Czesc

  1     1|             w natarczywości widzów; wszystko splątało się w jedno kłębowisko
  2     1|           ty mi gądł! wygędziesz mi wszystko na sądzie biskupim: skąd
  3     1|            przybłędów za kobietami: wszystko, co śród panów wiekiem dojrzałych
  4     1|        kochanek - szczęśliwy.~Żądzy wszystko płuży.~Oto w odległej gdzieś
  5     1|        przelewa fiolet głęboki. Oto wszystko: chłód, mrok i pustka w
  6     1|             całym. A czynił przecie wszystko, co trzeba: i na rynku się
  7     1|             w tytule stwierdzić się wszystko dało, goliard niewdzięczny,
  8     1|            ładem trybu swego, który wszystko w cechy i bractwa wiąże -
  9     1|    bezwiednie. Nie chybiła zaś nade wszystko wyzwaniem swej urody.~Prysło
 10     1|       tarczy w górę - rozstrzygnęło wszystko. I rozległ się on łomot
 11     1|             stojąca, usłyszawszy to wszystko, wrzaśnie piskiem przeraźliwym: "
 12     1|          dysputacji artista, a nade wszystko poeta! vel magus" - uprzystępnia
 13     1|               Żongler wgadał był to wszystko w kobietę, zalecając jej
 14     1|           brzucha ostatnią pasję na wszystko, co się od rana dziś w mieście
 15     1|               Szczere było ponoć to wszystko, razem z tym żalem do familii,
 16     2|            w oczach te ognie, które wszystko zapamiętać obiecują i wszystko
 17     2|      wszystko zapamiętać obiecują i wszystko w porę odemścić - Jak to
 18     2|           Połknij, panie, z miejsca wszystko ziele, jakie ci dał lekarz,
 19     2|     przepychach złota i purpury!... Wszystko tam jest cudowniejsze, dla
 20     2|    dziewczęta bystre - odgadły wraz wszystko. Jedna za szyję towarzyszę
 21     2|      przypominając ledwie przez pół wszystko, co przedtem było, domyśla
 22     2|            pospólstwa i rozważa, że wszystko to razem byłoby jeno gnuśnymi
 23     2|           czynimy!...~I zważyć nade wszystko każdemu rozkazujemy, że
 24     2|            gołoty wszelkiej. A nade wszystko to ich tłoczenie się teraz
 25     2|           księży i chorągwi, a nade wszystko tak bez ładu i poszanowania
 26     2|            klasztoru nawet. Groszem wszystko zrobi w sekrecie - nie trzeba
 27     2|             tryszczem skamieniałym: wszystko to zda się jakby tryumfalnym
 28     2|             da długie zdrowie za to wszystko, coś nagadał rycerzom na
 29     2|                  Drgnęła w nim mimo wszystko jakowaś tajona czujność
 30     3|        końca - a teraz, powiadaj mi wszystko, co wiesz o rycerzu."~Ruszyły
 31     3|          akuratnie powtórz, choćbyś wszystko inne uronił w pamięci."~
 32     3|          dziwnie obce zdało jej się wszystko naokół: i ten plac przed
 33     3|       śmiechy, jak i dąsy, zaś nade wszystko raduje gromadzka uciecha.
 34     3|         potrzeba nam, kobietom, aby wszystko w nas było komu lube: i
 35     3|      ciżemki i pończochy i ciska to wszystko po kolei Pankowi na głowę.
 36     3|           leży jak kłoda, choć niby wszystko oddaje, więc kompania wesoła
 37     3|          się nazywa Helena."~"Czemu wszystko powtarzasz!" - zdzieli go
 38     3|  ciekawością opadają ich wszak nade wszystko kobiety po miastach. Jakże
 39     3|          nie ma też wcale. Po co ty wszystko tak przemyśliwasz? czemu
 40     3|              czemuś to mi luby mimo wszystko: i sercu, i głowie, i dumie
 41     3|             odgrodził od ludzi.~Ale wszystko wino dzisiejsze, przypomniane
 42     3|             od przykrego widoku.~"A wszystko to sprawiła ona suknia z
 43     3|          zaniechasz, lubić cię mimo wszystko nie będą; a gdy skończysz
 44     3|          ludźmi dostaje. A toć jest wszystko! Jedna jest boska igra z
 45     3|             co rzec. I tak milczało wszystko w frasobliwości sumień.~
 46     3|        dawnej gorącości, dla której wszystko z życia było owo - psim
 47     3|           Gryzie cię, mistrzu, nade wszystko sumienia nęk za to wszystko
 48     3|         wszystko sumienia nęk za to wszystko czegoś zaznał przy skoczce.
 49     3|            bierzcie w pierś ochoczą wszystko, cokolwiek życie niesie,
 50     3|           dobro i zło społem - i na wszystko się ważcie lekkością ciała
 51     3|           się goliardowe słowo: nad wszystko, co z ksiąg wiedzieć możecie,
 52     3|           wszystkiego, wnikajcie we wszystko, na wszystko się ważcie
 53     3|           wnikajcie we wszystko, na wszystko się ważcie zuchwałością
 54     3|            wici nieustanne - a nade wszystko - rybałtową igrę z smętem
 55     3|         miele na igrcach zawsze się wszystko skrupia."~"I to jest prawda."~"
 56     3|        zachowaj! Dla mnie: niech ci wszystko służy."~"Zarobione sztuką!"~"
 57     3|           żak całkiem.~I odrzuca to wszystko gdzieś w kąt, pod ławę.
