Czesc

  1     1|           życia smutniki, spadały nagle z szerokiego świata życia
  2     1|   podśpiewuje sobie dla konceptu. Nagle strzyma się pośrodku i tak
  3     1|          się w gwarze publiki, bo nagle odwarknie się na boki:~"
  4     1|         synu, wagancie!" - huknie nagle głos gruby nad głową śpiewaka.~
  5     1|          ugodzi."~Wyprostuje pani nagle szyję i krótkim spojrzeniem
  6     1|        gromadnym rozchwianiu. Gdy nagle wpadli w ulicę pastuchy
  7     1|         się gra" - przerwał sobie nagle żongler w tym miejscu. I
  8     1|       chwilę usteczkami. Lecz oto nagle przerwie to zachmurzenie
  9     1|          ptak z świegotem furknął nagle ku górze. Rycerz, i przed
 10     1|         organowych basów uderzyło nagle gęste dreptanie mniszych
 11     1|       dusza rozpierzchliwe, ujrzą nagle z dala pod ścianą kościoła
 12     1|           oczy, wypatrują: aż się nagle załzawią w zdumieniu radosnym. "
 13     1|  frasobliwość ducha.~W bezmiernym nagle rozżaleniu do się za to
 14     1|          i a ś?!" - okrzyknie się nagle grozą na kościół cały -
 15     1|        przyczyny.~I wyszarpnąwszy nagle coś niecoś z mieszka, wtyka
 16     1|        przechodzili, oprze się im nagle nie pójdzie! O datki ich
 17     1|             A goliard jakby odżył nagle, w tej myśli chyba, że na
 18     1|      śmiejcie się! - wzburzył się nagle, wychylił głowę spod kaptura,
 19     1|       Mieszczanie jakby ogłupieli nagle, zapatrzywszy się w ten
 20     1|       Jakoż burmistrz stropił się nagle, nie chcąc uchybić aby jakimś
 21     1|           padł (tu łzy zmąciły mu nagle słowa), gdy już trzeci koń
 22     2|          Żyd przypomina sobie oto nagle płaszcz i szatę, które mu
 23     2|         rycerz idący z goliardem, nagle powiódł badawczym okiem
 24     2|          się w piersiach i opadał nagle, pod westchnienie głuche.~"
 25     2|       goliard, wielce podrażniony nagle tą niedokładnością. - Chyba'...
 26     2|       gniewie czerwona, stała się nagle szara jak ten mur. "Co z
 27     2|            I zapamiętał się mnich nagle, zaroił o Zamorzu:~"Tam
 28     2|           Białkami wyiskrzyło się nagle ku niej wejrzenie obcego
 29     2|      żonglera nasłuchała się tam.~Nagle zatrzepocze się spódnicą
 30     2|        Lecz oto poza sobą usłyszą nagle głos donośny:~"Kamienie
 31     2|        była!..." - westchnął ktoś nagle w tłumie. Obejrzały się
 32     2|   szwargoty targów u kramu uderzy nagle bas organowy:~"Chle-ba!...
 33     2|    mężowskiego kułaka - gdyby nie nagłe zatrzepotanie się tamtej
 34     2|           całą cielistość ramion.~Nagle oprzytomnieje zaszlochem
 35     2|          i dzwony kościoła uderzą nagle mosiężne łoskoty - pospólstwu
 36     2|          za każdym razem otrząsy. Nagle zerwie się z kolan, pochwyci
 37     2|         korzennego kramu wyskoczą nagle dwaj rycerze z białą chustą
 38     2|       siły dziewczęce. I wybuchła nagle płaczem dziewczyna taka.
 39     2|         starsze kobiety poderwały nagle fartuchy do oczu. Spłynął
 40     2|           bajaniem kupców wszyscy nagle wierzyć przestali; najbardziej
 41     2|          szakali krew uderzyła mu nagle do głowy.~Z buta czy spod
 42     2|         ryś woli i swobody rozdął nagle nozdrza w krwawym zaułku
 43     2|              A odchodząc zagadali nagle do siebie te gnuśniki oba:
 44     2|   wzgardliwą niedbałością klerka. Nagle:~"Czerwona zbroja?!... -
 45     2|           u jej wylotu ocknął się nagle czuć wszystkich ściszeniem
 46     2|        kościele.~Goliard przypadł nagle ustami do stóp świętych
 47     3|        wszystkie gołębie sfrunęły nagle z ziemi i nuże garnąć się
 48     3|          na poły senna, skołysała nagle jej myśli:~"Miodna pszczoła
 49     3|   mężowskim pomysłem, bo ścichnie nagle w zanoszeniach się od płaczu.
