i Szreńskim po rzekę Działdówkę. Resztę granicy południowej
 1699 II,10    |               przestrzeni, od wsi Zielunia ku Działdowu, granicę pruską stanowiła
 1700 II,37    |                Gedymina, Kiejstut, otrzymał w dziale całą zachodnią część Litwy,
 1701 II,18    |                       górna Nida, a z pobliża Działoszyc do Wisły Nidzica, od Przemykowa
 1702 II,18    |          Sandomierskiego, a Lelów, Jędrzejów, Działoszyce, Skalbmierz, Koszyce, Szczepanów,
 1703 II,14    |              wystrzelona z rozkazu króla kula działowa, mająca zburzyć środkowy
 1704 II,2     |                     1025.~Gdy Polska poszła w działy pomiędzy synów Bolesława
 1705 Wst,3    |                    Słuczan (Slunenses) i inną dzicz pruskiej ziemi”. Widoczne
 1706 II,22    |               wyobrażający świętego Tomasza z dzidą, a mieszczan, kupców i rękodzielników,
 1707 II,29    |                       z drugiej Bogarodzicę z Dzieciątkiem, obraz w słońcu. Chorągiew
 1708 Wst,5    |                      natychmiast po urodzeniu dziecięcia naznacza mu utrzymanie,
 1709 II,32    |                  Niewiażę” nie będzie wysyłał Dzieckich, t. j. sekwestratorów, że
 1710 II,13    |                     do Gdańska, król z żoną i dziećmi i kilka dni tu przepędził.~ ~
 1711 II,35    |                 początku XIX wieku, dozwolili dziedzice rozebrać później żydom lachowickim
 1712 II,20    |                 towarzystwo wesołej szlachty. Dziedzicem Babina był wówczas Stanisław
 1713 II,21    |                       wioskach znajdowało się dziedzictw szlacheckich jednodymowych
 1714 II,8     |               wolności osobistej i swobodnego dziedziczenia ziemią.~Królewszczyzny,
 1715 II,8     |                       niezależnej od nikogo w dziedziczeniu ziemi. Statystyka nasza
 1716 Wst,10   |                imieniu królewny Jadwigi, jako dziedziczki, a obok nich bojarowie żmudzcy,
 1717 II,1     |                województwa, własność ziemską, dziedziczną lub zastawną, conajmniej
 1718 II,20    |                   staraniem Zygmunta Augusta, dziedzicznego dotąd pana Litwy, nastąpiła
 1719 Wst,11   |                     król Zygmunt August, jako dziedziczny władca Litwy, w podniosłej
 1720 II,30    |                       i Wilnem.~Po Kiejstucie dziedziczył syn jego, Witold, po Olgierdzie
 1721 II,18    |                 Polski stała się własnością i dziedziną Węgier”. Roku 1412 ziemia
 1722 Wst,12   |                      warszawskiego, nazywany „dziedzińcem zamkowym”, a był to hołd
 1723 III,2    |                       XII wieku zajmowali się dziejami krajowemi, a po Benedyktynach
 1724 III,1    |               ogrodnictwem, byli statystami i dziejopisarzami, dyplomatami i prawoznawcami,
 1725 II,28    |                      przy Polsce, na pamiątkę dziejową dla potomnych i z zasady,
 1726 Wst,3    |                  ustąpili na zawsze z widowni dziejowej. Byli bowiem, jako poganie,
 1727 II,24    |                     upamiętnionych na Wołyniu dziejowo. Zabłysły Zieleńce i Lubar
 1728 II,20    |                    krajów. Wielki ten wypadek dziejowy, który łączył ostatecznie
 1729 II,19    |                    tem województwie wypadkami dziejowymi, należał Zawichost, gdzie
 1730 III,3    |                       10 prałatów (proboszcz, dziekan, trzech archidyakonów, kantor,
 1731 III,4    |                rycerskich, przy nabożeństwach dziękczynnych opowiadali z ambon waleczność
 1732 II,11    |                      obejmująca 400.000 tomów dzieł i rękopisów, swego czasu
 1733 Wst,5    |                      południe brzegiem Wisły, dzielącej Pomorze polskie od pruskiego,
 1734 Wst,3    |                 ciągnęły się ziemie Łotyszów, dzielących się na plemiona Kuronów (
 1735 III,2    |                      ozdobione nadzwyczajnemi dziełami św. Jacka. Roku 1223 biskup
