Part

 1  1|       twą rzecz, gościu-bracie,~Bo nie przydziesz ku utracie;~
 2  1|         nas młodość nie uwodzi,~Bo ani wzwiemy, kiedy wsiadać
 3  1|          co masz czynić z sobą,~Bo lisi ogon za towar nie uchodzi.~
 4  1|          Więcej nie śmiem rzec, bo i tak się boję,~Że z tych
 5  1|     zakrywszy żyły.~A słusznie, bo miał bindasz tak dostały,~
 6  1|       też na karczmie siedział;~Bo kto jedno przyjedzie, to
 7  1|    rozmaite świata tego sprawy.~Bo leda co wyrzucisz, to my,
 8  2| przeciwko mnie tak barzo sroga,~Bo po prawdzie z samego serca
 9  2|  niepożyty,~A trwaj statecznie,~Bo nie już wiecznie~Fortuna
10  2|    kapelana~Doma nie naleziono, bo pilnował dzbana.~Przyjdzie
11  2|         Kazaniu się nie dziwuj, bo mam pięćset na nie;~A nie
12  2|        żenie ta niemoc na rękę,~Bo się pan często parzył w
13  2|  niesmaczne żadne dobre mienie.~Bo jeslić się co przeciw myśli
14  2|      wymyślili ci heretykowie?~(Bo tak filozof luterana zowie.)~
15  2|     także sam będziesz umierał.~Bo tam nic nie masz, czego
16  2|    wszak wiesz kto) nie śmieje!~Bo lepsza pewna wolność niż
17  2|  Serdecznego żalu tu nie ruszę,~Bo ten w twardym dyjamencie
18  2|   niedługo ze mną tej rozkoszy,~Bo to wszytko po chwili trzeźwia
19  2|        ludzi zwykli poprawować,~Bo tu moją pilnością już nic
20  2|   zmysłów zbawia mię, smutnego,~Bo skoro namniej wzrok skłonię
21  2|     przydał do ramienia pierze,~Bo tam częsta odmiana; to gniew,
22  2|         wszytki pióra wypadały,~Bo się nie da wypłoszyć nigdziej
23  2|      tych nieukach skosztujesz,~Bo już nie mnie, ale mój tylko
24  2|        Fortunniejszy był język, bo ten i dziś miły:~Tak zawżdy
25  2|      upoił, mój dobry starosta,~Bo czegoś snać nie wiedział,
26  2|       swoje dobrą myśl położyć,~Bo krom wioseł, krom prumów
27  3|      Nie dam ci krwawej ofiary,~Bo co mają srogie dary ~U boginiej
28  3|     wdzięczne wieczerzą ubogą, ~Bo tam wszytka cześć była mleko
29  3|      tym, co dom ubogi niesie, ~Bo jako Chiron takżeć i ja
30  3|      próżno nie frasuje głowy, ~Bo się w dziwny Labirynt i
31  3|       widzisz, i korzyść ubogą,~Bo w tyraństwie twym ludzie
32  3|       lepszego, ~Ani droższego;~Bo dobre mienie, ~Perły, kamienie, ~
33  3|    bożym igrzyskiem człowieka. ~Bo co kiedy tak mądrze człowiek
34  3|         Przedsię stoi potężnie, bo ma korzeń zdrowy.~
35  3|    ochłody jeszcze się zapalił,~Bo mu Kupido młodą gospodynią