 50     3|      któreż to kłamią?" - wtrącił nagle bas gruby.~Tuż przy kadzi
 51     3|          ostróg i miecza dały się nagle słyszeć od stołka przy beczce.
 52     3|           ogromny, aż zacuchniało nagle w izbie. Na zadnich łapach
 53     3|    klasztoru zatęsknił w wielkiej nagle żądzy ciszy i osamotnienia,
 54     3|           się twoich! - Chwyci go nagle za płaszcz na piersiach
 55     3|  Satanassa lubrica!..." - zagrzmi nagle jak w kościele, aż się strzęsło
 56     3|        pytanie.~I zakotłowało się nagle śród wagantów; poczną pozierać
 57     3|    rozgwarzyły się tak rybałty. I nagle zamacha ręką.~"E! e! e!
 58     3|     rozgwar podziwu zamieniły się nagle, gdy goliard przysiadłszy
 59     3|      twarzach rybałtów odbiło się nagle skłócenie niepokoju. Tylko
 60     3|         Na tę pochwałę zerwie się nagle niedźwiednik spod pieca:~"
 61     3|       gdzieś po kątach, zerwą się nagle spod ław i śmigną na schody
 62     3|      całej. Po chwili ścichną tak nagle i głucho, że aż dziwnym
 63     3|      kroków postąpi i zatoczy się nagle w tył, aż póki się o stół
 64     3|           i kiedy ziścić się może nagle w życiu. Któryż to prawił
 65     3|   Pozdrowienie wolnym!" - zadudni nagle jak ze studni spod zawartej
 66     3|         towarzysza swego.~I rzuci nagle na izbę gromko i weselnie,
 67     3|       chwili goliard jakby ze snu nagle ocknięty.~Aż się płatnerz
 68     3|           musi na klęczkach, gdyż nagle poruszyła się w zniecierpliwieniu
 69     3|           dłoniach obu ukryła się nagle owa twarz pod dzwonkowym
 70     3|           w ogień!"~Tu zerwał się nagle z ławy.~"Nie wierzysz mej
 71     3|       niego. - Wina!..-" - ryknie nagle na izbę całą.~Może uprzytomnił
 72     3|          rzewnym, że ściszyło się nagle w izbie.~"Wszystko na was
 73     3|     wrzaśnie dziewka, przerywając nagle swe zawodzenia.~I zerwawszy
 74     3|         wyruszyć..."~Tu przycichł nagle jego głos i tok słów się
 75     3|         tym słowie zdarł z siebie nagle hełm i trzymając go u piersi
 76     3|        żaki na ochotę: sprężonymi nagle ramiony i rozwartą dłonią.~
 77     3|           z człeka nie wytarga...~Nagle on łańcucha koniec z garści
 78     3|    dopiero biało-czarnych mnichów nagłe zarojenie się na ulicach!
 79     3| dochłostał.~"Frate!..." - usłyszy nagle nad sobą jakby pod bębnów
 80     3|           jakby pod bębnów głuche nagle uderzenie.~I ręka od szpanu
 81     3|          łuny, który zatłumił się nagle - jakby tam, w oddali, dach
 82     3|           zakręcie, groza pęta mu nagle kroki.~W poprzek drogi leży
 83     4|         księżycowej wynurzyła się nagle od strony miasta garstka
 84     4|   bezsterna ~[.......]~Urwała się nagle pieśń i przycichły gęśle.
 85     4|            Wolnam i ja!" - huknie nagle, wyrzucając ramiona ku górze.