 1736 III,1    |              organizacya dyecezyalna była już dziełem Bolesława Krzywoustego,
 1737 Wst,7    |                   polityczne starego zwyczaju dzielenia państwa między synów1),
 1738 III,1    |             biskupstwo poznańskie już się nie dzieli, rozgraniczeń jednak ścisłych
 1739 II,11    |                   ziemia była mała, mogła nie dzielić się wcale na powiaty, np.
 1740 Wst,5    |                       swoich własnych książąt dzielnicowych. Z tamtych to właśnie czasów
 1741 Wst,9    |              najwyższego księcia. Jakoż wielu dzielniczych książąt ruskich dopełniło (
 1742 II,36    |                      na czele 500 Witebszczan dzielnie pod Felinem w północnych
 1743 Wst,8    |                      pomorskiego. Pomimo więc dzielności i zabiegliwości Bolesława,
 1744 II,4     |                   wojny z Krzyżakami, wsparli dzielnym posiłkiem Łęczycanów i odzyskali
 1745 II,24    |                        zawsze był rozrywany i dzielony, ciągle się rozpadał na
 1746 II,25    |                możnego i głośnego rycerskiemi dzieły domu Jazłowieckich herbu
 1747 Wst,9    |             Wielkopolski aż po odnogę Fińską, dzierżąc w swem ręku ujścia trzech
 1748 II,32    |                       postanowieniem nakazano dzierżawcom dworów królewskich sumienniejsze
 1749 II,27    |                       nauce”, danej (r. 1540) dzierżawcy winnickiemu Kmityczowi „
 1750 II,22    |                   ziemię Chełmską, oddał ją w dzierżawę Jerzemu Narymuntowiczowi,
 1751 II,27    |                       litewskim, przez nas im dzierżeć poprzysiężonym, który im
 1752 Wst,8    |                   lechickiemu wysoki zaszczyt dzierżenia sztandaru niezawisłości,
 1753 Wst,9    |                   Czerwoną, która, zostając w dzierżeniu jej siostry Maryi, teraz,
 1754 II,12    |                  Chełmińskiej, Ostrorodzkiej, Dzierzgowskiej, Elbląskiej, oraz mieszkańcy
 1755 Wst,9    |                    Wilnie, brat jego Kiejstut dzierżył Troki z zachodnią Litwą,
 1756 II,23    |              powtórnie książętom mazowieckim. Dzierżyli też ją synowie tego Ziemowita,
 1757 Wst,3    |                   Prusów pojawia się z końcem dziesiątego wieku. Mowa ich była jednym
 1758 II,8     |                     setki miała Małopolska, a dziesiątki Wielkopolska, któreby posiadały
 1759 III,2    |                       swego zakonu przyłączyć dziewiątą prowincyę Polski. Zakon
 1760 Wst,6    |                      i rzece Pregli, szumiała dziewiczą puszczą pełna bagnisk i
 1761 II,37    |               wytwarzał pewne granice i nazwy dziewiczych puszcz oddzielnych. Monarchowie,
 1762 III,3    |                        zasiadało zaś prałatów dziewięciu w kapitule, która dwa razy
 1763 Wst,12   |                      Rzeczypospolitej.~Na lat dziewiętnaście przed pokojem karłowickim,
 1764 II,30    |              litewskich wiłkas, wilk i merga, dziewka), jedna z najstarszych osad
 1765 Wst,2    |                     późniejszy.~Zawsze jednak dzika, bo bezludna, leśna i górska
 1766 Wst,3    |                 właśnie Jadźwingowie. Lud ten dziki, napastniczy i bitny, ze
 1767 II,37    |                     zaszczepiał Bogu w nazbyt dzikiem drzewie”. Włodzimierz biskupa
 1768 II,26    |                Dniepru stepy Zaporoża, zwane „dzikiemi polarni”, a po przyłączeniu
 1769 II,27    |                      skały naddniestrzańskie, dziko rosną brzoskwinie, morele
 1770 II,37    |                   żubrów, w stanie pierwotnej dzikości zostających.~Maszty z borów
 1771 II,24    |                  baranów 1400, żubrów, łosi i dzików 100. Przedmiotem obrad miało
 1772 Wst,4    |                   skoro prawie wszystkie wsie dzisiejsze istniały już za czasów pogaństwa,
 1773 II,11    |                vicinia – sąsiedztwo, czyli po dzisiejszemu: gminę. Opola więc były
 1774 II,21    |                    Rajgrodzkiego i Necko (pod dzisiejszym Augustowem), w kierunku
