Czesc

  1     1|           swej doli na grzbiecie, ale i krzyż Bożej Męki w piersiach,
  2     1|         król!~I mówi się dalej... Ale teraz już do panów, choćby
  3     1|        się było z miecza i zbroi. Ale rychło nowe na pewno dostanie.
  4     1|       panny wołu więc nie będzie! Ale dobra pieczeń zawszeć się
  5     1|        oczy na swe brody poważne.~Ale nie było progu takiego w
  6     1|           myśli i serc oburzenie. Ale tego było dziś nad miarę
  7     1|        słuchaczów i dla poety!...~Ale spoglądali nań mimo to nieufnie -
  8     1|     alkierzach, a z nimi i poeta; ale na honorach dla nich zawsze
  9     1|            To otrzeźwia go nieco. Ale gdy pod czołem zajaśniała
 10     1|             pomyślała dziewczyna.~Ale tyle tylko, że się nacałować
 11     1|   odszczeka ostatnie bodaj słowa.~Ale goliard niczego odszczekać
 12     1|       Nieprawdy moje piękniejsze, ale o nie nikt tu nie stoi.
 13     1|        dobrej młodości bywało!... Ale gdy mi trzeci już koń padł (
 14     1|          słowem mądremu klerkowi. Ale tą główką na potężnych barach
 15     1|            owszem, przytwierdza - ale się zastrzega! - przytakuje -
 16     1| nastawieniem prawdziwości cudzej.~Ale za ramię pociągnięty pokroczył.
 17     2|     goliard. - A i bez pożyczki." Ale przychrząknął w gorliwym
 18     2|         staremu rozedrgane wargi. Ale krzepi się cofnięty. I zapala
 19     2|         dawnom je sobie omierził. Ale ty innym stać się pragniesz. "
 20     2|        mruknie tęskliwiec ponury.~Ale goliard, który pilnie baczył
 21     2|        obruszyć się na to rycerz, ale spojrzawszy na goliarda,
 22     2|           nie tylko duch człeczy, ale i duchy zaświata: wszelkie
 23     2|         mu nawet winien od dawna, ale prosić go o nic nie będzie. "
 24     2|         goździki o woni oleistej.~Ale ze wszystkich korzenności
 25     2|           o krwawniku, o rubinie!~Ale kupiec tymczasem skończywszy
 26     2|       urodą... - Nie baczę wcale! Ale temu może na dzisiejszą
 27     2|      udręki, wyzwólcie jałmużną!"~Ale dominikanin uprzedził kościelnego
 28     2|      podjął - o pannę, powiadają!~Ale mojej prawdzie język i przed
 29     2|           zwykłym miejscu kaźni - ale duszę twą piekłu wydrzeć
 30     2|          Więc mrocznie i tu było, ale jak w kościele: rzekniesz,
 31     2|      pogniewa boski kowal oręża - ale kościół, ale nieszpory!..."~
 32     2|        kowal oręża - ale kościół, ale nieszpory!..."~Tym się goliard
 33     2|        doznać teraz nie pozwoli. "Ale kościół, ale nieszpory!..."~"
 34     2|        nie pozwoli. "Ale kościół, ale nieszpory!..."~"Kłaniaj
 35     2|  utrudzanie się tak bezkorzystne. Ale kacerstwo?... - Hm!~Będziesz
 36     2|     wywieszona u bramy płatnerza.~Ale i w turniejowym potkaniu,
 37     2|          jeszcze po świecie!?..."~Ale kościół swoje, niespokojny
 38     2| wszystkich naw wejrzenie ciekawe. Ale o ciekawość ludzką tym razem
 39     3|         ujrzeć go na własne oczy. Ale chęć wielkich państwa cierpliwa
 40     3|           ku mnie, mnichu korny?"~Ale brat już nie z gardła zaciśniętego
 41     3|        uładzić ucieczkę z miasta. Ale niewiasty one nie zjawiały
 42     3|    grodzkich pod sąsiadów oknami, ale w skórze zapożyczonej pono
 43     3|           się wreszcie i gadkarz, ale jakiś zgoła inny niż na
 44     3|      śpiewać musi o podlejszych."~Ale ona była już w pomszczeniu,
 45     3|      wsparł było opodal na ławie; ale czy że ramię było za krótkie,
 46     3|         wśród nich respektowaniu. Ale dalsze oto ciągi rozsypane
 47     3|    mruknie wzgardliwie pod nosem.~Ale coś mu tam po głowie nietrzeźwej
 48     3|     pobożny:~"O, dilecta domina!"~Ale ona nawet nie zważa na to.
 49     3|         pytaniem:~"Nie pięknamż?"~Ale goliard nie widział już
 50     3|           zdziwienie ma w oczach, ale głęboką pogardę nad tym
 51     3|      kupił?!..." "Nie ty podobno. Ale niech ci to serca nie kazi.
 52     3| pokochałam ja te przepychy nasze, ale razem z wolnością moją...