 86     4|          na gościńcu, wyłania się nagle przed oczy mnicha postać
 87     4|   dojrzało jabłoni."~I w starczej nagle krzętności pośpiechu spędza
 88     4|      zakonu?!..."~Wiatr przebiegł nagle szelestem po chaszczach
 89     4|         tokuje, tęskni... I urwie nagle.~Tam przycichło - gdzie
 90     4|           maku kwiat zapaliła się nagle czerwień jakowaś u ciemnej
 91     4|        wie, co począć; aż omiękły nagle te jej usta bezradne.~"Nie
 92     4|          już dzisiaj.~I wybuchnie nagle takim zaszlochem, że aż
 93     4|       jęły się błąkać po świecie.~Nagle dotykając jego ręki, rozpytuje
 94     4|        traw.~"One?!..."~Objęła ją nagle sapliwa nad tym zaduma.
 95     4|         zaszepcze przy tym niskim nagle głosem:~"Te usta twoje...
 96     4|         znowu zupełna stropi ją w nagłe zamyślenie. A po rozważeniu
 97     4|           czołem o ziemię, włosów nagłe rozploty wyrzucając przed
 98     4|     potrzaskane, dopełniły mu się nagle w oczach aż po one szczęty
 99     4|           doń - przypomnianym tak nagle słowem Horaca.~Wczoraj to
100     4|      słowa tej pieśni; myśl w bok nagle \ odskoczyła. I wyciągnęła
101     4| Dziewczęta spłoszone wyplusną się nagle z wody gromadką całą. I
102     4|           strony - pod gwałtownym nagle rozedrganiem osinowych liści (
103     4|           południa skwar. I łączą nagle, splatają ze sobą te siostrzane
104     4|         śmigle w dal - w ogromnym nagle niepokoju rozedrganych liści,
105     4|        samą. Tu przypomniał sobie nagle przyczynę radości swej i
106     4|      słońcem pewnie się sprzecza. Nagle rozwala nogi i ramiona i
107     4|          mystica" - zwidzi mu się nagle pod słońce by żywe serce
108     4|        szaleństwa wzniesienie się nagle błyskawicowe: ~Nie zdrabnian,
109     4|     pantery dziki skok miotnie ją nagle w zawrotny targaniec i wir...~
110     4|        chyba całych załamanie się nagłe.~Niczym łez krople rzęsiste
111     4|      ramiona mnicha w tęskliwości nagle aż upojnej.~"Nie poruszaj
112     4|        jakby składem przemówił tu nagle mnich cichy. Daremnie karci
113     4|       zagonach ogrodu, wyrwał się nagle z objęć ciszy samej, strzepnął
114     4|         Tymczasem cisza. Tylko te nagłe świry i gonitwy jaskółek,
115     4|         tam, w piekarni! - tu się nagle zgarniają - na obraz - w
116     4| tęskliwość organowych dud, radość nagle wyskoczy - i pląsa skokami
117     4|         Szatan, odmieniwszy snadź nagle postać kozłonoga, dopadł
118     4|     furtianie!"~Ale mnich skrzepł nagle na twarzy, zsurowiał sądem
119     4|          nad swą głową wzniesiony nagle kułak przeora:~"Do dominikanów
120     4|           Do farb i pędzli poczuł nagle odrazę. Do ludzi zaś - do
121     4|  tupotliwe uganianie się górą - i nagle plusk jak w wodę opadających
122     4|          Niemyś?!"~I rozdrażniony nagle tą larwą na jego gębie,
123     4|          zatkanie wstrząsnęło nim nagle:~"Świecznika przed ołtarz
124     4|             zatulonych rzęs łzawa nagle rosistość - rąk opałowych
125     4|           w różę chyba... gdy dwa nagle serca zabiły mu w piersiach!~
126     4|     ociężałości wszystkie, spręży nagle gnaty, piętą skrzesze przed
127     4|    wszystkimi kośćmi szkieletu... Nagle po" chwyci szklenicę ze
128     4|         tylko raz!...~Wypuszczony nagle z jej ramion, rozpędem śmigi
129     4|           Spod pieca wymknęły się nagle szczury i przewijając się
130     4|         przeginał mu się grzbiet. Nagle głuche stuknięcie głową
131     4|       śród ruin, błyskiem latarni nagle objęte, leżało - żywym kamieniom,
132     4|          uprzedza żaków zasapanie nagłe:~"Nie masz smutku w śmierci!
133     4|           cudu!"~Tu, czarem jakby nagle odmłodzony, porwie się przeor