Part

 1  1|                               NA SWOJE KSIĘGI~ ~Nie dbają moje
 2  1|      lada co przed sobą.~Okazuje swoje sztuki,~Alboć nie wie, że
 3  1|        do łaźniej kazała,~Aby mu swoję myśl rozumieć dała.~Wnidą
 4  2|          na to miejsce daj serce swoje!~ ~
 5  2|     proste promienie~Ściągną pod swoje drzewa rozstrzelane cienie.~
 6  2|       miał pożyć,~A ty musisz tę swoje dobrą myśl położyć,~Bo krom
 7  3|            Ale i ja od ciebie za swoje chęć skażon. ~Jednak: abo
 8  3|        czym cieszyć smutne serce swoje. ~A ty, przebóg, nie zajrzy;
 9  3|           Wzów' pod złote jarzmo swoje;~W którym niechaj ci służywa, ~
10  3|       się, Magdaleno, ukaż twarz swoję, ~Twarz, która prawie wyraża
11  3|      toczy. ~Ukaż wdzięczne usta swoje, usta różane, ~Pereł pełne,
12  3|         wszytkę władzą straciłem swoję;~Mowy nie mam, płomień po
13  3|          wszytki kładę tajemnice swoje, ~Bądź łaskawie Fortuna
14  3|    błogosławieństwo dać do końca swoje! ~Inszy niechaj pałace marmórowe
15  3| Niesłychane pobudzasz, okaż dary swoje!~ ~Ty nocną rossę spuszczasz, ~
16  3|          w złym razie, a załóżmy swoje."~"Diabeł cię niechaj prosi,