 53     3|           policzkach.~Nie zmiękł, ale opadł jakoś w sobie - w
 54     3|           stokroć, nie o tobie!"~"Ale przeze mnie! - nastąpi nań
 55     3|               szarpnie się w tył.~Ale daremnie: mocno ogarniała
 56     3|      skrzydła odgrodził od ludzi.~Ale wszystko wino dzisiejsze,
 57     3|      mieli twarze i zielone oczy.~Ale już nie ruszał się nawet -
 58     3|   nieosobliwy na krwi puszczanie. Ale trudno: rzecz nagła! Wytrząchnął
 59     3|          tych sprzeczkach ciche!"~Ale przerwie mu tę gawędę lament
 60     3|          ku niemu nasze tęsknoty. Ale działania nasze na ziemi
 61     3|           kiedyś w piekło strącą, ale to pewna, że tęsknotom i
 62     3|   gospodzie. Oto znów są u progu, ale na ogonach przysiadłe. Tyłem
 63     3|     zarobił, żak w kości wygrał - ale nie uwierzą temu na sądach.
 64     3|         rzecz pomyślana była!...) Ale to wszystko wnet się tu
 65     3|     zaledwie śniło się żonglerom. Ale czym pieśni, czym romanse,
 66     3|              huknie po raz drugi.~Ale dziewka nie chce usłużyć
 67     3|           jako tako ich zastawią. Ale innych kamratów ściga już
 68     3|        Koniec końców płacić chcą. Ale dziewka tylko zamacha gołymi
 69     3|        długo w głowach się smaży. Ale potem rzecz cała z miejsca
 70     3|    zaledwie po podłodze potrafił. Ale..."~Tu począł odsuwać się
 71     3|           się od niego po ziemi.~"Ale diabła igrcowego we mnie
 72     3|        wyloty z kominów dalekich. Ale dobrze ich nikt nie rozpatrzył,
 73     4|        żaki: jakżeby nie wiedzieć ale słyszeć nie przytrafiło
 74     4|        cię od furty przeor dobry. Ale obrazu zwiastowania nie
 75     4|         swych skrzydłach białych.~Ale przeor chustą znów je płoszy,
 76     4|          tu posłucha, gdy piękne.~Ale on spojrzawszy spod oka
 77     4|     przeor mądrym okiem i czołem. Ale przyjrzawszy się baczniej
 78     4|         mu oczu nie przyćmią łzy. Ale przeor nie spostrzega tego;
 79     4|      gadkę przez się zdziałaną... Ale tamtemu nawet za najlepsze
 80     4|  niewieście po grodach i zamkach. Ale dziś nazbyt prędko poszarpało
 81     4|        każda sprzeczka z kobietą, ale wstrętniejsze bodaj jest
 82     4|      kończył w zniecierpliwieniu.~Ale ta miękkość w myślach i
 83     4|         woli z zezem politowania.~Ale gdy to i owo z księgi mistrza
 84     4|        diabłu pomocnic lepszych!"~Ale gdy się myśl kobieca czego
 85     4|   przytulenia.~,,Opowiadaj. Mów."~Ale jemu nie do opowiadań żadnych
 86     4|      koniec - ja obity zostałem!"~Ale ona nawet pomyśleć mu o
 87     4|       fałszu i obłudy wszelakiej! Ale przez was to właśnie stają
 88     4|         niecierpliwi się nad nim.~Ale on przynaglić się nie dał
 89     4|           bałwochwalczy tu krzyk. Ale czynił to daremnie. Oczy
 90     4|              pomyślał z otrząsem. Ale wcale nie szatanów złością
 91     4|           Nie do ciebie wcale!"~"'Ale przeze mnie!" - upiera się
 92     4|          za sobą kokosz zaczepna! Ale łudzi tym tylko i omamia.
 93     4|       poradzą ponoć i dominikany! Ale gdy ta człecza żądza weselności
 94     4|         zafurkotał połami habitu. Ale tańczyć brat Łukasz nie
 95     4|   najpiękniejszych obrazów zjawy. Ale zatajało to się jeszcze
 96     4|            My, bracie furtianie!"~Ale mnich skrzepł nagle na twarzy,
 97     4|      dziewka zipała pono jeszcze. Ale zanim mnie przez te gąszcze
 98     4|       wierę - nastaną i sabaty... Ale tymczasem nasz duch - franciszkanów! -
 99     4|     przebłaganie ojcowego gniewu. Ale przebłagać nie zdołał.~"
100     4|     ocknął, wstrząsnął tę duszę - ale śmierci owo obrazem i zjawą.~
101     4|    zawarczą pod jej oknami zbiry.~Ale jejmość nie była z lękliwych.
102     4|           było, nad tym, co jest.~Ale serce kobiece tkliwsze bywa
103     4|     przynajmniej, z kim się gada. Ale gdy wprzódy, w czerwonym
104     4|           samego siebie.~"Hm!..."~Ale mistrz nie baczył na te
105     4|      który pił, bo pił rzetelnie, ale za poczęstunek nawet nie
106     4|        tak było, jak powiadałeś." Ale przedał czy nie przedał,
107     4|    następuje w ślad sztuka wasza. Ale nie u nas, franciszkanów."~
108     4|        wielką. Dziwi, się przeor, ale potakuje. "Widzę! - rzecze. -
109     4|          Dziwi się przeor bardzo, ale potakuje wciąż Wreszcie
110     4|          w gospodzie od goliarda. Ale po rozważeniu dodaje ku