 58     3|              gdy nasza natura męska wszystko dopiero wyrozumieć musi
 59     3|          pomyślana była!...) Ale to wszystko wnet się tu poprawi i uładzi
 60     3|         całe. "Trzymaj!" - Wtyka to wszystko gęślarzowi w ramiona, czyniąc
 61     3| naramiennych karwaszów jak gdyby na wszystko wzgardliwie odęta. Oni zaś
 62     3|        rozzuchwaliło to tałałajstwo wszystko, które gnębi życie i niży
 63     3|          rycerze błędni, aby się to wszystko dawniejsze arcywspaniałe
 64     3|   obiecankach ciągłych ~ aby się to wszystko wreszcie znalazło i nastało
 65     3|            tym: czy nie daremnie to wszystko na Kalwarii było, skoro
 66     3|        ściszyło się nagle w izbie.~"Wszystko na was w życiu nastaje!...
 67     3|         siebie wszelkie więzy doli, wszystko, co na nim cięży z dni konieczności,
 68     4|         dziwne sprawy człecze; nade wszystko: jak to niejednemu porwaniu
 69     4|             po szkołach - poeta wie wszystko: poetam omnia scire oportet,
 70     4|   nieopierzone było, aby im po, nad wszystko na świecie nie imponowały
 71     4|        nagłą jakby niepamięć zapada wszystko, co było przed chwilą. Bo
 72     4|          radość, przemożniejsze nad wszystko zachwycenie rozpłomienia
 73     4|        dzień najradośniejszy, kiedy wszystko w nas weseli się i woła
 74     4|            miłości zostanie mi nade wszystko!" Goliardowi zaokrągliły
 75     4|          samą."~"I franciszkanin to wszystko powiada?!"~A przeor podejmie
 76     4|        ojcze, żaków naszych, którzy wszystko pamiętają, zali na ziemiach
 77     4|          grodzkie!"~I tak się w nim wszystko burzy, że te gniewy w wielki
 78     4|         waganckiej swarzył się mimo wszystko z tym wejrzeniem statku
 79     4|           poszarpało się na niej to wszystko.~Widząc tę ponurą badawczość
 80     4|      najprzykrzejsze.)~On mało w to wszystko wierzy, a jednak słucha
 81     4|            zamyśleniu.~Zełgane było wszystko, co opowiadała mu przed
 82     4|         przed kobietą, w którym się wszystko w jedno miesza i na drobne
 83     4|            w tęczę: że mądry jest i wszystko wie! Oderwały się na chwilę
 84     4|            z siebie? czy ładne nade wszystko? i czemu ich dzisiaj już
 85     4|          mężczyzną, tożby jej wtedy wszystko jedno było, jakim tamten
 86     4|             stopy. A rusza i drażni wszystko. Oto bluszczu potężny kierz
 87     4|             się, głupi, uciesz nade wszystko!"~A i przytakiwania temu
 88     4|     żonglerów to opowieści sprawiły wszystko, co się z nią w życiu stało!
 89     4|            on Franciszka dar, klery wszystko nam w duchu uwyraźnia, a
 90     4|               szemrze wnet i pluska wszystko, jak gdy ulewa krótka przebiega
 91     4|            w słońcu. Tańczy i pląsa wszystko. I skrzy się zalotnością
 92     4|       człeka świeckiego wprowadziło wszystko w zamieszanie! Dużo czasu
 93     4|   Franciszkanów jenerał, który mimo wszystko podjął wróżbę Gerardusową
 94     4|        piekło samo!... Widziałem to wszystko na własne oczy - w łuczywa
 95     4|             goliarda. Położą na nią wszystko!... I tę dziewkę nagą. I
 96     4|               Powtórz - rzecze - to wszystko braciom, aby godnym sercem
 97     4|           Muzy powtarza sąsiadom to wszystko, co w nią wgadał było przypadkiem
 98     4|             okna, że lepiej było to wszystko dać w porę żywemu, że przez
 99     4|    wypysznia się tylko nad życie, a wszystko, co było, nad tym, co jest.~
100     4|             policzkowych kości - co wszystko czyniło wyraz tak gorzko
101     4|       powtarza za Antonim Padewskim wszystko to prostactwo, dla się tkliwe,
102     4|     ważniejszy im zawsze będzie nad wszystko, co się statkiem zdobyć
103     4|           życia stadnego.~Więc mimo wszystko czuł przeor słabość do żaków
104     4|       kaptur klerka przyodzieje go, wszystko inne - w każdym szczególe -
105     4|         Widzę! - rzecze. - Jużeś to wszystko zdziałał ustami, już tu
106     4|            musi po chwili:~"Więdnie wszystko, co nie wyrasta z korzenia