 1775 Wst,14   |                Wileńskiej powiaty: Wilejski i Dziśnieński z Mińskiej i powiat Lidzki
 1776 II,30    |                       na północ rzeki Wilii i Dzisny, kraina obfitowała w ogromną
 1777 II,30    |                      części województwa rzeka Dzitwa w powiecie Lidzkim przyjęta
 1778 II,30    |             pierwszego w okolicach ujść rzeki Dzitwy i Berezyny mniejszej, rzeką
 1779 II,31    |                      litewskich nie miało tak dziwacznie wydłużonej przestrzeni swojej,
 1780 Wst,9    |                      czeski zrzekł się swoich dziwnych do Mazowsza pretensyj (r.
 1781 II,26    |                    Szlak Czarny, po tatarsku „Dżorna islach”, rozpoczynał się
 1782 II,25    |             Czerwonogród (Castrum Rubrum) nad Dżurynem w pobliżu Dniestru, stolica
 1783 Wst,3    |                głębokie piętno w jego języku, dźwiękach głosowych (dź, ć), obyczajach,
 1784 II,25    |                  Kazimierza Wielkiego, który, dźwigając Podole z pustkowia i upadku,
 1785 III,3    |                  Dalej na sejmie czteroletnim dźwignięto nowe biskupstwo Lubelskie,
 1786 II,20    |                  wieży księcia Daniela z ruin dźwigniony i na nowo obwarowany został.
 1787 II,25    |                       Dźwinogród, przy ujściu Dźwiniaczki do Dniestru, przez Nestora
 1788 II,25    |                  Jazłowieckich herbu Habdank. Dźwinogród, przy ujściu Dźwiniaczki
 1789 III,2    |                   dach gmachu trzebnickiego i dzwony, za co otrzymali od księcia
 1790 II,11    |                  komisye: skarbowa, wojskowa, edukacyjna, dobrego porządku, rada
 1791 II,39    |                     została staraniem Komisyi Edukacyjnej roku 1773 szkoła akademicka
 1792 Wst,5    |                     Ibrahim w dziele Al-Bekri’ego – są bardzo mężni i zaczepni,
 1793 II,33    |                      sejmiki swoje, tak zwane egzulanckie, w Wilnie: województwo w
 1794 II,32    |                      Widuklewski, Rosieński i Ejragolski. Z tych pierwsze trzy nie
 1795 Wst,8    |                     ziemię Karszewską, połowę Ejragoły i Poniemunia, ziemię Salen
 1796 II,30    |                      na południe ku Rudnikom, Ejszyszkom, Szczuczynowi litewskiemu
 1797 II,32    |                       kwietnia 1557 r. ustawę ekonomiczną, zwaną Sprawa Włoczna, mocą
 1798 Wst,9    |                      Kazimierz zajęty pracami ekonomicznemi i prawodawczemi wielkiej
 1799 Wst,13   |                 kopalniami soli. Pod względem ekonomicznym były to warunki fatalne,
 1800 II,14    |              staropolsku Olbiąg, po niemiecku Elbing, nad rzeczką tegoż imienia,
 1801 III,2    |                     Wincentego, na tak zwanym Elbingu pod Wrocławiem. Fundacya
 1802 II,14    |                   Nogatem oblane, a drugie ku Elblągowi, między korytem Nogatu a
 1803 II,12    |                    najgłówniejszych: Gdańsku, Elblągu i Torunia, mówiło pospolite
 1804 II,14    |                    Odróżniano Żuławę gdańską, elbląską i dwie malborskie, ogółem
 1805 II,12    |                Ostrorodzkiej, Dzierzgowskiej, Elbląskiej, oraz mieszkańcy miast:
 1806 II,14    |                  zabudowali miasto. Roku 1454 Elblążanie, nie mogąc znieść dłużej
 1807 II,28    |                     koronnym, które potym per electionem iść będą, rozdaliśmy, i
 1808 II,36    |                    sąd ziemski i odbywały się elekcye wojewodów. Po pierwszym
 1809 Wst,11   |                       wybór króla przez zjazd elekcyjny polski i litewski. Oba kraje
 1810 III,3    |                       za Jagiellonów i królów elekcyjnych.~Liczba biskupstw w różnych
 1811 Wst,12   |                      Traktat bowiem zawarty z elektorem brandeburskim w Welawie
 1812 II,16    |                     Rygi i Inflant i przyznał elektorom brandeburskim niezawisłość
