Part

 1 Bogum  |       artystą):~- Co do mnie, polski ja w nim zamach cenię,~Nie
 2 Bogum  |         wiele - rzekł Bogumił -~Lecz ja bym główniej myśl artysty
 3 Bogum  |             co by mi znaczyła,~Żebym ją musiał jak hieroglif badać,~
 4 Bogum  |             dla kasty (bo tak zwiesz ją) wiednéj~I dla mającej czystą
 5 Bogum  |           który za nas wszystkich ma ją,~I że ich wiele jest z głębszej
 6 Bogum  |            piękno jest - i tyle,~Ile ją człowiek oglądał na świecie,~
 7 Bogum  |          odpowie!~*~O Polsko! - wiem ja, że artystów czołem~Są męczennicy -
 8 Bogum  |        przypowieść ma leży!...~I tak ja widzę przyszłą w Polsce
 9 Wieslaw|                Św. Paweł, XIV.~ ~- A ja wam mówię - Wiesław się
10 Wieslaw|             mąż tak zwany stanu.~- A ja zaprzeczyć śmiem jasnemu
11 Wieslaw|            takowym żołnierzem...~- A ja bym - na to ktoś - rad go
12 Wieslaw| przestępstwie?~Otóż znów powiem wam, ja, natręt nudny,~Że to po
13 Wieslaw|              Kiedy orzeka prawdę, by ją orzec,~Jak w nieczłowieczym
14  Epil  |          wyciągając obowiązanym jest ją podnieść i uświęcić godnością
15  Epil  |           tym stanie Polski, w jakim ją dziś widzimy, butna szlachta
16  Epil  |              z grzechu jest, i tylko ją miłość odkupuje (co tu w