| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] hrabie 1 hufce 1 hymnem 1 i 262 ich 10 ida 1 idac 1 | Frequency [« »] ----- ----- ----- 262 i 230 w 148 to 133 jest | Cyprian Norwid Promethidion IntraText - Concordances i |
bold = Main text
Part grey = Comment text
1 Ded | bliskim znajdziesz mnie i wiernym~- Na szlaku białych
2 Ded | krzyż się jasny zbiera,~I wraca - i już nigdy nie
3 Ded | jasny zbiera,~I wraca - i już nigdy nie rozpacza1!...~ ~
4 Wstep | wymarmurzy,~Podniesie czoło - i fałsz, w proch aż runie.~*~
5 Wstep | hufce prowadzisz do domu~I nad grobowcem biała, stajesz
6 Docz | I~Pismo to przyozdobić miałem
7 Docz | wybiegu, lubo arcyprzyjętego, i pod pewnym względem wielce
8 Docz | w prozie historycznej - i w prozie technicznej - przystąpić.~
9 Docz | uczynić nie jesteśmy w stanie, i nic się nie uczyniło stanowczego.~ ~
10 Docz(1) | w życie rytm miarą swoją i muzyką uspokaja, miarkuje
11 Docz(1) | muzyką uspokaja, miarkuje i złagadza. Niepochopny do
12 Docz | treść, to jest o Dobro, i o światłość obu, Prawdę.~ ~
13 Docz | zyskanie uznania potrzeby i powagi jak najżywotniejszej
14 Docz | powagi jak najżywotniejszej i jak najrozciąglejszej dla
15 Docz | ludzkiej, a potem w historii i technice.~Autor, nie mając
16 Docz | który zaczyna od negacji i kończy na negacji, to jest
17 Docz | któremu drogi są utorowane i nie spotykające zawad...
18 Docz | drogę pierwej otwierać, i dlatego czytelnik wiele
19 Docz | smutniej wywlekać na forum i pasować się z nimi. Gorzką
20 Bogum | KTÓRYM JEST RZECZ O SZTUCE I STANOWISKU SZTUKI~ ~JAKO
21 Bogum | materialnie specjalnościami, rytm i akord... Ta to jest nareszcie
22 Bogum | melancholię romantyczno-mglistą,~I - chociaż małe mam wyobrażenie~
23 Bogum | przecież wiem, co jest muzyka,~I może lepiej wiem od grającego:~
24 Bogum | grającego:~Jeśli mi serce bierze i odmyka,~Jak ktoś do domu
25 Bogum | główniej myśl artysty badał,~I czy dosłownie Naród on spowiadał,~
26 Bogum | się nie wstydził prawdy i nie stłumił,~Mogąc łatwiejszy
27 Bogum | sobie,~Mogąc być prędzéj i szerzej uznanym;~Czy, mówię,
28 Bogum | to się każdemu podoba,~I konfesjonał na to niepotrzebny.~
29 Bogum | najzupełniej prawda okazaną~I że mówiący pięknie się tłumaczy -~
30 Bogum | mówiący pięknie się tłumaczy -~I - już o sztuce tu nie rozmawiano.~
31 Bogum | życie,~Gdzie kałkuł w duchu i duch sam w rachunkach.~Więc
32 Bogum | stając - to w piwnicy...~Więc i z rozmowy duchem tak się
33 Bogum | winno podobać; jak niemniej~I to, co dobre, nie jest,
34 Bogum | bo tak zwiesz ją) wiednéj~I dla mającej czystą serca
35 Bogum | nieuczoność się określać dają,~I że ich wiele jest o złotej
36 Bogum | za nas wszystkich ma ją,~I że ich wiele jest z głębszej
37 Bogum | Arystokracja jest bo i u gminy,~Jak między szlachtą
38 Bogum | Mów - nikt ci nie przeczy,~I owszem - choćby i to, co
39 Bogum | przeczy,~I owszem - choćby i to, co nie nowe...~. . . . . . . . . .~-
40 Bogum | Greków -~Stoma języki i wiekami wieków,~I granitami
41 Bogum | języki i wiekami wieków,~I granitami rudymi, i złotem,~