 1813 II,16    |                       były i znowu na lenność elektorów Brandeburskich przeszły,
 1814 II,2     |                       Fryderykowi Wilhelmowi, elektorowi brandeburskiemu, w zastaw
 1815 III,4    |                Grodnie, Brześciu litewskim, w Eleuzynie, Podgrodziu, Czerniczewie
 1816 II,21    |                      w okolicach dzisiejszego Ełku, Augustowa, Suwałk, leżały
 1817 II,20    |                 wojewodzie ruskim, żona jego, Elżbieta z Flemingów Czartoryska,
 1818 II,4     |                       wdowy po królu Ludwiku, Elżbiety, warujące następstwo tronu
 1819 II,40    |                     zwany Jurjewem, nad rzeką Embach. Ponieważ Dorpat w czasie
 1820 Wst,9    |                      naród litewski zamierzał emigrować wgłąb małoludnej Rusi.~Ale
 1821 Wst,3    |                       Warty, w czasach, kiedy emigrowały ludy lechickie (Radymicze
 1822 Wst,8    |                    Litwa, wzmocniona napływem emigrujących do niej współplemiennych
 1823 II,27    |                    zawdzięczała waleczności i energii stanu rycerskiego w obronie
 1824 Wst,11   |                        Starania Warsonofiego, episkopa smoleńskiego, aby Smoleńsk
 1825 III,1    |                   swoją kronikę, poświęcił ją episkopatowi polskiemu, wymieniając:
 1826 III,3    |                  Załuski, sławny autor dzieła Epistolae historico familiares, zamierzał
 1827 III,1    |                      mnogie kościoły, których erekcye przypisywano w późniejszych
 1828 II,24    |                       Znajdowali się w Łucku: Eryk VII, król duński, Wasyl
 1829 Wst,11   |                Inflant i królowi szwedzkiemu, Erykowi XIV, oddała się w poddaństwo.
 1830 II,22    |                      mówiący napis: Hic situs est Joannes Zamojski. Jest to
 1831 II,40    |                  Tarbata, w języku miejscowym estońskim Tarto-lin, niegdyś zwany
 1832 II,40    |                    Wenda, u łotyszów Kieś, po estońsku Wenno-lin, leżało o 13 mil
 1833 III,4    |                     utworzono jedyny klasztor etatowy.~Dominikanie. Z Władysławem
 1834 II,27    |                   sobie własne ziemstwo, sądy etc. Do jego też potrzeb nagina
 1835 II,22    |                       która nie była pojęciem etnograficznem i stałem, lecz geograficznem
 1836 II,24    |                        tak fizycznych, jako i etnograficznych granic. Ludność bowiem pierwotnie
 1837 II,29    |                 potocznej nazwy z charakterem etnograficznym. Tak np. województwa: Połockie,
 1838 II,23    |                      w roku 1331 ożenił się z Eufemią, córką Gedymina, wielkiego
 1839 II,16    |         chrześcijaństwa na Pomorzu, co papież Eugeniusz III już po jego zgonie w
 1840 Wst,1    |                       wiadomości historyczne, Europa była zamieszkiwana przez
 1841 II,24    |                       świetny zjazd monarchów europejskich, jakiego ziemie słowiańskie
 1842 Wst,11   |                   bowiem na arenę cywilizacyi europejskiej i pozyskiwały w Polsce sprzymierzeńca,
 1843 II,37    |              Znajdowała się ona na wododziale europejskim, bo wody jej ściekały z
 1844 II,32    |                Mikołaja Czarnego Radziwiłła i Eustachego Wołłowicza, za pomocą rozesłanych
 1845 III,3    |                  biskupem unickim w Łucku był Eustachy Maliński, zmarły w roku
 1846 III,3    |                      męczenników: Aleksandra, Ewancyusza i Teodula, a za nim ośm
 1847 II,40    |             północo-zachodnią w dolinie rzeki Ewikszty i jeziora Łubańskiego stanowiły „
 1848 II,25    |                   ojciec króla) uczynił osadą fabryczną, głośną wyrobami płócien,
 1849 II,26    |            rozstrzygały już nie komisye, lecz faktyczna przewaga orężna lub silniejszy
 1850 II,27    |            Jagiellończyka jeszcze Litwa, mimo faktycznego cofnięcia się od brzegów
 1851 Wst,13   |                dalszego zajęcia kraju i wobec faktycznej dyktatury Adama Ponińskiego,
