ROZDZIAL II

CHRYZMACJA

Kan. 692.Ci, ktorzy zostali ochrzczeni, powinni takze przyjac sakrament chryzmacji, aby naznaczeni pieczecia daru Ducha Swietego stali sie swiadkami i wspolbudowniczymi Krolestwa Chrystusa.

KPK/83: 879

Kan. 693.Swiety myron, ktory sklada sie z oleju z oliwek lub innych roslin oraz z substancji aromatycznych, moze byc sporzadzany jedynie przez biskupa z zachowaniem prawa partykularnego, zgodnie z ktorym wladza ta zastrzezona jest Patriarsze.

KPK/83: 847 § 1, 880 § 2

KPK/17: 734 § 1, 781 § 1

Kan. 694.Zgodnie z tradycja Kosciolow wschodnich chryzmacji udziela prezbiter albo lacznie z chrztem, albo oddzielnie.

KPK/83: 882

KPK/17: 782 § 1, 2

Kan. 695.§ 1. Chryzmacja powinna byc udzielana razem z chrztem, z wyjatkiem przypadku prawdziwej koniecznosci. Nalezy jednak jak najszybciej jej udzielic.

KPK/83: 890, 891

KPK/17: 787, 788

§ 2. Jesli chryzmacji nie udziela sie razem z chrztem, szafarz powinien zawiadomic o tym proboszcza miejsca, w ktorym chrzest zostal udzielony.

Kan. 696.§ 1. Wszyscy prezbiterzy Kosciolow wschodnich waznie udzielaja chryzmacji zarowno lacznie z chrztem, jak tez oddzielnie wszystkim chrzescijanom kazdego Kosciola sui iuris, takze lacinskiego.

§ 2. Chrzescijanie Kosciolow wschodnich moga waznie przyjac chryzmacje takze od prezbiterow Kosciola lacinskiego, wedlug uprawnien, jakie oni posiadaja.

§ 3. Kazdy prezbiter godziwie udziela chryzmacji jedynie chrzescijanom wlasnego Kosciola sui iuris. Co sie zas tyczy chrzescijan innych Kosciolow sui iuris, czyni to godziwie, jesli czyni to w odniesieniu: do wlasnych podwladnych, do tych, ktorym udziela chrztu z innego prawnego tytulu, albo do tych, ktorzy znajduja sie w niebezpieczenstwie smierci, zawsze z

zachowaniem umow zawartych w tym przedmiocie miedzy Kosciolami sui iuris.

KPK/83: 886 § 1, 887

KPK/17: 783 § 1, 784

Kan. 697.Wtajemniczenie sakramentalne w misterium zbawienia doskonali sie w przyjeciu Eucharystii i dlatego Eucharystia powinna byc udzielana chrzescijanom jak najszybciej po chrzcie i chryzmacji, wedlug norm prawa partykularnego wlasnego Kosciola sui iuris.

KPK/83: 842 § 2