Czesc

  1     1|         szyję do gęśli. Gdy w tejże chwili usłyszał snadź jakąś przymówkę
  2     1|     wiedziały, która ugaszcza w tej chwili żonglera, by w jej piekarni,
  3     1|             ran swoich, a w tej oto chwili bije już skrzydłem niecierpliwym
  4     1|              pomyślało mu się w tej chwili tak dziwnie: że z tej tęczy
  5     1|            uśmiechu, okrzepły w tej chwili. Ledwie znacznym a władnych
  6     1|          melancholii smęt, że w tej chwili zgasła dlań może na zawsze
  7     1|           po piekarniach biją w tej chwili wszystkie serca czujniejsze
  8     1|            dba, bo droższy mu w tej chwili czas i księga, przy której
  9     1|    uspokojeniu swą alterację sprzed chwili.~"Jakiego znowuż t a k i
 10     2|           by najdrobniejsza, gorycz chwili a niepewność siebie samego
 11     2|            mu się oczy w ziemię.~Po chwili te oczy smutne zapatrzyły
 12     2|            bodaj zadumały się w tej chwili dziewczęta.~Prawdę powiadał
 13     2|     kiwaniem głowy. W roztargnieniu chwili nie pojmował goliard, co
 14     2|         żaglem w rękach. I w jednej chwili ta chusta znalazła się na
 15     2|             którego sypią się w tej chwili jak gruszki szczury spłoszone.
 16     2|       spiżów dzwony głoszą to w tej chwili z wież obu.~I wydzwoniły
 17     2|     nadzieją rozdzwaniają się w tej chwili dzwony:~"Potargane będą
 18     2|        swoim wraz domysłem.~Lecz po chwili kiwał smętnie głową.~"Że
 19     2|            świętych, zdał się w tej chwili natrząsać nad głowami igrców
 20     2|        ostawajcie sami!~Bo w takiej chwili najuroczystszej, kiedy cała
 21     2|        widziano, co się z nim w tej chwili dzieje ani że mu coś raz
 22     3|      strzepnął, a że oślepion w tej chwili kapturkiem złotym, nie wiedział,
 23     3|             malarza, jak gdyby łódź chwili ochynęła się w morze czasu.~"
 24     3|          ciągłego przypominania tej chwili, jak pod szaty obłogiem
 25     3|            na przedkościelny plac w chwili, gdy brat porwać się chciał
 26     3|       menestrel - któremu się w tej chwili nazbyt dobrze grało dla
 27     3|            ciekawości dla się w tej chwili najważniejszej. Ciągnie
 28     3|              mamrotał coś do się po chwili, ledwie trafiając wargami
 29     3|       zdrzemnął uspokojony. Alić po chwili znów mu się rozwiera ta
 30     3|            jak ja ciebie chcę w tej chwili, a czuł mnie całą do ciepłej
 31     3|            w ludziach.~Lecz w tejże chwili zerwali się wszyscy z ław.
 32     3|           człeka!" - wrzaśnie w tej chwili dziewka.~A lekarz ją z miejsca
 33     3|             pulsie chorego, więc po chwili znów ich zaczepia rozmową:~"
 34     3|         lęku, by cię pożegnać w tej chwili może ostat... Słysz, ten
 35     3|           skoczek, bywa, w żarliwej chwili ukochania igry swej, ptakiem
 36     3|          linochoda, gdy w ostatniej chwili truchlał, bywało, o nie
 37     3|         Każdy czuje, że rzuci w tej chwili słowo na hazard jak kości.~"
 38     3|  brzechotliwy gwałt sfory całej. Po chwili ścichną tak nagle i głucho,
 39     3|      Stropił się zrazu płatnerz. Po chwili głaszcząc z godnością brodę
 40     3|    benedyktynów?!" - wrzaśnie w tej chwili goliard jakby ze snu nagle
 41     3| niebezpiecznych - jak uważają w tej chwili waganty.~Baczy lekarz na
 42     3|      ramienia i młota.~Lecz w tejże chwili pełzać musi na klęczkach,
 43     3|             uprzytomnił sobie w tej chwili swe opuszczenie w tym mieście,
 44     3|             którymi obluzgać każdej chwili gotowi dufność w klerku
 45     3|          tkliwie uczyniło się w tej chwili, bo ten i owy pogwizduje
 46     3|            samolubstwa!..." W tejże chwili zakotłował, się przed nim
 47     3|           nie do słów było mu w tej chwili: tak cały osępiał nosem
 48     3|             A żakom widzi się w tej chwili - tam, w nyży okiennej -
 49     3|         kuglców ponoszące się w tej chwili w zawrotnych poskokach i
 50     3|             uderzała osobliwość tej chwili - rytmami muzyki: to okrutnie
 51     3|             naprawdę co złego w tej chwili... A może i urzeka tych
 52     3|            wydała się i ta ponurość chwili czymś oczekiwanym prawie.