 1852 II,26    |                       całym obszarze, zalanym falą zniszczenia, ocalały tylko
 1853 II,32    |                    Włoczna, mocą której Piotr Falczewski, uczeń Andrzeja z Łęczycy,
 1854 Wst,4    |                   bowiem po słowiańsku znaczy fałda, czyli zmarszczka. Zatem
 1855 II,26    |                   zaczyna się teraz cofać lub falować. Za to na północy, po odpadnięciu
 1856 II,24    |                      do XVIII wieku liczebnie falująca. Gwagnin, w końcu XVI wieku,
 1857 III,3    |                    dzieła Epistolae historico familiares, zamierzał fundować katedrę
 1858 II,20    |                   Lublina, założył tu kościół famy pod wezwaniem św. Michała,
 1859 III,4    |                      i wydostawanie ich z rąk fanatycznych barbarzyńców. Zakon ten
 1860 III,1    |                   nadzwyczajnej nierówności i fantastyczności granic biskupstwa poznańskiego
 1861 II,22    |                   czerwiec”, który dostarczał farby czerwonej i służył niegdyś
 1862 II,22    |                 rzadkie rękopisma. W kościele farnym św. Tomasza po prawej stronie
 1863 Wst,13   |                  ekonomicznym były to warunki fatalne, pod względem zaś strategicznym
 1864 Wst,11   |                     Deum. Uzupełnieniem nowej federacyi było przyłączenie Prus królewskich
 1865 Wst,11   |                       Unia nastąpiła w formie federacyjnej stanów Korony ze stanami
 1866 II,28    |                      roku 1783, a kasztelanem Felicyan książę Czetwertyński od
 1867 III,3    |                  książąt Siewierskich. Biskup Feliks Turski był ostatnim księciem
 1868 Wst,12   |                        w maju roku następnego Felin, a we wrześniu Weissenstein.
 1869 II,36    |                      Witebszczan dzielnie pod Felinem w północnych Inflantach
 1870 II,36    |                      szlachectwo z nazwiskiem Felińskiego otrzymał.~W dziejach wojen
 1871 II,40    |                        gdy wdanie się cesarza Ferdynanda I do cara Iwana II nie wzięło
 1872 Wst,11   |                       Polakach Rewel. Wówczas Ferensbach, starosta wendeński, wkroczył
 1873 II,10    |                      dzielnicą, na mocy prawa feudalnego zostało włączone (oprócz
 1874 II,25    |                       dał mu roku 1396 prawem feudalnem ziemię Podolską. Później
 1875 Wst,9    |                      Podola, straconego przez Fiedora Korjatowicza, oddał Jagiełło
 1876 II,5     |                   Województwo Łęczyckie miało figurę mocno wydłużoną od Kłodawy
 1877 II,14    |                       mająca zburzyć środkowy filar, utrzymujący sklepienie
 1878 II,22    |             spoczywają. Blisko tej kaplicy, w filarze z prawej strony, wyryty
 1879 III,1    |                       budowały potem kościoły filialne tam, gdzie pierwej nie było
 1880 III,1    |              małżeństwa, tak, jak to udzielał filiom klasztornym w swojej dyecezyi.
 1881 III,3    |                      pomorskich, począwszy od Filipa, aby uprawnić grabież, tytułowało
 1882 III,3    |                dobrami, z tych 6 panieńskich; Filipowi zaś 9, między którymi 3
 1883 III,3    |                 biskupem był mianowany sławny filolog, starzec, Jędrzej Patrycy
 1884 III,4    |                    Borunach i t. d. wykładano filozofię, retorykę i nauki gimnazyalne.
 1885 Wst,9    |                     Wielkopolski aż po odnogę Fińską, dzierżąc w swem ręku ujścia
 1886 II,24    |                      bagien, stąd regimentarz Firlej pod Zbaraż się cofał przed
 1887 II,36    |                     koronnych, przez Mikołaja Firleja dowodzonych, i litewskich
 1888 II,19    |                       Janowcu nad Wisła zamek Firlejów, i t. d.~Z fundacyj klasztornych
 1889 II,14    |                        i Małą Żuławę, inaczej Fiszawską, od Nagatu do jeziora Druzna