42 Bogum | wieków,~I granitami rudymi, i złotem,~Marmurem - kością
43 Bogum | Kształtem miłości piękno jest - i tyle,~Ile ją człowiek oglądał
44 Bogum | Tyle o pięknem człowiek wie i głosi -~Choć każdy w sobie
45 Bogum | sobie cień pięknego nosi~I każdy - każdy z nas - tym
46 Bogum | granit poczuł na wyjrzeniu,~I może palcem przecierał powieki,~
47 Bogum | grusza.~*~Więc stąd to - stąd i słuchacz, i widz jest artystą,~
48 Bogum | stąd to - stąd i słuchacz, i widz jest artystą,~Lecz
49 Bogum | chórzystą-widzem w nie swej atmosferze;~I tak się śpiewa ona pieśń
50 Bogum | Nieznana raz, to znowu sławna i przesławna...~. . . . . . . . . .~
51 Bogum | przesławna...~. . . . . . . . . .~I - dość: niech „słuchacz
52 Bogum | przelewa,~Praktycznym wam i sobie, ilem jest praktykiem,~
53 Bogum | falą - tak jest za pieśnią i praca,~A praca - toć największa
54 Bogum | rękach z ziemi~Podnosząc się, i mówić zacznie tak: „Próżniacy!~
55 Bogum | w nas, profilu cieniach,~I mało gdzie, i w rzadkich
56 Bogum | cieniach,~I mało gdzie, i w rzadkich odczuwan sumieniach -~
57 Bogum | odczuwan sumieniach -~Tak i o pracy powiem, że - zguby
58 Bogum | granit z lampą w dłoni,~I znalazł to, z czym szukał -
59 Bogum | szukał - szukał Pers w pogoni~I dognał to, czym gonił -
60 Bogum | gonił - szukał Egipt w Nilu~I złowił to, czym łowił -
61 Bogum | to, czym łowił - toż Grek i Etruski,~I świata pan Rzymianin,
62 Bogum | łowił - toż Grek i Etruski,~I świata pan Rzymianin, i
63 Bogum | I świata pan Rzymianin, i Part z koniem w łuski,~I
64 Bogum | i Part z koniem w łuski,~I różny inny mąż - których
65 Bogum | rozmowy~O sztukach pięknych i pieśni ludowéj,~A teraz
66 Bogum | materii~Odcedzać światło i czyścić półcienia,~Z bezkolorowej
67 Bogum | dobro - też zsamolubnieje~I na wygodno koniecznie zdrobnieje,~
68 Bogum | wygodno koniecznie zdrobnieje,~I wnet za-ciasnym będzie glob
69 Bogum | by się zmartwychwstało.~*~I stąd największym prosty
70 Bogum | wieszcz periodem pieśni i profetą,~Odlatującym z pieśniami
71 Bogum | Odlatującym z pieśniami od ziemi.~I stąd największym prosty
72 Bogum | jego płomiennym językiem.~I stąd najlepszym Cezar historykiem,~
73 Bogum | konia - nie przy biurze -~I Michał-Anioł co kuł sam
74 Bogum | jedno, zaręczone~Jak mąż i dziewka w obliczu wieczności:~
75 Bogum | sztukę, to zepsułeś żonę,~I narobiłeś intryg tej ludzkości,~
76 Bogum | narobiłeś intryg tej ludzkości,~I narobiłeś romansów... a
77 Bogum | rozgorzejesz jak lampa na globie,~I chłop, co nieraz rąbie u
78 Bogum | przeszła już ciemniejsze~I na świeczniku staje ze skrzydłami~
79 Bogum | także dźwięk, co gra harfami~I polonezem przechodzi Europę -~
80 Bogum | polonezem przechodzi Europę -~I - tylko kształtu nie masz
81 Bogum | bryły zawsze nam za drobne~I zawsze formy do obcych podobne...~*~
82 Bogum | chce choć cień postaci,~I tak się kocha Matkę - Ojca -
83 Bogum | szlachcie widział Apollina~I Skopasową Milejską Wenerę,~
84 Bogum | Bo Miłość strachu nie zna i jest śmiała,~Choć wie, że
85 Bogum | wiązanych arkad wodociąga,~I że przypłynie krwią do kaskad
86 Bogum | otchłaniach słonecznych.~*~I wszelka inna Miłość bez
