Czesc

  1     1|           tym już tylko pouczeniem dla innych: "Nie przeciw się
  2     1|      wielkie zobojętnienie zarówno dla spraw duszy jak i ciała.
  3     1|          pomściciel w śmiechu- sam dla nich niczym rycerz błędny,
  4     1|        ulicach niezbożne "hosanna" dla wagantów sprośnych. "Igrce
  5     1|   Tra-la-la-la!" podśpiewuje sobie dla konceptu. Nagle strzyma
  6     1|          warg odętych widzę) - mam dla niewiast przedziwnie piękne
  7     1|           piekarni całej! Posłuchu dla ludzi wędrownych!"~Udręczony
  8     1|           kędy z rycerstwa dwornym dla niewiast duchem wierzeniami
  9     1|            go książę-dworak głosem dla dostojności miejsca ściszonym:~"
 10     1|    zwracała go pani ku damom świty dla ukłonu i wiodła w nyżę okienną. "
 11     1|            prędkiej okazji śmiechu dla zdziałania w panach większej
 12     1|       czapę, pod futrem nóż ukrywa dla bezpieczeństwa osoby - i
 13     1|    kochanków bez smutnego uśmiechu dla ich szczęścia motyli. A
 14     1|          tej mocy wszystkokrotnej.~Dla nabycia dwornej szaty swojej
 15     1|           wejrzenie krzyża.~"Tyżeś dla kobiety poniechał Parsifala
 16     1|           kułakiem w pierś.~"Tyżeś dla kobiety zaprzedał i przyjaciela
 17     1|       Przedałem!" - jęknie.~"Tyżeś dla kobiety, słowu Mojemu na
 18     1|        sprawiedliwości Bożej, lecz dla ulgi w męce czyśćcowej.~
 19     1|           jęki skruchy ostatniej:~"Dla kobiety wyrzekłem się w
 20     1|             Nie spuszczają się już dla nas zamkowe mosty, nie otwierają
 21     1|      mieście nie masz słuchaczów i dla poety!...~Ale spoglądali
 22     1|         nieufni żonglerzy zachować dla siebie. Odezwać się? Wiadomo:
 23     1|           i poeta; ale na honorach dla nich zawsze się ponoć kończyło.~
 24     1|              Tak więc poszanowanie dla swej szaty oświeconego ustateczniło
 25     1|           z onych kwiatów, których dla garści równie ponoć nie
 26     1|  dziewczyna z rąk czyichś wydębiła dla niego. Gdy pierwsze zdumienie
 27     1|       Wyście tu oczekiwali gotowej dla się pochwały w rymach pobrzękliwych.
 28     1|           uczyli króle uszanowania dla poetów, sami zasię pozwalali
 29     1|             A przedsię nikim byłem dla niej, kamieniem u muru,
 30     1|          bracie?! I w jaką pogardę dla się? A i w zbrodnię ponoć
 31     1|          chyba rozbiję w pogardzie dla się! A dowiodła mnie do
 32     2|        misach na ławie; drugą ławę dla chorych przygotował, wór
 33     2|       niech będzie łaskaw w niebie dla dobrego lekarza."~Ledwie
 34     2|          kaptura.~"Mdłe mamy serce dla żałośników. A i lekarz prawdziwie
 35     2|         osiadł - powiada z pogardą dla niego. - I oto jak utył
 36     2|         czarnych mnichów:~"Chleba! Dla dominikanów chleba!"~I wtórzą
 37     2|     rozpieszczoną, że i jedwab sam dla niej za gruby, dla tej mam
 38     2|      jedwab sam dla niej za gruby, dla tej mam bisior najpieściwszy,
 39     2|             Jałmużny! - zawodzi. - Dla braci franciszkanów jałmużny!"~
 40     2|    skarbonką kwestarza. "Jałmużny! Dla braci..."~Aż się ocknie
 41     2|    Wszystko tam jest cudowniejsze, dla bliskości Jezusowego grobu.
