Czesc

1     1|       głucho z otwartych wrót fary, gdy na rynku biją już piszczkowie
2     1|    miasto spokojne! Na tyłach fary, w zaciszu kanonii, zatrzymał
3     1|   rokiem, ustawiły się było u fary z psalmami na cześć jego;
4     1|       po mrokach i ciemnicach fary ocknęły się jakby w żywych
5     1|   szczodrość spod chudej była fary, więc pozazdrościwszy żonglerom
6     2| wielką ciszę grodu dzwon bije fary na roki sumienia.~Kędyż-bo?...
7     3|  ptactwa wiatrem aż na schody fary, a pod bicza klaśnięcie