| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] vi 1 vii 1 viii 1 w 230 waga 2 wagi 1 walcza 2 | Frequency [« »] ----- ----- 262 i 230 w 148 to 133 jest 130 sie | Cyprian Norwid Promethidion IntraText - Concordances w |
bold = Main text
Part grey = Comment text
1 Ded | piersi... Co się rozdziera~W strumienie... potem w krzyż
2 Ded | rozdziera~W strumienie... potem w krzyż się jasny zbiera,~
3 Ded(1) | Rozpacza - w sferze ciał znaczy także:
4 Wstep | Anieli~Pokornéj pracy - w szatach rozświetlonych,~
5 Wstep | rozświetlonych,~Z zaplątanemi włosami w promienie,~Jak moda świętych
6 Wstep | skrzydła roztaczasz złocone~W światyni Pańskiéj oknach,
7 Wstep | burzy,~Ty się zmieniasz w ton - czekasz w trybunie~
8 Wstep | zmieniasz w ton - czekasz w trybunie~Aż się sumienie
9 Wstep | Podniesie czoło - i fałsz, w proch aż runie.~*~Ty jesteś -
10 Docz | do rozwinięcia dalszego - w prozie historycznej - i
11 Docz | prozie historycznej - i w prozie technicznej - przystąpić.~
12 Docz | technicznej - przystąpić.~W dialogach podobnych najważniejsze
13 Docz | dotąd uczynić nie jesteśmy w stanie, i nic się nie uczyniło
14 Docz(1) | osobistość autora; mniema on, że w drażliwie mogących dotykać (
15 Docz(1) | przeprowadzaniach myśli w życie rytm miarą swoją i
16 Docz(1) | Niepochopny do uczynienia koncesji w toku prawdy, czuł się zobowiązanym (
17 Docz(1) | czuł się zobowiązanym (w tym pierwszym poszycie)
18 Docz(1) | pierwszym poszycie) koncesji tej w formie znaleźć miejsce.
19 Docz(1) | tym względem, mianowicie w liryce, wiele liczy przykładów.~
20 Docz | II~ W dialogu pierwszym idzie
21 Docz | o formę, to jest Piękno. W drugim o treść, to jest
22 Docz | III~ W obydwóch dialogach - o zyskanie
23 Docz | czytelnik znajdzie najprzód w tych dialogach, potem w
24 Docz | w tych dialogach, potem w uszanowaniu pracy ludzkiej,
25 Docz | pracy ludzkiej, a potem w historii i technice.~Autor,
26 Docz | z konsekwencjami rozumu (w czynie) walczą; ale - mając
27 Docz | a która, tak od bojaźni w Bogu zaczynając, kończy
28 Docz | zaczynając, kończy na wolności w Bogu - musi sobie krzyżem,
29 Docz | których smutno było dożyć w sobie - smutniej dowiedzieć
30 Bogum | BOGUMIŁ~DIALOG,~W KTÓRYM JEST RZECZ O SZTUCE
31 Bogum | wszech-harmonii społecznej w Chrześcijaństwie - ten jest
32 Bogum | Co do mnie, polski ja w nim zamach cenię,~Nie melancholię
33 Bogum | Bogumiła,~Żebym się musiał w Mazurku spowiadać!~ ~Co
34 Bogum | O tym wcieleniu życia w sztuki życie,~Gdzie kałkuł
35 Bogum | sztuki życie,~Gdzie kałkuł w duchu i duch sam w rachunkach.~
36 Bogum | kałkuł w duchu i duch sam w rachunkach.~Więc znów rozmowa
37 Bogum | rozmowa własną prawdy wagą~W nieśmiertelniejszej powracała
38 Bogum | świeczniku...~Bo jest, powiadam, w słowa określniku~Architektura
39 Bogum | pomiędzy dwiema~Kolumny w sieniach stając - to w piwnicy...~
40 Bogum | Kolumny w sieniach stając - to w piwnicy...~Więc i z rozmowy
41 Bogum | wprowadzajże mnie przez dobre chęci~W niewybłąkany frazesów manowiec.~
42 Bogum | Jakoby arfą dograć mającą w otchłani...~. . . . . . . . . .~-
43 Bogum | człowiek oglądał na świecie,~W ogromnym Bogu albo w sobie-pyle,~
44 Bogum | świecie,~W ogromnym Bogu albo w sobie-pyle,~Na tego Boga