87 Bogum(2) | na popiołach swych domów i Matki Boskiej Śnieżnéj pierwszy
88 Bogum(2) | powagę sztuki narodowej i kierunek jej odgaduje. Orłowski
89 Bogum | wierszach na łkania zapału~I w Sokratejskiej sowie z
90 Bogum | Sokratejskiej sowie z ócz brylantem,~I w całej Filos twojéj - aż
91 Bogum | pofałszowanych Cezarach i w słowie~Roma; to odwróć -
92 Bogum | wszyscy wiedzą to w Ojczyźnie~I czy posiałaś sztuką krwawe-żyźnie?...~. . . . . . . . . .~*~
93 Bogum | gdzież rozgałęzianie?~Toż i przywódzca Konrad uwięziony~
94 Bogum | lubuje wdziękiem onej strony~I zda się dłońmi tykać już
95 Bogum | kocha - małe temu ogromnieje~I lada promyk zolbrzymia nadzieje;~
96 Bogum | Poeta - wreszcie Męczennik i rycerz~Odpoczął5 w pracy,
97 Bogum | Odpoczął5 w pracy, czynie i w modlitwie...~- Gdzie by
98 Bogum | cios, żelazo,~Miedź, brąz i modrzew polski się zjednały~
99 Bogum | liściach rzeźbionych paproci~I w koniczyny treflach, i
100 Bogum | I w koniczyny treflach, i w stokroci,~I w kos zacięciu
101 Bogum | treflach, i w stokroci,~I w kos zacięciu łukiem -
102 Bogum | w kos zacięciu łukiem - i we freskach~(O bazylianek
103 Bogum | Podejmowały ciężką piramidę;~I drżę - i nucąc psalm - sierota!...
104 Bogum | ciężką piramidę;~I drżę - i nucąc psalm - sierota!...
105 Bogum | ci mnie widzą za-duchowym~I jak mistyczną goszczą piramidę.~
106 Bogum | mistyczną goszczą piramidę.~I - tak - przechadzam się
107 Bogum | nogi opięte w koturny -~I ledwo torsu grubą zostaw
108 Bogum | żyłę~Pozostaw, wskrzesi!... i tę zrąb - zostanie~Materii
109 Bogum | przypowieść ma leży!...~I tak ja widzę przyszłą w
110 Bogum | najwyższe z rzemiosł apostoła~I jak najniższą modlitwę anioła.~ ~*~ ~
111 Bogum | buduje,~Smak się oczyszcza i żądze się głuszą,~Przyroda
112 Bogum | Przyroda niema jest uszanowaną~I rozebrzmiewa czyn długą
113 Bogum | miłością ulżona,~Aż się i trudów trud wreszcie wykona.~. . . . . . . . . .~
114 Bogum | Powstanie jaki polski Benvenuto~I w orlim hełmie wyrzeźbi
115 Bogum(6) | rzeźbiarzy itd.? - Egipska i babilońska to stara historia,
116 Bogum(6) | była najniższą modlitwą i najwyższym rzemiosłem (o
117 Bogum(6) | rzemiosłem (o czym tu śpiewamy), i przez postawienie estetyzmu
118 Bogum(6) | estetyzmu tak, ażeby żywotnym i dodatnim ascetyzmem stał
119 Bogum(6) | miara ta (materialnie i po babilońsku dzisiaj szukana)
120 Bogum(6) | rzucam - a później, da Bóg i dobra wola rodaków, że rozwinę.~
121 Wieslaw | PRAWDZIE~JEJ PROMIENIACH I DUCHU.~ ~JAKO TREŚĆ~ ~31.
122 Wieslaw | aby się wszyscy uczyli i wszyscy pocieszeni byli...~
123 Wieslaw | wstrząśniętym sumieniem!...~I nie Narodu tego lub owego,~
124 Wieslaw | lub owego,~Wedle spuścizny i Ojczyzny jego~(Co tylko
125 Wieslaw | filozofia; to Schelling i Plato...~- To urojenie głów
126 Wieslaw | sil się wyższych wstydzi~I, do motyla podobny na wozie,~"
127 Wieslaw | kto z was ostracyzmem...~I owszem... toć jest urzeczywistnienie~
128 Wieslaw | urzeczywistnienie~Najdoskonalsze, i może jedyne,~I owszem, brylant
129 Wieslaw | Najdoskonalsze, i może jedyne,~I owszem, brylant to jest,