 1890 II,24    |              Poniatowski ofiarował tu gabinet fizyczny i mineralogiczny po swoim
 1891 II,24    |                     tam żadnych ścisłych, tak fizycznych, jako i etnograficznych
 1892 II,20    |                 ruskim, żona jego, Elżbieta z Flemingów Czartoryska, obdarzona wytwornym
 1893 II,13    |                        więc też Klonowicz we „Flisie” swoim pisze:~„Od siebie
 1894 II,16    |                      właśnie miała stanowisko flota polska za Zygmunta III i
 1895 II,41    |                    morski i posiadała poważną flotę kupiecką na wodach morskich.~ ~
 1896 II,24    |                    papieski, metropolita Rusi Focyusz, hanowie Tatarów perekopskich
 1897 Wst,9    |                zawarty (12. października 1398 foku) na wyspie niemnowej Salinie,
 1898 II,22    |               niebezpiecznościom onych krajów folgując, ustawujemy sejmik w Haliczu:
 1899 II,8     |             podzielonych było na kilka małych folwarczków, których właściciele miewali
 1900 II,21    |             podlaskich (z roku 1775) szlachta folwarczna, posiadająca włościan, miała
 1901 II,9     |                    miast 15, łanów kmiecych z folwarcznymi 5093 i bezkmiecej szlachty
 1902 II,16    |                   czyli Kujawami (w okolicach Fordonia i Bydgoszczy), oraz z zanotecką
 1903 Wst,13   |                        a i tu komora pruska w Fordoniu zatrzymywała statki polskie,
 1904 II,8     |                  obronnych i należą do starej formacyi, albo powstały w XIV–XVI
 1905 III,3    |             bezkrólewia, w roku 1764, stanęła formalna uchwała, żeby prosić stolicę
 1906 Wst,11   |                 kontumacyą”. Unia nastąpiła w formie federacyjnej stanów Korony
 1907 II,23    |                  istnieć przestało, gdyż przy formowaniu nowych województw po drugim
 1908 II,35    |                     najwarowniejszą na Litwie fortecę. Zamek ten, będący historyczną
 1909 II,18    |                        na Jasnej Górze, wśród fortecy, na której utrzymanie wyznaczone
 1910 Wst,13   |                       stamtąd linią prostą na Frampol do Zamościa, od Zamościa
 1911 III,4    |                 Wasilko, a tym sposobem zakon franciszkański stanął na czele misyi apostolskiej
 1912 III,2    |               działalności literackiej zakonu franciszkańskiego w Polsce. Franciszkanie
 1913 Wst,14   |                  załogą w tem mieście generał francuski.~Pokój Napoleona I z Austryą,
 1914 II,12    |                śledzie i ryby zamorskie, wina francuskie i hiszpańskie, cienkie sukna,
 1915 II,21    |          mieszkającego w Warszawie rzeźbiarza francuskiego Delaunay. Ciż Braniccy (
 1916 III,2    |                     za doby Piastów zakonnicy Francuzi i Niemcy, i to było powodem,
 1917 II,30    |                     głowę; sam Wielki Mistrz, Frank Kirkshoff, poległ na placu,
 1918 Wst,2    |              słowiańskiej Lechii. Potem wojny franko-germańskie i najazdy Hunnów, Awarów,
 1919 III,2    |                  nazwisko „Braci Mniejszych”, Fratres Minores, i dlatego nazywany
 1920 II,15    |                    Allą, stołeczne Warmii. 2) Frauenburg ze wspaniałą katedrą, w
 1921 II,29    |                       do kopyt potrójną złotą frendzlą. Piastowie przedstawiali
 1922 II,15    |                 jezioro Drużno, zatokę morską Friszchaf, a od północy rzekę Prygorę.
 1923 II,14    |                     rzeczką tegoż imienia, do Friszhafu wpadającą, miasto powiatowe
 1924 Wst,13   |                     zjazd cesarza Józefa II z Fryderykiem dnia 3-go wsześnia 1770
 1925 II,7     |                  zażywała pokoju. Zdobywana i frymarczona przez Krzyżaków, najeżdżana
 1926 II,14    |                  właściwie zatokami Gdańską i Fryską oblane, od wschodu graniczące
 1927 III,2    |                      roku 1234; w Ludzimierzu fudacya z roku 1235, przeniesiona