 42     2|            korzenności najbardziej dla kobiet delectabiles są,
 43     2|           czynią, bezwiednie może, dla rycerza opodal - jak to
 44     2|         jak gdyby tam proso sypano dla takich ptaków.~Stoi za ławą
 45     2|      Przedam, gdy poprosicie, choć dla mieszczek za pyszne to stroje.
 46     2|        pyszne to stroje. Mam za to dla was bursztyny w tych misach.
 47     2|            tęcze.~"Królom by zamki dla takiej kobiety budować!"
 48     2|           w tył się nieco odchylał dla przyjrzenia się uklejnoceniu
 49     2|         bas organowy:~"Chle-ba!... Dla dominikanów chleba!..."~
 50     2|     skończyłem, amen... Chle-ba! - dla dominikanów chleba!" Sćmiły
 51     2|      jałmużnę, nazbyt już szczodrą dla duszy w czyśćcu tak lichej,
 52     2|           stóp do głowy przyozdobi dla się jej ciało jak ten Abimelech
 53     2|     barłogu beznadziei żydowskiej. Dla wasze to, chrześcijany!
 54     2|       Naszej dwornej rapt zadał, a dla onej sromoty zatajenia rycerza
 55     2|           porwania się na schwał - dla grodu i króla. Lecz gdy
 56     2|          swoją w najokrutniejszych dla się barwach szczegółów wszystkich.
 57     2|            Poetą najokrutniejszych dla się bolesności staje się
 58     2|              Oo! zmiłowania, łaski dla brata zbrodniarza!..."~A
 59     2|            na pokutę nie dano, gdy dla twej duszy już tylko piekieł
 60     2|   Powiadała, że panną chce zostać! dla nieświętości stanu małżeńskiego,
 61     2|       pątników rzeszę - takie jest dla duszy figmentum zbożnego
 62     2|            Arce jest dosyć miejsca dla wszystkich ludzi z grodu.~
 63     2|         jak w kościele: rzekniesz, dla ściszenia zgiełków a myśli
 64     2|          szyb w ołowiu. Dołem zaś, dla obwieszczenia zasobności
 65     2|          rozmaszysty człek był, że dla okazania, co kuźnia jego
 66     2|          ani bachorki: że jednym i dla tego jednego tylko żył!
 67     2|       człeczym (nie jednoż to: czy dla kochanki, żony, dzieci lub
 68     2|        czyniąc miejsce między sobą dla błędnego pasterza swego.~
 69     3|          domysłów swoich schwyciły dla pani najwłaściwszego teraz
 70     3|        stąpać każą jak tym kobyłom dla panów mężów godności...
 71     3|         chwili nazbyt dobrze grało dla płochych uszu taneczników -
 72     3|           myślałem! Wszakże oni to dla sztuki mimusy tych dawnych.
 73     3|        czyni przecie te zaloty nie dla się tylko, lecz jakby kamratom
 74     3|      zatrzymała myśl na ciekawości dla się w tej chwili najważniejszej.
 75     3|        zamamrotaną. Żaki, respektu dla trzeźwego niepomne i rade,
 76     3|          nędzą się zowie. Tylko że dla goliarda i nędza za bogata.
