TYTUL XXIII

DOBRA DOCZESNE KOSCIOLA

Kan. 1007.Kosciol w trosce o dobro duchowe ludzi uzywa i posluguje sie dobrami doczesnymi, o ile wlasna jego misja to postuluje; dlatego Kosciolowi przysluguje wrodzone prawo nabywania, posiadania, zarzadzania i alienowania tych dobr doczesnych, ktore sa konieczne do celow mu wlasciwych, przede wszystkim dla kultu Bozego, dziel apostolatu i milosci oraz do odpowiedniego utrzymania szafarzy.

KPK/83: 1254 § 1, 2

KPK/17: 1495 § 1

PA: 232 § 1

Kan. 1008.§ 1. Biskup Rzymski jest najwyzszym zarzadca i szafarzem wszystkich doczesnych dobr koscielnych.

KPK/83: 1273

KPK/17: 1518

PA: 257

§ 2. Prawo wlasnosci dobr, pod najwyzsza wladza Biskupa Rzymskiego, nalezy do tej osoby prawnej, ktora nabyla je zgodnie z prawem.

KPK/83: 1256

KPK/17: 1499 § 2

PA: 236 § 2

Kan. 1009.§ 1. Podmiotem zdatnym do nabywania, posiadania, zarzadzania oraz alienowania dobr doczesnych wedlug norm prawa kanonicznego jest kazda osoba prawna.

KPK/83: 1255

KPK/17: 1495 § 2

PA: 232 § 2

§ 2. Wszystkie dobra doczesne, ktore naleza do osob prawnych, sa dobrami koscielnymi.

KPK/83: 1257 § 1

KPK/17: 1497 § 1

PA: 234 § 1