130 Wieslaw | prując powierzchowną glinę,~I owszem - prawda to, z swą
131 Wieslaw | czy z śpiżu, jak działa,~I czy jest konna, czy chadza
132 Wieslaw | zbrojnych - mniéjsza o to1.~- I owszem - na to z uśmiechem
133 Wieslaw | to ktoś - rad go ubierał~I karmił wojsko takie...~-
134 Wieslaw | wielce dowcip chwaląc owy,~I o opinii nie było rozmowy...~
135 Wieslaw | prawdy - po odstępstwie!...~I - tu zaczęto zżymać się: -
136 Wieslaw | Och! znam ten świat cudny~I przeto trzymam go tak za
137 Wieslaw | jeszcze onéj cieniem~Jest i milczenie to wasze przed
138 Wieslaw | czoło pomaże - to wstawa~I promienieje, i promień rozdawa...~
139 Wieslaw | to wstawa~I promienieje, i promień rozdawa...~Bo ona -
140 Wieslaw | wiatrów skrzydłem żółta łoza,~I mają tylko dwa warunki z
141 Wieslaw | wtóry:~Żeby walczyli prawdą i dla prawdy.~Dziś - kiedy
142 Wieslaw | kiedy w ustach Lud wszędzie i zawdy,~Głos ludu musiał
143 Wieslaw | Głos ludu musiał wnijść, i masz go w Jury3.~. . . . . . . . . .~
144 Wieslaw(2)| powoływani byli przed sąd. I duchowie proroków są poddani
145 Wieslaw | Pozarastane otwiera mogiły~I jest ogromnym głosem Boga,
146 Wieslaw | kiedy~Już tylko głosem i bez swojéj siły,~Kiedy orzeka
147 Wieslaw | Kiedy, bez kształtu prawie i bez linii,~Głos czegoś...
148 Wieslaw | głos, przez potów, krwi i łez kropelki~Ociekający
149 Wieslaw | każę na to,~By nie ociekła i stąd kropla za to...~. . . . . . . . . .~-
150 Wieslaw | piękność kształtem Prawdy i Miłości),~Więc od snowania
151 Wieslaw | Że za profilem Prawdy i Miłości~Tegoż profilu całość
152 Wieslaw | wystrzygł nożycami~Z papieru i część odleciała ciemna,~
153 Wieslaw | Nadziei razem, w Miłości i Wierze,~Bo prorok idzie,
154 Wieslaw | ani ulata, lecz trafia...~I tak w Italii - téj mojej
155 Wieslaw | wieszczów laur na gruzach szumi,~I tak u Matki mojéj - jest
156 Wieslaw | trosze~Proroctwa, choć je Car i głupstwo tłumi:~Car, bo
157 Wieslaw | oczyszczać, depce serca żywe!~*~I tak - wróżbiarze z trafów
158 Wieslaw | czarownicy!...~Tym wieszcz i prorok miecz to gorejący -~. . . . . . . . . .~
159 Wieslaw | środka promień wywiódł w kole~I mówił:~- Środek, który centrum
160 Wieslaw | centrum znaczy4,~Znaczy i sposób w tym polskim języku,~
161 Wieslaw | języku,~Który ma w sobie i w ludziach słuchaczy -~Owóż
162 Wieslaw | szat drogich, pawich piór i pajęczyny~Koronek - również
163 Wieslaw | również do niego należy5 -~I - przez to tylko łączność
164 Wieslaw(5)| Nie idzie tu i w całym zewnętrzności pojęciu
165 Wieslaw(5)| sobie powagą życia - bo i tak duch ma dosyć ciężaru
166 Wieslaw | będzie wlec dopóty,~Aż i proroctwa nie stanie...
167 Wieslaw | Wolniejszy człeka ruch i myśli człeka...~*~To zbrudź -
168 Wieslaw | patrzajcie tam - stoi ten krawiec~I mówi: “Jam jest, który Pana
169 Wieslaw | palić świece — nie nowina,~I nie nowina zapalone gasić;~
170 Wieslaw | Któremu poszczą nieraz - ba, i biczem~Tną się... by o tem
171 Wieslaw | nie z tego świata,~Albo i w chłopską, dziurawą kapotę,~
172 Wieslaw | chłopską, dziurawą kapotę,~Albo i w mądry biret... i w stygmata...~