 1928 Wst,4    |                      Perwolf w Jagicza Archiv fuer slav. Philologie. IV, 63–
 1929 II,19    |                     zamek Firlejów, i t. d.~Z fundacyj klasztornych słynęły: Łysa
 1930 III,1    |                   władcy państwa i właściwego fundatora katedr.~Pragnąc budowę Kościoła
 1931 III,3    |              Władysław Jagiełło był właściwie fundatorem biskupstwa kijowskiego,
 1932 III,2    |               katolicką. W Kamieńcu Podolskim fundowali Dominikanów około roku 1370
 1933 II,32    |                       składających. Roku 1417 fundowaną została dyecezya Żmudzka.
 1934 III,2    |                tamecznego klasztoru Klarysek, fundowanego przez jej małżonka, gdzie
 1935 II,16    |                   Peplą z opactwem Cystersów, fundowanym roku 1274 przez Mszczuga;
 1936 II,23    |                      i do wszelkich urzędów i funkcyj ziemian Bełskich przypuszczeni
 1937 III,2    |                  grzywien, czyli około 15.000 funtów srebra, co na owe czasy
 1938 II,9     |                    się w Rawie, Sochaczewie i Gąbinie, na których ziemie obierały
 1939 II,9     |                      a Gostyńska: Gostyński i Gąbiński. Trzy te ziemie były co
 1940 II,9     |               województwie były: Bolimowskie, Gąbińskie, Guzowskie, Kapinowskie,
 1941 II,12    |                   wyobrażenie tego niewinnego gadu służyło spiskowym jako znak
 1942 III,1    |                    pogańskie, po poświęconych gajach i uroczyskach, nieraz się
 1943 II,35    |                    pobytem ordynatów. Była tu galerya obrazów, słynny skarbiec,
 1944 III,4    |                     który właściwie był tylko gałęzią dawno już znanego i zamieszkałego
 1945 Wst,13   |                      Zbruczy, odgraniczającej Galicyę od województwa Podolskiego.
 1946 III,4    |                     cesarstwie i 6 w kustodyi galicyjskiej.~Trynitarze. Gdy Saraceni
 1947 Wst,3    |                   Sudawia (Sudowa), Galindia (Galinda) i Barta. Inne źródła wymieniają
 1948 Wst,3    |                   Szalowa), Sudawia (Sudowa), Galindia (Galinda) i Barta. Inne
 1949 Wst,5    |                      minęła, a wzmiankowane u Gallusa rozszerzanie granic przez
 1950 II,31    |                    litewsku Galwie, od wyrazu Gałwa, znaczącego głowa. Gdy wobec
 1951 II,31    |                  Litwy, zowie się po litewsku Galwie, od wyrazu Gałwa, znaczącego
 1952 II,19    |                 Słynęły na całą Polskę wyroby gancarskie z Iłży, szable z żelaza
 1953 II,27    |                      Oczaków, położonego przy gardzieli limanu dnieprowego, druga
 1954 II,18    |                      kosztem skarbu koronnego garnizon 120 ludzi. Lubowla, Podoleniec,
 1955 II,11    |                    ziemi były: Warka, Grójec, Garwolin i Góra.~2) Ziemia Warszawska,
 1956 II,11    |               niegrodowe Grójeckie, Wareckie, Garwolińskie, Latowickie, Osieckie, Stromeckie.
 1957 II,11    |                       Czerski, zwany niekiedy Garwolińskim, Grójecki i Warecki; starostwo
 1958 Wst,8    |                  zabity został Leszek Biały w Gąsawie i Pomorze od Polski oderwane.
 1959 II,25    |               powiatów; inaczej wszakże nieco gasły tu one niż na Wołyniu. Na
 1960 II,30    |            orędownikiem chrześcijan był Piotr Gastold, najznaczniejszy z panów
 1961 II,30    |                    Olgierd wojował na Rusi, a Gastolda wysłał na Podlasie, podburzony
 1962 II,30    |                      starego i potężnego rodu Gastoldów, wielce zasłużonego w dziejach
 1963 III,4    |                       kolei klasztor fundował Gasztold roku 1480 na wyspie narwianej
 1964 II,26    |                     panów litewskich, Marcina Gasztolda, i tym sposobem księstwo
 1965 Wst,8    |                      w roku 1279 ożenił się z Gaudemundą Zofią, córką księcia litewskiego
 1966 III,1    |                  arcybiskupstwo gnieźnieńskie Gaudentego, odbył się akt konsekracyi