 53     3|            wraca przypomnienie onej chwili, gdy spod białofutrzanej
 54     4|           oklep jedzie - w popłochu chwili nie zdążył osiodłać szkapy,
 55     4|            bo wonczas to właśnie: w chwili najwyższego tryumfu duszy,
 56     4|            dumne), więc w pierwszej chwili nierad ich koło siebie widzi. "
 57     4|          jutrznią zrywają się w tej chwili bracia franciszkanie, wszyscy
 58     4|    najwyższego piękna! A przecie, w chwili iszczenia się wymodlonego
 59     4|             Głos. I starł się w tej chwili ze szczękiem miecz w dłoni
 60     4|           jest najwolniejszym w tej chwili człowiekiem na świecie.
 61     4|            gorącościom.~Gdy w tejże chwili przez uchylone drzwi wsuwa
 62     4|        złagodniała przecie niełaska chwili.~A i teraz oto jeszcze wypręża
 63     4|           nic złego nie powiada. Po chwili, chcąc naprawić swe wejście
 64     4|         zadumał się raptownie. A po chwili powiada:~"Dopełnienie w
 65     4|     zasobnym w ton, wydał się w tej chwili bratu Łukaszowi głos przeora:~"
 66     4|          dale, na bliższe rzeczy po chwili wejrzały, zatrzymawszy się
 67     4|             Łukaszowi wypadły w tej chwili pędzle z rąk, dłonie same
 68     4|           mej boleści?...~I w tejże chwili kułak goliarda uderzy z
 69     4|           ciała.~A jednak srogim po chwili nachmurzeniem popatrzał
 70     4|          Łukaszowi wydało się w tej chwili, że słyszy głuche podzwonne
 71     4|           poety, rozwianą oto w tej chwili na skórze i okuciach księgi
 72     4|    piersiach własna surowość sprzed chwili. (Nic tak samotnych nie
 73     4|     mnichowi, że zerwie chyba w tej chwili więzy penitencji przy księdze,
 74     4|           czarne i ściągnięte w tej chwili żagle nawy żałobnej zwisają
 75     4|            I aż się przeraził w tej chwili takim ich wyczekiwaniem.
 76     4|             ostro rysował się w tej chwili gród w baszt wieńcu pod
 77     4|              A choć się łzami w tej chwili zachłysnął, ponura już zawziętość
 78     4|        wszelką jej potulność sprzed chwili. Obezwała go głupim, powiadając,
 79     4|          jego, zapatrzona weń w tej chwili jak w tęczę: że mądry jest
 80     4|            spojrzała nań. I w tejże chwili obie jej ręce poderwały
 81     4|    opowiadań żadnych było już w tej chwili. Zmąciła się w nim powaga
 82     4|             szyją, parzyła go w tej chwili jak pokrzywa w tym przypomnieniu
 83     4|            nazbyt już cierpko w tej chwili.~Ta niezazdrość znowu zupełna
 84     4|           Nigdy!"~Z okrągłych w tej chwili warg mignie ku niemu ruchliwszym
 85     4|     Dziewczynie przywarło coś w tej chwili powiew I nim się spostrzegł,
 86     4|        życia tajemnicę, która w tej chwili przewiała, zda się, tuż
 87     4|            bynajmniej, na nic w tej chwili nie baczący. Sobie tańczy.