173 Wieslaw | Albo i w mądry biret... i w stygmata...~Jam jest on
174 Wieslaw | Stator,~Albo rozszarpią... i uczczą - w mogile!...~ ~*~ ~
175 Wieslaw | lub musem na postawy harde~I rozrzucenia bohaterskie
176 Wieslaw | mąciciel - który mszy tych i kantyków~Z daleka słucha -
177 Wieslaw | przedać idą gdzie za pieniądz~I przepijają szaty Jezusowe...~. . . . . . . . . .~
178 Wieslaw | Aż złe i dobre miną... wezną nowe!~ ~
179 Epil | I~Słowo - jest czynu testamentem;
180 Epil | tylko słowa są potrzebne i takie tylko zmartwychwstają
181 Epil | przychodzi tąż samą, co i drugie, to nie on do sztuki,
182 Epil | ale sztuka doń przychodzi, i jest rośliną egzotyczną,
183 Epil | jest rośliną egzotyczną, i nie ma tam miejsca na artystów...
184 Epil | przez pojęcie grzechu i pokuty - pracę dla pracy.~
185 Epil | Hebrajczyk - przez lirykę i chwałę Pana... oczekiwanie...
186 Epil | Babilończyk - przez pojęcie mocy i panowania (pion i cegła).~
187 Epil | pojęcie mocy i panowania (pion i cegła).~Grek - przez półboską (
188 Epil | Rzymianin - przez pojęcie ogromu i ogarnięcie (Koloseum).~Chrystianizm -
189 Epil | ziemskiej, horyzontalnej, i linii nadziemskiej, prostopadłej -
190 Epil | Van Eyck), stąd na Niemcy i narody północne.~Włoch -
191 Epil | natchnienia ś. Franciszka z Assisi i przez plastyczną muzę Danta,
192 Epil | Francuz - przez pojęcie poloru i zewnętrznej cywilizacji
193 Epil | jest o kierunku pięknego, i o treści życia, to jest
194 Epil | to jest o kierunku dobra i prawdy.~Wtedy artyzm się
195 Epil(2) | Długo, długo myśliłem i szukałem, gdzie jest przystań
196 Epil(2) | wyłącznie harmonią treści i formy zatrudniona inaczej
197 Epil(2) | rozwijać się nie może... i że gdzie tego nie ma, tam
198 Epil(2) | klasycyzmem (to jest formą) i nad romantyzmem (to jest
199 Epil | do potęgi przenikającej i ogarniającej Ludzkość całą -
200 Epil | przez stosowania zewnętrzne i koncesje formalne, ale przez
201 Epil | skrzydłami niby arfy eolskie... i w tym to wieszczba jest
202 Epil | osiadać na frontonach świątyń i zmarmurzać, jak postacie
203 Epil | ciosanego. Tam śpią na pokolenia i nieraz na nowo w pieśń wstępują
204 Epil | nie tylko w sile ramion i krwi rasy, ale i w potędze
205 Epil | ramion i krwi rasy, ale i w potędze obrobienia i użycia
206 Epil | ale i w potędze obrobienia i użycia onych materiałów.
207 Epil | obowiązanym jest ją podnieść i uświęcić godnością idealizacji
208 Epil | z niej łańcucha rzemiosł i rękodzieł... albo byt realny
209 Epil | tylko konieczną fatalnością i pokutą pewnej warstwy ludu,
210 Epil | to ludowej inteligencji - i rozumu chłopskiego albo
211 Epil | albo przysłów, albo legend i pieśni, i tradycji technicznych
212 Epil | przysłów, albo legend i pieśni, i tradycji technicznych nawet
213 Epil | wspomnienia przeszłości i utęsknienia do przyszłości!...~
214 Epil | nadziewanie się przyszłością i wyglądanie zeszli. Jak to
215 Epil | co wszelkim wcieleniem i postaciowaniem pogardziwszy,
216 Epil | sobie stawić Panu świątynię i drzwi gmachu przyoblekać
217 Epil | przyoblekać w rzezania, i świeczniki lać złote i miedziane...
