Part

 1  Docz     |   tyla publiczności, że tego sobie wybiegu, lubo arcyprzyjętego,
 2  Docz     |    na wolności w Bogu - musi sobie krzyżem, to jest bolesnym
 3  Docz     |  których smutno było dożyć w sobie - smutniej dowiedzieć się -
 4 Bogum     |     łatwiejszy oklask zyskać sobie,~Mogąc być prędzéj i szerzej
 5 Bogum     |   wie i głosi -~Choć każdy w sobie cień pięknego nosi~I każdy -
 6 Bogum     |  przelewa,~Praktycznym wam i sobie, ilem jest praktykiem,~Opowiem. -
 7 Bogum     |   idę...~*~Gdzież idę? - idę sobie do duchowych~(Co materialnym
 8 Wieslaw(1)|    bo na polu sztuki już tak sobie zostanę!...~
 9 Wieslaw   |   polskim języku,~Który ma w sobie i w ludziach słuchaczy -~
10 Wieslaw   |  wojnę prawdy Polska wygra w sobie,~Nim przed oblicze miecz
11 Wieslaw(5)|      ale o strawienie ich na sobie powagą życia - bo i tak
12 Wieslaw   |    Weselsze kwiaty, liście w sobie letsze,~Jaśniejszy lilii
13 Wieslaw   | mruczą~W każdym pochlebstwie sobie, każdym swarze,~W teatrze
14  Epil     |     każdej próbie obiecowali sobie stawić Panu świątynię i
15  Epil     |  wielu, to czytając, wspomni sobie albo słowa moje - albo listy -
16  Epil(3)  |               Od 1843, o ile sobie przypominam.~
17  Epil     |     dobre odczytuj i kończ w sobie - a błogosławiony, kto się