Part

1  1|      Lecz mię miłość poimała,~Choć na nogach ołów miała.~Hanno,
2  1|      tego swata,~Nie dba nic, choć kto ma lada co przed sobą.~
3  2|  słońce, przyrzekam ja tobie,~Choć się nawysszej wzbije, a
4  2|      Nie zwykł nikogo.~Przeto choć srogo~Szczęście się z tobą~
5  2|    pogonia miała być za nimi,~Choć miał tego przypłacić braty
6  3|  niestare, chocia broda siwa;~Choć u mnie broda siwa, jeszczem
7  3|     ogon jego twarszy;~I dąb, choć mieścy przeschnie, choć
8  3|       choć mieścy przeschnie, choć list na nim płowy ~Przedsię
9  3| rychło spicie!"~A ten chrapi, choć nie spi. "Miły, ba, słuchajcie,~