 88     4|        siostra schwyciła w nagłości chwili, ustami cisząc pewnie jej
 89     4|       pierwsze zaciągi na basie. Po chwili wysokie skrzypki pszczół
 90     4|        chaosie wystawiała się w tej chwili na wyży - Bakchowi spornie -
 91     4|            u skroni. Głaszcze w tej chwili swe ciało, dłońmi w biodra
 92     4|           duchowi mierzło już w tej chwili rozpusty wspomnienie, więc
 93     4|         zawyciem, pod słyszne w tej chwili gony zamieci... W pieśni
 94     4|              zdrętwiał w bezoddechu chwili.~Ujrzał z daleka coś, jakby
 95     4| przeraźliwie, że aż zagłuszył w tej chwili grzmoty dalekie. Wąż kijem
 96     4|        matka?... Może i ta twoja, w chwili postanowień twych, do nóg
 97     4|           mnich z zamkniętymi w tej chwili oczyma.~"Pod krzyż!"~Brat
 98     4|      złudnej!..."~I gotów był w tej chwili wzywać przyjaźni człeczej
 99     4|          ogniściej rozpłonęły w tej chwili róż szkarłaty, tym głębsze
100     4|            Zadumane zdają się w tej chwili drzewa i mury. Stworzenie
101     4|     złotopłomienistą. W tej właśnie chwili dobyła się tam z pąka. I
102     4|      weselcie!"~W takiej to właśnie chwili najsamotniejszej, myśli
103     4|             nie w porę: w ostatniej chwili przed pacierzem. Lecz i
104     4|         kudłów capowych czuje w tej chwili i słyszy nieomal much bzykanie
105     4|          uwodzenie.~Oto nagły w tej chwili szelest, stuknięcie i plusk
106     4|              Słyszy w tej oto żywej chwili one fletnie Pana z gościńca
107     4|                Dziwnie wąskie w tej chwili i sine wargi mnicha dygotały
108     4|             ogrodzie ogarnęło w tej chwili to ostatnie, nieludzkie
109     4|            ciałem borykał się w tej chwili z ucieleśnionym już oczom
110     4|            swych myśli młodemu!"~Po chwili jednak kiwał smętnie brodą:~"
111     4|            nad księgą w tej właśnie chwili jakby na konia wsadziło:
112     4|          nas. Żyjąc umieramy każdej chwili nieustannie i dopiero w
113     4|              nieskłonny snadź w tej chwili do pocieszeń filozofii. -
114     4|            Sabacie..."~Lecz w tejże chwili ujrzał nad swą głową wzniesiony
115     4|     zupełnie.~Zwichrzona była w tej chwili broda starca, potargany
116     4|        przed diabłów naporem w onej chwili...) I to jeszcze widziałem
117     4|            pazury widział goliard w chwili ostatniej strzyg wokół siebie
118     4|             nasze pacierze... W tej chwili ostatecznej może już tylko
119     4|    przerwane nucenia - że w onej to chwili trzykrotne uderzenie w bramy
120     4|         niedobrym spojrzeniu sprzed chwili. I nalewa czym prędzej po
121     4|         zupełnie. I widza się w tej chwili na kształt dwóch jam czarnych.~"
122     4|              Pot kroplisty w jednej chwili wysączył mu się na czoło;
123     4|             węgłem ulicy jęli w tej chwili pokazywać sobie palcami
124     4|         rozczarował się w pierwszej chwili. Bierz licho! Schrupie dziś
125     4|         tylko tę jej czaszkę, w tej chwili ponuro opuszczoną na żebra,
126     4|      krześle: sama gospodarzy w tej chwili. Oto dzban, już wysączony,
127     4|    wspomnień.~I trzasnął mu w tejże chwili puchar w dłoni, aż z okrwawionej
128     4|           piec i osunął na ławę. Po chwili już się słania; poczerwieniała
129     4|           mistrza - i w tej jeszcze chwili! - lepią jakby w glinie
130     4|         bracia. Złe są mnichy w tej chwili. Za igrę, której się spodziewali,
131     4|        bracie poeto, doznał w one j chwili widzenia wróżebnego? Może
132     4|         igrce o pokorze swej sprzed chwili. I po odśpiewaniu modłów
133     4|       niejeden rozełzawił się w tej chwili, bo słyszało się to nieomal,
134     4|                   rozległ się w tej chwili głos niedźwiednika sprzed
135     4|            młodzieży, dodać musi po chwili:~"Więdnie wszystko, co nie