 77     3|         zawsze omierzienie wielkie dla całej tej goliardii żywota
 78     3|   zadrapana.~"Przystroiłam się tak dla cię - rozżali się niespodzianie -
 79     3|            życia, że prócz lubości dla się, jeszcze i szczęścia
 80     3|         snu. - Gdy wszystkiego już dla cię nie ma, duszaż to przecie
 81     3|          zadał, odmawiaj tu gromko dla wszystkich Wierzę... Inaczej -
 82     3|            i mruczał do się:~"Czym dla mnie lina w powietrzu, dla
 83     3|         dla mnie lina w powietrzu, dla niedźwiednika bestia, tym
 84     3|          niedźwiednika bestia, tym dla poety kobieta. Wielkie niebezpieczeństwo
 85     3|          Wielkie niebezpieczeństwo dla ciała i duszy jest w sztuce
 86     3|        samolubne z natury swojej - dla miednic wąskości. Najgorsze
 87     3|      kiszki. Dziewka już tam warzy dla niego na żużlach komina
 88     3|          grodu jakiego, tyle mając dla się oparcia, co tej liny
 89     3|         mocno ulegają i bez wiedzy dla się. Gdyby wszystkie były
 90     3|         kobiecie wróbelkiem wtedy: dla ciebie to na nic!... I upodobał
 91     3|           swe bili! I niedźwiednik dla jej pochwały tak groźnie
 92     3|          na jej piersiach bisiorem dla nich się staje, "nędza"
 93     3|         ten kułak i trzyma w swoim dla uspokojenia.~"Owoż tak jest
 94     3|            zbyła dawnej gorącości, dla której wszystko z życia
 95     3|       gnatem ledwie, bo substancji dla się szukała tam!..."~Wyrzucił
 96     3|        Inny on tu z diabłem kadził dla was lek. Na zapału stygnienie
 97     3|           Żaki poskoczą oporządzać dla niego stół w wysokiej nyży
 98     3|       zapalił! A wiecie, jaka stąd dla was wróżba, gdy pożar gdzie
 99     3|          rybałtów.~"Boże zachowaj! Dla mnie: niech ci wszystko
100     3|          potem to piwo, jakie fama dla nich nawarzy. Owo gdzie
101     3|           swoją czyni. A i żywioły dla się popędza: wiatrom dąć,
102     3|           robocie:~"Nie dzierżstwa dla się szukają panowie tacy,
103     3|  mieszczany tylko przedrwiny mieli dla mnie przed kuźnicą moją,
104     3|       płaczu przyczyną! I bodaj że dla większych jeszcze rzewności
105     3|       głowy żaków to słowo, zawsze dla nich osobliwe: Monsalwat!...
106     3|       zakonnik bywa ku potrzebie - dla dusz rozgrzeszania.~Lecz
107     4|      myślach kacerz i z najmilszym dla się Bogiem.~Z daleka długą
108     4|           obiecują to - tak tylko: dla sztuki - duszom na rozprężanie
109     4|       tłumnie.~Niedźwiednik, który dla ciężkiego kroku swego zwierza
110     4|  zamartwiają żaki, czy starczy aby dla nich miejsca w Paryżu.~"
111     4|        Kościoła Bożego. Miasto zaś dla lepszej zgody podzielone
112     4|            wyspie, przy zamku gród dla mieszczan i wszelkiego gburstwa;
113     4|          świętej Genowefy - miasto dla oświeconych: uniwersytet
114     4|       gościńcu rzesza młoda.~Więc, dla skrzepienia w młodzieży
115     4|           furty z misy wystawianej dla psów zbłąkanych.~Wreszcie
116     4|         przysłonił, by je zratować dla życia. Ujrzał. Oślepł na
117     4|        wychylenie szyi. Jakże śnił dla Niej na karty księgi obiele
118     4|       święty Aleksy umiłowaną żonę dla duszy swej, żądnej zbawienia.
119     4|       ciałem i duszą: odraza w nim dla kobiety! Tym oto płaszczem
120     4|       zakręcie - ujrzy najmilszego dla się brata.~Klęczy oto mnich
121     4|           sobie i mojej powolności dla cię. Wszelako słusznie czynisz,
122     4|           farby.~A przeor dobywszy dla się inną księgę, zajął swe
123     4|       gniewie - tak nieoczekiwanym dla brata furtiana.~"Daj mu
124     4|            ciekawością włóczęgi.~I dla przerwania ostatecznego
125     4|          by goliard uczynił, gdyby dla oczyszczenia duszy i zaskarbienia
126     4|           się nie dość dobrym było dla tego, kto nas przypadkiem
127     4|           pił. Oziębły serca ludzi dla Muz."~Sapliwie wtórzył mnich
128     4|           się z cudzą dolą srogość dla ludzi w smęt nad życiem
129     4|        gdzie wichry poniosą.~Jakby dla zagłuszenia tych myśli zaczął
130     4|            Więc ona popłacze nieco dla podjudzenia w nim tych pomstliwości.