45 Bogum | wie i głosi -~Choć każdy w sobie cień pięknego nosi~
46 Bogum | Gdyby go czysto uchował w sumieniu,~A granitowi rzekł: “
47 Bogum | Żeby się dłońmi splotły w rusztowanie;~A jeszcze inny
48 Bogum | głosu by kolumnę,~Rzucając w psalmy akordów rozumne,~
49 Bogum | zmartwychwstałą,~Co się zachwyca w niebo: szłaby dusza~Tam -
50 Bogum | chórzystą;~Więc stąd chórzysta w innej prymem jest operze,~
51 Bogum | prym - chórzystą-widzem w nie swej atmosferze;~I tak
52 Bogum | dość: niech „słuchacz w duszy swej dośpiewa”.~. . . . . . . . . .~
53 Bogum | To w niebo tak - a w ziemię jak
54 Bogum | To w niebo tak - a w ziemię jak się pieśń przelewa,~
55 Bogum | Przez grzech stracony nawet w nas, profilu cieniach,~I
56 Bogum | cieniach,~I mało gdzie, i w rzadkich odczuwan sumieniach -~
57 Bogum | nurtując granit z lampą w dłoni,~I znalazł to, z czym
58 Bogum | czym szukał - szukał Pers w pogoni~I dognał to, czym
59 Bogum | czym gonił - szukał Egipt w Nilu~I złowił to, czym łowił -
60 Bogum | Rzymianin, i Part z koniem w łuski,~I różny inny mąż -
61 Bogum | Michał-Anioł co kuł sam w marmurze...~*~Pieśń a praktyczność -
62 Bogum | zaręczone~Jak mąż i dziewka w obliczu wieczności:~Zepsułeś
63 Bogum | przyjaciółko” - woła... jako w pieśni,~Co nad pieśniami
64 Bogum | onej pieśni robi, co jest w tobie,~Dla onej, która to
65 Bogum(1) | jest mistycznym hrabią (!) w dialogu), Ojcowie spod Wiednia.~
66 Bogum | sztandarem sztuce - że ciosowy~W Krakowskiem kamień zapomniał
67 Bogum | woła~O łokieć z trzciny w ręku Pańskiego anioła.~Niejeden
68 Bogum | wyprowadzić nie umie komina,~W ogrodzie krzywo zakreśla
69 Bogum | Choćby kamienną wieżę, w błyskawice~Idącą - Boga
70 Bogum | wiecznych,~Czerwieniejących w otchłaniach słonecznych.~*~
71 Bogum | kochano, widzę~Dziś jeszcze w każdej marmuru kruszynie,~
72 Bogum | każdej marmuru kruszynie,~W naśladownictwie, którego
73 Bogum | się wstydzę~Za wiek mój - w kolumn karbowanych trzcinie,~
74 Bogum | Opłakiwanej od wierzchu akantem,~W łamanych wierszach na łkania
75 Bogum | wierszach na łkania zapału~I w Sokratejskiej sowie z ócz
76 Bogum | sowie z ócz brylantem,~I w całej Filos twojéj - aż
77 Bogum | ciebie że kiedyś kochano,~W kodeksie jeszcze widzę barbarzyńskim,~
78 Bogum | krzyżem dotąd nie złamano,~W akademickim języku latyńskim,~
79 Bogum | akademickim języku latyńskim,~W pofałszowanych Cezarach
80 Bogum | pofałszowanych Cezarach i w słowie~Roma; to odwróć -
81 Bogum | Ale czyż wszyscy wiedzą to w Ojczyźnie~I czy posiałaś
82 Bogum | kocha - widzieć chce oczyma w oczy,~Czuć choćby powiew
83 Bogum | nie dość mu myślenia,~Chce w apostolstwo, czyn, dziecię -
84 Bogum | dziecię - wcielenia:~Bohater - w dzieło wielkie lub w Ojczyznę;~
85 Bogum | Bohater - w dzieło wielkie lub w Ojczyznę;~Bóg - w Kościół;
86 Bogum | wielkie lub w Ojczyznę;~Bóg - w Kościół; człowiek - w poważną
87 Bogum | w Kościół; człowiek - w poważną siwiznę.~*~O! gdybym
88 Bogum(4) | obróconym; półogniwem drugim, w niebo zawróconym, jest męczeństwo.~
89 Bogum | Męczennik i rycerz~Odpoczął5 w pracy, czynie i w modlitwie...~-
90 Bogum | Odpoczął5 w pracy, czynie i w modlitwie...~- Gdzie by
91 Bogum | niejedną skazą~Poryte, leżą w nas, jak w sercu skały -~
