Part

 1 Wstep   |         tych brzegów zielonych,~A - przeceż żywy-m!...~*~. . .
 2 Wstep   |         syn - gdy życie skraca,~A słyszy Parek śpiew: "utnę
 3  Docz   |  rozstrzygały się u tych ludów (a mianowicie Greków), u tych,
 4  Docz   |          co Sztuką się nazywa - a to zaś z powodów, których
 5  Docz   |     uszanowaniu pracy ludzkiej, a potem w historii i technice.~
 6  Docz   |        to jest kroku nie robi - a któremu drogi są utorowane
 7  Docz   |     mądrości jest bojaźń Boża", a która, tak od bojaźni w
 8  Docz   |       smutniej dowiedzieć się - a jeszcze smutniej wywlekać
 9 Bogum   |       Ludowe - ho - hop!...~ ~- A przecież wiedz, że piosnki
10 Bogum   |       Więc - dyscyplina u mnie, a uczciwa,~Jest tą harmonią
11 Bogum   |   wkrótce Bogumił zaśpiewa...~- A cóż mam śpiewać? - nie chcę
12 Bogum   |      czysto uchował w sumieniu,~A granitowi rzekł: “Żyj, jako
13 Bogum   |    granitu bryłą ten by zrobił,~A inny z tęczy kolorem na
14 Bogum   |       tęczy kolorem na ścianie,~A inny drzewa by tak usposobił,~
15 Bogum   |   dłońmi splotły w rusztowanie;~A jeszcze inny głosu by kolumnę,~
16 Bogum   |        szłaby dusza~Tam - tam - a płótno na dół by spadało,~
17 Bogum   |       artystą,~Lecz prymem ten, a owy niezbędnym chórzystą;~
18 Bogum   |       innej prymem jest operze,~A prym - chórzystą-widzem
19 Bogum   |                To w niebo tak - a w ziemię jak się pieśń przelewa,~
20 Bogum   |        jest za pieśnią i praca,~A praca - toć największa praktyczność
21 Bogum   |         których jest tylu!...~*~A teraz - wróćcie do waszéj
22 Bogum   |      pięknych i pieśni ludowéj,~A teraz wróćcie do wyobrażenia,~
23 Bogum   |        dłońmi ziemią brązowemi,~A wieszcz periodem pieśni
24 Bogum   |       sam w marmurze...~*~Pieśń a praktyczność - jedno, zaręczone~
25 Bogum   |         I narobiłeś romansów... a Adam~Prometej: „Z pracy
26 Bogum   |      Skopasową Milejską Wenerę,~A wyprowadzić nie umie komina,~
27 Bogum(2)|       przedstawiał, co widział, a nie, co przewidział!~
28 Bogum   |  pięknem rzecz jest rozwiniona.~A teraz lampę we wnątrz stawiam
29 Bogum   |         rzecz znaleźli śliczną,~A gadaniną drudzy ekscentryczną,~
30 Bogum   |  gadaniną drudzy ekscentryczną,~A inni - dzieło pisać mu radzili,~
31 Bogum(6)|      wszech bogów świata objął. A potem - potem przez postawienie
32 Bogum(6)|      dostępnym naprzód rzucam - a później, da Bóg i dobra
33 Wieslaw |     byli...~Św. Paweł, XIV.~ ~- A ja wam mówię - Wiesław się
34 Wieslaw |  szepnie mąż tak zwany stanu.~- A ja zaprzeczyć śmiem jasnemu
35 Wieslaw |  konnych, jest marotą?...~Nie - a więc mniejsza, czy z śpiżu,
36 Wieslaw |         takowym żołnierzem...~- A ja bym - na to ktoś - rad
37 Wieslaw |  trzymam go tak za puls drżący,~A w chore oczy patrząc, śledzę
38 Wieslaw |     puszczy on ma być wołaniem?~A stąd proroctwem czemu? -
39 Wieslaw |   Pierwszy: że jeden Ojców Bóg, a wtóry:~Żeby walczyli prawdą
40 Wieslaw |            Konstanty wrzaśnie - a inni z zapałem:~- Przestań! -
41 Wieslaw |        z zapałem:~- Przestań! - a inni: - Mów!...~- Już powiedziałem -~-
42 Wieslaw |        co jest prorok, wiecie - a co wieszcze,~Przestańcie
43 Wieslaw |    piękności wychodzi poczucia~(A piękność kształtem Prawdy
44 Wieslaw |    częściej zachwycać potrafia,~A wróżbiarz z fatów, z przypadkowań
45 Wieslaw |        koło zakreślił na stole,~A potem z środka promień wywiódł
46 Wieslaw |   prorocze wnętrzności narodu -~A wieszczów wieniec to linia
47 Wieslaw |        wieniec to linia obwodu,~A wnętrzny koła astr, skąd
48 Wieslaw |         Niech go odgarną dziś - a dziś powstaniem!~Dziś jeszcze -
49 Wieslaw |       koła.~. . . . . . . . . .~A czar ów - w nas jest, kiedy
50 Wieslaw |        miecz przyniesiem Boże6,~A On odpowie: „Dość jest.
51 Wieslaw |       Boże!~. . . . . . . . . .~A teraz - wróćcie do waszej
52 Wieslaw |     Jedni mówili: - Prawdę ma - a drudzy,~Że się tłumaczy
53 Wieslaw |          człowiek - czeka!...~*~A chcecież widzieć tego -
54 Wieslaw |    tuman czyniąc,~Aż mają uszy, a nie słyszą krzyków,~Aż Boga
55  Epil(2)|         tego dziecka natchnień, a matki prac, tego momentu
56  Epil(2)|         harmonii między treścią a formą życia będzie u nas
57  Epil   |       na płótno lub mur gmachu. A skoro już lekkimi skrzydły
58  Epil   |      postawiwszy sztuki swojej, a tym samym nie wywiązawszy
59  Epil   |           Pomiędzy przeszłością a przyszłością otwiera się
60  Epil   | pokolenie - między przeszłością a przyszłością nie złączonymi
61  Epil   |       na społeczeństwo upadają.~A kara jest pierwsza i najgłówniejsza
62  Epil   |         Miałżeby przyjść zowąd? A wszakże go zinąd wygladamy...” -
63  Epil   |      uldze pracy wspomnieliśmy, a zaś uldze dlatego, że -
64  Epil   |     także satelitami sztuk są - a przynajmniej źródła wynalazków
65  Epil   |   postawili jeden tylko pomnik, a i tego wartości nie pojęli,
66  Epil   |    Różnica pomiędzy słowem ludu a słowem pisanym i uczonym
67  Epil   |        że lud myśli postaciami.~A umiejętnik postacie do myśli
68  Epil   |        drugimi...~Ale łączy go, a nie siebie...~Te zaś dwie
69  Epil   | Ojczyzną albo narodem nazywamy. A zaś przede wszystkim z myśleniem
70  Epil   |        na to, by brzytwy robił, a Włoch, aby malował, itd.,
71  Epil   |       Włoch, aby malował, itd., a my za pieniądze kupiem wszystko” -
72  Epil   |   Anglika ono robienie brzytwy, a u Włocha ono malowanie,
73  Epil   |         u Włocha ono malowanie, a u Polaka sianie zboża -
74  Epil   |         urabianiem publiczności a podnoszeniem twórczego ducha
75  Epil   |      się to widzi niepotrzebne, a też naszym Polakom, którzy
76  Epil   |      odczytuj i kończ w sobie - a błogosławiony, kto się zgorszy