131     4|         Więc podjął odruchowo dłoń dla pogłaskania tej głowy: niechże
132     4|          którą od mnichów wykradła dla niego dziewczyna. "I znowuż
133     4|            głębokim:~"Natarłam się dla cię miętą i tymianem." Jemu
134     4|          za jakimś tu schroniskiem dla siebie i dziewczyny - może
135     4|          myślą i pochwały przeora, dla którego każda postać spod
136     4|            łagodziłeś pogardliwość dla błagań moich: dzieckiem
137     4|      nazbyt wielkiej pogardliwości dla grzechu tego śród braci.
138     4|            wśród nich i czynienia? Dla kogo w ten grób wstąpiłeś
139     4|          ogniu piersi własnych?!"~"Dla niej!... przez nią!... przy
140     4|          stroje, płaszcze i glorie dla świętych i królowych w przeora
141     4|         tam kwiatów. Ledwie czasem dla niego - by z bólem oczu
142     4|            podkowę jakby z pogardy dla zbirów Golgoty. Wznosi ramię
143     4|        świętem radosnym dzień taki dla nas obu uczynić poczyna
144     4|          samym dnie znalazł księgę dla się najmilszą, a tak rozczytaną,
145     4|          podjął wróżbę Gerardusową dla sprawdzenia, czy się w niej
146     4|        klerka, w piersi nazbyt już dla świata szlachetnej!... Są!
147     4| pierścienie za jałmużnę wyzwolenia dla jego duszy. Aż ją mąż w
148     4|           bo płachtami przykryte - dla nagości niesromnej? czy
149     4|            nagości niesromnej? czy dla kacerstwa może, zatajonego
150     4|        żelezie od lat dziesięciu - dla kościoła... Tak, od lat
151     4|      kuźnicą. I z nawyku chyba lub dla myśli samotnych rozpogodzenia
152     4|          ludzi, ku najsmutniejszej dla się doli, w czynieniu dzieł
153     4|           nie raczył - z wierności dla mnie. Cha! cha! - dla mnie! - (
154     4|    wierności dla mnie. Cha! cha! - dla mnie! - (Jęła znów wierzgać
155     4|            im kazano po nocy. I to dla kogo?!... Tyle bo o goliardach
156     4|           pieluszkowa i stajenkowa dla Bożego Syna. A pod nią głucha,
157     4|            wszystko to prostactwo, dla się tkliwe, dla oświeconych
158     4|        prostactwo, dla się tkliwe, dla oświeconych pomstliwe. My
159     4|           W piekarni zasię posiłek dla tych ludzi narządzić...
160     4|          wam, przedsię, żaki, lecz dla was. Dla was! zrozum każdy.
161     4|      przedsię, żaki, lecz dla was. Dla was! zrozum każdy. I korność
162     4|            młodych. (Najmądrzejszy dla nich zawsze ten, kto ich
163     4|      skoczka, pełna zawsze pogardy dla każdego grosza, którego
164     4|            jaka z niej pozostała - dla nikogo już teraz.~A przedzierając
165     4|           otwierasz okna milczenia dla onej gołębicy, która w czas
166     4|           smutku! A w misericordię dla się rade by zamienić wszystką
167     4|         rzecz powiada?! Tak miłość dla ludzi poniża?" Przeor poklepał
168     4|            permanentes! Nie znajdę dla was w sercu lepszego życzenia