92 Bogum | Poryte, leżą w nas, jak w sercu skały -~O! - to bym
93 Bogum | sercu skały -~O! - to bym w liściach rzeźbionych paproci~
94 Bogum | liściach rzeźbionych paproci~I w koniczyny treflach, i w
95 Bogum | w koniczyny treflach, i w stokroci,~I w kos zacięciu
96 Bogum | treflach, i w stokroci,~I w kos zacięciu łukiem - i
97 Bogum | męczeństwie...),~O! - to bym w drobnych nawet arabeskach,~
98 Bogum | Z naturą rzeczy polskiej w pokrewieństwie~Nierozplątanym
99 Bogum | Gdy Wcielonego zobaczył w dziecinę!...~To strach mnie
100 Bogum | tak - przechadzam się w śnie Prometowym!~. . . . . . . . . .~*~. . . . . . . . . .~
101 Bogum | Nos - głowę - nogi opięte w koturny -~I ledwo torsu
102 Bogum | prawie... co gadanie!...~*~To w tym - o pięknem przypowieść
103 Bogum | I tak ja widzę przyszłą w Polsce sztukę,~Jako chorągiew
104 Bogum(5) | począł na nowo, począł w drugiej potędze...~
105 Bogum | zginąć muszą;~Ze zbudowania w duchu się buduje,~Smak się
106 Bogum | rusztowanie czerwone lunami~W cesarstwie tego tu świata
107 Bogum | chwalili stronami;~Które by w Lipsku wyszło po trzech
108 Bogum | Gdy może, z chleba lepiąc w kazamatach,~Powstanie jaki
109 Bogum | jaki polski Benvenuto~I w orlim hełmie wyrzeźbi Rozkutą!...~*~
110 Bogum | wierszy tych zostanie~Dwa w życiu - jeśli medalem przysłowia~
111 Bogum | jeśli medalem przysłowia~W skarbonkę słowa wierszy
112 Bogum(6) | wystawie dla wszech-przemysłu w Londynie wymyślonej, która
113 Bogum(6) | wymyślonej, która jest tym samym w panowaniu komersu, czym
114 Bogum(6) | otrzyma. Tę myśl polską w zarysie dostępnym naprzód
115 Wieslaw | WIESŁAW~DIALOG,~W KTÓRYM JEST RZECZ O PRAWDZIE~
116 Wieslaw | zespołecznieniu~Różnowyraźnych akordów w Sumieniu),~Ale Ludzkości,
117 Wieslaw | cud, co dzieło,~Jeśli się w Boga obliczu poczęło!~-
118 Wieslaw | owszem... (choć się kocham w prozie)~Konstanty na to -
119 Wieslaw | było rozmowy...~Bo tak się w Polsce, téj najtragiczniéjszéj~
120 Wieslaw | próżnia?~Czy nie zabito w lesie tym podróżnia? -~Czemu
121 Wieslaw | go tak za puls drżący,~A w chore oczy patrząc, śledzę
122 Wieslaw | stąd proroctwem czemu? - W Izraelu~Skąd są proroki? -
123 Wieslaw | dla prawdy.~Dziś - kiedy w ustach Lud wszędzie i zawdy,~
124 Wieslaw | musiał wnijść, i masz go w Jury3.~. . . . . . . . . .~
125 Wieslaw(2)| proroków z prawa obowiązującego w Izraelu wzięte; sądzę, że
126 Wieslaw(2)| prorokom; patrz u ś. Pawła w Liściech.~
127 Wieslaw | prawdę, by ją orzec,~Jak w nieczłowieczym ujęciu toporzec...~
128 Wieslaw | łez kropelki~Ociekający w sumienia naczynie~Pod narodami,
129 Wieslaw | naczynie~Pod narodami, jak w mistyczną skrzynię,~Jak
130 Wieslaw | mistyczną skrzynię,~Jak w wór bajeczny Greków z morskim
131 Wieslaw | Greków z morskim wiatrem,~Jak w ściek pod męczeństw tu amfiteatrem...~*~
132 Wieslaw | Prawdą dla prawdy gore w kształt płomienia,~Tak wieszcz
133 Wieslaw | zalet całości~Szukamy w wieszczu - stąd wszyscy
134 Wieslaw | odleciała ciemna,~Część tła, co w profil się szczerbami plami.~
135 Wieslaw | owszem, część istotną bierze,~W Nadziei razem, w Miłości
136 Wieslaw | bierze,~W Nadziei razem, w Miłości i Wierze,~Bo prorok
