VIII

Żadne się społeczeństwo nie ostoi i żaden naród nie utrzyma, jak przez pracy harmonię tradycyjną powiązane z sobą słowo ludu i słowo społeczeństwa w dwie się strony rozprzęgną. Od lat kilku słyszano³, że świadczyłem tej prawdzie; wielu, to czytając, wspomni sobie albo słowa moje - albo listy - albo rękopisma - albo i rozrzucone nawet druki. Piszę to dziś dorywczo, aby ślad pozostawić - ale bym wam rozwinął przez całą ogromność historyczną, ile to się wagi przywiązuje do rzeczy, którą dziś nawiasem w szkicu tutaj określam, bo nie mogę zbyt na zdrowie moje liczyć - piszę więc, jakbym mówił.