ROZDZIAL II

SPRAWY O ORZECZENIE NIEWAZNOSCI SWIECEN

Kan. 1385.Prawo zaskarzania waznosci swiecen posiada albo sam duchowny, albo Hierarcha, ktoremu duchowny podlega, albo w ktorego eparchii otrzymal swiecenia.

KPK/83: 1708

KPK/17: 1994 § 1

SN: 502 § 1

Kan. 1386.§ 1. Skarga powodowa winna byc przeslana do wlasciwej Dykasterii Kurii Rzymskiej, ktora decyduje, czy sprawa ma byc prowadzona przez nia sama, czy tez przez wyznaczony przez nia trybunal.

KPK/83: 1709 § 1

KPK/17: 1993 § 1

SN: 501 § 1

§ 2. Jezeli dykasteria przekazala sprawe trybunalowi, nalezy zachowac kanony o procesach w ogolnosci oraz o zwyczajnym procesie spornym, nie zas kanony o sumarycznym procesie spornym, chyba ze sprzeciwia sie temu natura rzeczy.

KPK/83: 1710

KPK/17: 1993 § 2, 1995

SN: 501 § 2, 503-504, 506 § 2

§ 3. Po przeslaniu skargi powodowej zabrania sie duchownemu wykonywania swiecen, na mocy samego prawa.

KPK/83: 1709 § 2

KPK/17: 1997

SN: 505

Kan. 1387.Po drugim wyroku, ktory potwierdzil niewaznosc swiecen, duchowny traci wszystkie uprawnienia wlasciwe stanowi duchownemu i zostaje zwolniony ze wszystkich obowiazkow tego stanu.

KPK/83: 1712

KPK/17: 1998 § 1

SN: 506 § 1