137 Wieslaw | ulata, lecz trafia...~I tak w Italii - téj mojej Macosze,~
138 Wieslaw | z środka promień wywiódł w kole~I mówił:~- Środek,
139 Wieslaw | znaczy4,~Znaczy i sposób w tym polskim języku,~Który
140 Wieslaw | polskim języku,~Który ma w sobie i w ludziach słuchaczy -~
141 Wieslaw | języku,~Który ma w sobie i w ludziach słuchaczy -~Owóż
142 Wieslaw | Ta cała krata~Promieni w formy strzelających przedział~
143 Wieslaw | słowo: Czarowników.~Czar w ludzie jest to, co le prestige
144 Wieslaw | stoła,~Gdzie zasiedliśmy w podobieństwo koła.~. . . . . . . . . .~
145 Wieslaw | A czar ów - w nas jest, kiedy się drapujem;~
146 Wieslaw | jest, kiedy się drapujem;~W niewiastach, kiedy anielskości
147 Wieslaw | kiedy anielskości kłamią;~W duchownych, w których ducha
148 Wieslaw | anielskości kłamią;~W duchownych, w których ducha mało czujem;~
149 Wieslaw | których ducha mało czujem;~W konspiratorach, co sztylety
150 Wieslaw | Na wykrzykników trupie; w mężach stanu,~Co w oknach
151 Wieslaw | trupie; w mężach stanu,~Co w oknach lampy palą przez
152 Wieslaw | lampy palą przez noc całą;~W poetach, ile zaślepieni
153 Wieslaw(4)| posiedzeniu dnia 29 listopada w roku 1846 w ratuszu brukselskim.~
154 Wieslaw(4)| 29 listopada w roku 1846 w ratuszu brukselskim.~
155 Wieslaw | wojnę prawdy Polska wygra w sobie,~Nim przed oblicze
156 Wieslaw(5)| Nie idzie tu i w całym zewnętrzności pojęciu
157 Wieslaw(5)| tak duch ma dosyć ciężaru w szacie ciała!... Na cóż
158 Wieslaw | głosu na koterie,~Gdzie w drobnych kółkach coraz geniusz
159 Wieslaw | jam niszczyciel,~Tylko że w Wierze o winie przestawam;~
160 Wieslaw | Weselsze kwiaty, liście w sobie letsze,~Jaśniejszy
161 Wieslaw | któremu msze się także mruczą~W każdym pochlebstwie sobie,
162 Wieslaw | pochlebstwie sobie, każdym swarze,~W teatrze pychy własnéj, w
163 Wieslaw | W teatrze pychy własnéj, w pychy farze...~Jam jest,
164 Wieslaw | niczem!...~Któremu stroją się w ornaty złote,~Krok udawając,
165 Wieslaw | nie z tego świata,~Albo i w chłopską, dziurawą kapotę,~
166 Wieslaw | dziurawą kapotę,~Albo i w mądry biret... i w stygmata...~
167 Wieslaw | Albo i w mądry biret... i w stygmata...~Jam jest on
168 Wieslaw | rozszarpią... i uczczą - w mogile!...~ ~*~ ~Ileż to
169 Wieslaw | włosa,~Zmrużenia powiek, w górę podrzucenia nosa,~Schylenia
170 Wieslaw(6)| Chrystusa pojmać przyszli w Ogrojcu.~
171 Epil | może czynem dopiąć, to się w słowie testuje - przekazuje;
172 Epil | inną drogą do uczestnictwa w sztuce; ile razy przychodzi
173 Epil(1) | częstochowskie ważną rolę w sztuce narodowej odegrają -
174 Epil | IV~W Polsce od grobu Fryderyka
175 Epil | Wtedy artyzm się złoży w całość narodowej sztuki2.~
176 Epil | skrzydłami niby arfy eolskie... i w tym to wieszczba jest muzyki.
177 Epil | rzeźbiarz miejsce im otwiera w cichym łonie głazu ciosanego.
178 Epil | pokolenia i nieraz na nowo w pieśń wstępują przez ruinę,
179 Epil | zapracowywa się na sztukę w labiryncie tych sił postaciowania,
180 Epil | narodowy nie tylko jest w geodetycznym usposobieniu
181 Epil | kraju (ziemi), nie tylko w klimakterycznych jej warunkach,
182 Epil | jej warunkach, nie tylko w sile ramion i krwi rasy,
183 Epil | ramion i krwi rasy, ale i w potędze obrobienia i użycia
