Czesc

1     3|       mu licowego widzenia nie dość było, ręce rozkłada - dłońmi,
2     3|      tym napatrzeniu.~A że nie dość korne to olśnienie było,
3     3| jakowejś twardzi pod ręką, nie dość prędko ugina w uformowanie
4     4|      wyrzut głuchy, że się nie dość dobrym było dla tego, kto
5     4|       na świecie!... Jeśli nie dość surową ręką dotykam go,
6     4|     nad pogrzeb towarzysza nie dość szanowny. Wtedy najboleśniej
7     4|  romansów! - powiadają inni. - Dość spojrzeć na dumne szaty