ROZDZIAL V

NAMASZCZENIE CHORYCH

Kan. 737.§ 1. Przez sakramentalne namaszczenie chorych sprawowane przez kaplana wraz z modlitwa, chrzescijanie bedacy w stanie ciezkiej choroby i skruszeni w sercu otrzymuja laske, dzieki ktorej umocnieni w nadziei wiecznej i uwolnieni od grzechow sa wspomagani do prowadzenia poprawnego zycia i do przezwyciezenia choroby oraz do znoszenia cierpienia.

KPK/83: 998

KPK/17: 937

§ 2. W Kosciolach, w ktorych jest zwyczaj, aby sakrament namaszczenia byl sprawowany rownoczesnie przez wielu kaplanow, nalezy, o ile to mozliwe, ten zwyczaj zachowac.

Kan. 738.Chrzescijanie niech przyjmuja chetnie namaszczenie chorych ilekroc ciezko choruja. Duszpasterze i osoby bliskie chorym powinni troszczyc sie, aby w odpowiednim czasie chorzy zostali wzmocnieni tym sakramentem.

KPK/83: 1001

KPK/17: 944

Kan. 739.§ 1. Sakrament namaszczenia chorych waznie sprawuje kazdy kaplan i tylko kaplan.

KPK/83: 1003 § 1

KPK/17: 938 § 1

§ 2. Sprawowanie sakramentu namaszczenia chorych nalezy do proboszcza, wikariusza parafialnego i do wszystkich innych kaplanow wobec osob, o ktore troska zostala im powierzona z urzedu. Kazdy zas kaplan moze, przynajmniej za domniemana zgoda wyzej wymienionych, ten sakrament sprawowac, a w przypadku koniecznosci powinien to uczynic.

KPK/83: 1003 § 2

KPK/17: 938 § 2

Kan. 740.Chrzescijanom ciezko chorym, ktorzy sa nieprzytomni lub pozbawieni uzywania rozumu, nalezy udzielic tego sakramentu w niebezpieczenstwie smierci lub takze, wedlug osadu kaplana, w innym czasie.

KPK/83: 1006

KPK/17: 943

Kan. 741.Olej potrzebny przy sprawowaniu sakramentu namaszczenia chorych powinien byc poblogoslawiony i, jesli inaczej nie stanowi prawo partykularne wlasnego Kosciola sui iuris, przez tego samego kaplana, ktory sprawuje sakrament.

KPK/83: 999

KPK/17: 945

Kan. 742.Nalezy dokladnie zachowac slowa, porzadek i sposob namaszczenia przepisane w ksiegach liturgicznych. Jedynie w przypadku koniecznosci wystarczy jedno namaszczenie z wlasciwa formula.

KPK/83: 1000 § 1

KPK/17: 947 § 1