184 Epil | jest siły postaciowania, w obowiązującej jest harmonii
185 Epil | związku stopniowego z pracami, w chwilach trudnych powraca
186 Epil | połączającym całość pracy w narodzie, się rozpada...
187 Epil | się próżnia rozpaczliwa... w tej próżni zrodzone pokolenie -
188 Epil | złączonymi niczym... czymże w rzeczywistości ma pozostać?...
189 Epil | Rodacy - z Żydów, którzy-to w dumę wam podobną przez nadziewanie
190 Epil | rozwinęli sztuki swojej (lubo w słodkim klimacie), jak to
191 Epil | klimacie), jak to oni, mówię, w każdej próbie obiecowali
192 Epil | drzwi gmachu przyoblekać w rzezania, i świeczniki lać
193 Epil | jesteśmy i od uczestnictwa w związku pracy nikomu wywinąć
194 Epil | było tego, co Chrystus Pan w smutku człowieczeństwa swojego
195 Epil | prorok beze czci, tylko w Ojczyźnie swojej i w domu
196 Epil | tylko w Ojczyźnie swojej i w domu rodziców swoich...”
197 Epil | raczej zrealizowany był w Ojczyźnie swojej i w domu
198 Epil | był w Ojczyźnie swojej i w domu rodziców swoich. Trzeba
199 Epil | Skargę o tym stanie Polski, w jakim ją dziś widzimy, butna
200 Epil | wznioślejszego nie rozwinie w narodzie, aż przez sokratejskie
201 Epil | ją miłość odkupuje (co tu w myśli o sztuce jako uldze
202 Epil | ludu i słowo społeczeństwa w dwie się strony rozprzęgną.
203 Epil | rzeczy, którą dziś nawiasem w szkicu tutaj określam, bo
204 Epil | się. Rozmowy tej ujęcie w harmonię sztuki, rękodzieł,
205 Epil | przyrodzoną) z myśleniem ludzkości w społeczeństwie, które czyni
206 Epil | siebie...~Te zaś dwie całości w dialogu onej myśli ludowej
207 Epil | onej kupoli niewidzialnej, w której siedzi skrzydlaty
208 Epil | wypadki, ale na postępki, w trzeźwości prawdziwych proroków -
209 Epil | raczej do czynienia stojącemu w prawdzie obowiązku - mnożyć
210 Epil | wszystkim z myśleniem ludowym w pracowitej harmonii się
211 Epil | nierozdzielne z powodzeniem sztuki w Polsce - kreślę.~
212 Epil | XV~Tylko sztuce pojętej w całej swojej prawdzie i
213 Epil | sztuk, rzemiosł i rękodzieł w narodowym kierunku, ten
214 Epil | nieuniknionej tu pokuty, w dumę go wprowadza, w próżność.
215 Epil | pokuty, w dumę go wprowadza, w próżność. Nie pełniący pokuty
216 Epil | nie mogą: objaśniam to, co w Pieśni społecznej zawołałem: „
217 Epil | sumienia!..." Objaśniam to - i w porozrzucanych fragmentach
218 Epil | pieniądze kupiem wszystko” - w błędzie jest – nie zna rzeczy –
219 Epil | cała cyrkulacja idei piękna w czasie danym uwidomioną
220 Epil | pięknego rozlewająca się w pracy uwidomioną była -
221 Epil | tu o rzeczach narodowych w tej estetycznej pracy mówię?
222 Epil | Onego czasu Górnicki pisał w Dworzaninie:~„Wspomnę też
223 Epil | mieć poczęli, nie szłoby to w smak...” etc.~Czy mamy się
224 Epil | smak...” etc.~Czy mamy się w wieku XIX na tej estetyce
225 Epil | Górnickiego jak na całej zdobyczy w polskim sztuki pojęciu oprzeć?...~
226 Epil | mi przewodniczyć zwykło w piśmie... Sądzę, że nie
227 Epil | że nie nadużyłem materii w tej książeczce,~i żeć się
228 Epil | powinność dać głos myślom~w piśmie tym objętym - i dlatego
229 Epil | dobre odczytuj i kończ w sobie - a błogosławiony,
230 Epil | zgorszy ze mnie!...~Pisałem w wigilię roku 1851~ ~Koniec~