218 Epil | i świeczniki lać złote i miedziane... Bo powiadam
219 Epil | Kmiecie my wszyscy tu jesteśmy i od uczestnictwa w związku
220 Epil | upadają.~A kara jest pierwsza i najgłówniejsza za to, że
221 Epil | narodowe na słowo ludowe i zewnętrzne ono słowo uczone.
222 Epil | zewnętrzne ono słowo uczone. I jak Zbawicielski głos zawoła,
223 Epil | stanowczo, przez wcielanie dobra i rozjaśnianie prawd, broń
224 Epil | tylko w Ojczyźnie swojej i w domu rodziców swoich...”
225 Epil | zrealizowany był w Ojczyźnie swojej i w domu rodziców swoich.
226 Epil | ażeby skutek ten nastąpił - i trzeba urobienia wybornego
227 Epil | umorzanie, przez wcielanie dobra i rozjaśnianie prawd, przyprowadzić
228 Epil | końców, praca z grzechu jest, i tylko ją miłość odkupuje (
229 Epil | postawili jeden tylko pomnik, a i tego wartości nie pojęli,
230 Epil | to jest on Krzyż Pański. I dziś oto - cóż czynią? Przemysł,
231 Epil | społeczeństwo nie ostoi i żaden naród nie utrzyma,
232 Epil | powiązane z sobą słowo ludu i słowo społeczeństwa w dwie
233 Epil | albo rękopisma - albo i rozrzucone nawet druki.
234 Epil | słowem ludu a słowem pisanym i uczonym jest ta, że lud
235 Epil | sztuki, rękodzieł, rzemiosł i rolnictwa stanowi zdrowie
236 Epil | stanowi przytomność i obecność - byt.~
237 Epil | prawdy - ludzie prawdą żyjący i dla prawdy - mogą znowu
238 Epil | ręczną pracą zdobywa wiedzę, i dlatego nie potrzebuję już
239 Epil | różnica myślenia ludowego i przyczyna różnicy.~
240 Epil | jest one myślenie ludowe i naturę mu przyrodzoną) z
241 Epil | połączania, nie naśladowania i małpowania, bo wtedy ludowa
242 Epil | która go różni od drugich...~I z tej górnej, co łączy go
243 Epil | siedzi skrzydlaty duch narodu i psalmów wstęgi prześpiewuje...~
244 Epil | to jest prawdą dla prawdy i z wyznawaniem Jednego Ojców
245 Epil | w całej swojej prawdzie i powadze Polak dzisiaj poświęcić
246 Epil | poświęcenia zupełnego wymaga i jest jednym z zakonów pracy
247 Epil | jednym z zakonów pracy ludów i pracy ludzkości...~
248 Epil | rozwinięcia sztuk, rzemiosł i rękodzieł w narodowym kierunku,
249 Epil | sumienia!..." Objaśniam to - i w porozrzucanych fragmentach
250 Epil | wystawy, sztuk pięknych i rzemiosł albo przemysłu
251 Epil | wystawy będą użytecznie i sprawiedliwie na uszanowanie
252 Epil | sprawiedliwie na uszanowanie i ocenienie pracy wpływać.
253 Epil | tłumaczyć skąpstwo słowa i niekwiecistość stylu? Czytelniku-Polaku,
254 Epil | Czytelniku-artysto, wiedz, żem znał i grzebał, i opłakiwał wielu
255 Epil | wiedz, żem znał i grzebał, i opłakiwał wielu z naszych
256 Epil | naszych utalentowanych wielce i porozbłąkiwanych po wszech
257 Epil | Czym mogę, służę - słowem i urabianiem publiczności
258 Epil | Dworzaninie:~„Wspomnę też tu i to, żem Dworzaninowi (szlachcicowi)
259 Epil | materii w tej książeczce,~i żeć się zdać może, czytelniku,
260 Epil | się nie godzi - niechaj i to służy na początek.~Nie
261 Epil | myślom~w piśmie tym objętym - i dlatego zmiłuj się, czytelniku:
262 Epil | Owszem, dobre odczytuj i kończ w sobie - a błogosławiony,