 1967 II,40    |                      rzeki Aa, zwanej inaczej Gawią, i było zdawna rezydencyą
 1968 II,39    |                        a drugi po kasztelanie gdańskim. Powiaty sejmikowały w miastach,
 1969 II,14    |           kwadratowych mające. Od Malborga ku Gdańskowi ciągną się niziny, Wisłą
 1970 II,16    |                       zwanej, którą Zygmunt I Gdańszczanom oddał, znajdowały się dwie
 1971 II,13    |                żadnych środowisk swego życia, gdzieby można zagrozić ich krajowi
 1972 II,8     |                      tu wcale magnatów, tylko gdzieniegdzie zamożniejsze domy szlachty.
 1973 II,27    |                 Biskupszczyzny” jako pustyni, gdzieś na Orzechowaćcu w dorzeczu
 1974 II,16    |                  Gdańsk, po łacinie nazywany: Gedanium, Gidanie, Dantiscum, Godanum,
 1975 Wst,9    |                     Łokietek przez przyjaźń z Gedyminem usiłował zasłonić Polskę
 1976 II,24    |             jedynaczkę córkę za Lubarta, syna Gedyminowego. Lubart opanował tedy stronę
 1977 Wst,9    |                       w ten sposób, że Lubart Gedyminowicz wziął ziemię Łucką, a Kazimierz
 1978 Wst,9    |           Trojdenowicza, który był ożeniony z Gedyminówną, siostrą rodzoną pierwszej
 1979 II,30    |                   1803, t. j. od czasu rządów generał-gubernatora Michała Murawiewa na Litwie,
 1980 II,19    |                 Prowincyi Małopolskiej, zwane Generałami, odbywały się w Nowem-mieście-Korczynie,
 1981 II,12    |                     sejmik wojewódzki, czyli „generalik pomorski”. Następnie posłowie
 1982 II,16    |                 miasta w województwie. Na tym generaliku obierała 20 posłów, to jest
 1983 III,4    |                   odprawili w Rzymie kapitułę generalną, na której uchwalono utworzyć
 1984 II,22    |                   roku 1470 pojawia się tytuł generalnego wojewody Ruskiego, którym
 1985 III,3    |                   kaplic, 22. Na konfederacyi generalnej za bezkrólewia, w roku 1764,
 1986 II,18    |                Proszowicach, gdzie na sejmiku generalnym, czyli tak zwanym Generale
 1987 II,9     |                       Na miejsce do odbywania generałów Rawskich naznaczono miasteczko
 1988 II,2     |                      starostwa grodowego przy generalstwie (znaczył zaś godnością to
 1989 II,22    |                  poselskie i relacyjne, czyli generały województwa Ruskiego, odbywały
 1990 II,15    |                      z wież katedry, tu robił genialne odkrycia, pisał swe dzieła
 1991 Wst,2    |                    oznacza on nawet szerokość geograficzną tego grodu, tę samą, pod
 1992 Wst,13   |                     który już z powodu samego geograficznego położenia swego królestwa (
 1993 II,3     |                  tenże sam stopień szerokości geograficznej pod jakim leży dzisiejszy
 1994 Wst,3    |                      Żmudź wobec Litwy leżała geograficznie tak nad Niemnem, jak Niż
 1995 Intro    |                   warstacie rozległy materiał geograficzno-historyczny, zawarty w trzech obszernych
 1996 III,1    |                    koniecznem tu jest podanie geograficznych wiadomości o tak potężnym
 1997 II,3     |                       była wzmianka o greckim geografie Ptolemeuszu, który opisując
 1998 II,26    |                  Władysław Łubieński w swojej geografii, wydanej roku 1740, tak
 1999 II,24    |                      roku 1807 otwarto szkołę geometrów i później mechaników. Liceum
 2000 Wst,1    |               Burgundy, Longobardowie, Obrzy, Gepidowie, Awarowie, Pieczyngi i Mongołowie
 2001 Wst,2    |                   Rzymianie, zetknąwszy się z Germanami nad Renem, nazwali całą
 2002 Wst,2    |            północo-wschodowi od Renu do Wisły Germanią, co później zostało argumentem
 2003 Wst,7    |            niemieckich, przetrwali na Śląsku, germanizując go, lat 511 (od roku 1164