Part

 1  1|                   NA STARĄ~ ~Teraz by ze mną zygrywać się chciała,~
 2  1|            Bóg! Sama baczysz snadnie,~Że nic po cierniu, kiedy róża
 3  1|                Podobno mi praktykuje,~Że ja, będąc uwikłany~Tymi
 4  1|          NIESŁOWNĄ~ ~Miałem nadzieję, że mi zyścić miano,~Tak jako
 5  1|          swoje sztuki,~Alboć nie wie, że masz w Nuremberku towar?~
 6  1|              rzec, bo i tak się boję,~Że z tych słów Zazdrość myśl
 7  1|     praktykuje komu,~A sam nie widzi, że ma kurwę w domu.~
 8  1|               w beczkę leją."~Prawda, że wielka w sługach dziś odmiana,~
 9  1|              pieprzu wolą -~Nie dziw, że rzadko za tarczami kolą.~ ~
10  1|             czasem człowieka,~Wierzę, że tam na niebie masz mięsopust
11  1|           jako dzieci,~W taki treter, że z sobą wyniesieni i śmieci.~
12  2| niewdzięcznych żebrały:~Proszę, niech ze mną za raz me rymy nie giną;~
13  2|        szeptem sprawić umiem snadnie,~Że człowiekowi łacno słodki
14  2|            ludzi nie będzie wierzyła,~Że co nie stojąc - przedsię
15  2|         prawdziwie czy mówię omylnie,~Że białegłowy na to się ćwiczyły,~
16  2|          źwierciadło~Okaże to na oko, że cię siła spadło.~Już tam
17  2|      przywiedzion mój filozof k'temu.~Że przysiągł dosyć uczynić
18  2|             długo leżał w tym rosole,~Że one księgi rozłożył po stole,~
19  2|              I sam już baczyć możesz, że moje posługi~U tej paniej
20  2|           rozkosz wątpliwa,~Ta zawżdy ze mną, a z tej często nic
21  2|                Nie dopiero to wiedzą, że dobrze miłować.~Ważył się
22  2|            opętana dusi.~Wiem dobrze, że niedługo ze mną tej rozkoszy,~
23  2|              Wiem dobrze, że niedługo ze mną tej rozkoszy,~Bo to
24  2|               wszytek i bladnę,~Tylko że martwy przed tobą nie padnę.~ ~
25  2|              podziwować;~Ten widział, że to ludzie bez rozumu prawie,~
26  2|           przymierze.~Strzały znaczą, że nagle człowieka ugodzi,~
27  2|           skoro mu się powinęła noga,~Ze wszytkiego nań świata uderzyła
28  2|          opowiem sprosta.~Mnimasz ty, że ja tobie kłaniam się dlatego,~
29  2|               wiem tam, jakiego.~Albo że się masz dobrze, i złota
30  2|         dzieci.~A pieniądze takie są, że je i źli mają,~I co wiedzieć,
31  3|              Ksiądz w kapitule, tylko że nie z mnichy~W szarej kapicy
32  3|           wodzie ~Tym wdzięczniejszy, że siedzisz i sam przy nim
33  3|        rozsiane po niebie,~Świadkiem, że nic milszego nie mam okrom
34  3|          zgoła nie chcesz, abyś sługę ze mnie miała?~Po prawdzie,
35  3|              DO POETÓW~ ~Jako Chiron, ze dwojej natury złożony, ~
36  3|         chciwy. ~Owa prosto będziecie ze mnie mieć Chirona, ~Tylko
37  3|             mnie mieć Chirona, ~Tylko że ja nie włóczę za sobą ogona.~
38  3|                 Bądź łaskawie Fortuna ze mną postępuje, ~Bądź inaczej,
39  3|              napojony,~W nim obrączka ze złota, upominek płony,~A
40  3|               A na ten czas, Miłości, ze mnie korzyść twoja,~Na której
41  3|               a kto mię żałuje,~Znać, że nie wie, jako śmierć ućciwa
42  3|               jawie ~I sam to powie, ~Że nic nad zdrowie ~Ani lepszego, ~
43  3|              w głowie ~Uprządł sobie, że Bogu podobnym się zowie. ~
44  3|          siebie zaślepiony, ~Rozumie, że dla niego świat jest postawiony;~
45  3|                 A duszyce się śmieją, że ten, co by g'rzeczy ~Słowa
46  3|                 Domyślić się zarazem, że tu Gąska leży.~
47  3|             patrz, gdy wieniec wiją, ~Że pospolicie sadzą przy różej
48  3|                            O FLISIE~ ~Ze Gdańska flis wędrując, gdy
49  3|             nosić, a gospodarz baczy,~Że mu do żony z wiosłem flis
50  4|     zachowanie. ~Ale w czas wiedzcie, że nie dzierżę z tymi,~Którzy