Czesc

  1     1|            nogi czarne jak ziemia. Zaś ptactwo kościelne gwarzyło
  2     1|          życia pod kościół.~W onym zaś tłumie ręki upraszającej
  3     1|        spraw duszy jak i ciała. Że zaś łoża snem już tylko nęciły,
  4     1|           konia barami podźwignie. Zaś ku zaciekawieniu najbardziej
  5     1|         rozpętanie ludu, osobliwie zaś na te maszkary satyrów,
  6     1|           zazwyczaj, na przodek, a zaś młódki owo jak daleko ustawiły
  7     1|         pobudki łowieckiej hejnał, zaś wszystkie ulice i zamki
  8     1|           ołowiu drgające oka. Gdy zaś, cała w tej jasności barw
  9     1|           sobie cwanymi minami. Że zaś dzisiaj wszystkie już gadki,
 10     1|      gładko się dalej potoczy: "Że zaś po miastach skąpo, jak widać,
 11     1|           pięcie - bo się śpieszę! Zaś to kapturzysko..."~Wystarczyło
 12     1|          swym poetę. Jestem. Tu są zaś zacni towarzysze moi, goliardowa
 13     1|            bezwiednie. Nie chybiła zaś nade wszystko wyzwaniem
 14     1|        powalenie się pana, trzecia zaś, najdalej stojąca, usłyszawszy
 15     1|          nierządne - od kapelusza. Zaś ta gołota darmo włazi i
 16     1|           zbroje i macano rany; że zaś nieważne okazały się wszystkie,
 17     1|     przekleństwa rannych rycerzy - zaś krwi widoku całkiem już
 18     1|            by rzec słuszniej... Ty zaś skąd jesteś?" "Z gościńca" -
 19     1|           jak u niedźwiedzia; oczy zaś równie małe, niczym w futrze
 20     1|        doszły, powalone w podrożu. Zaś ta na ich licach frasobliwość
 21     1|      niczym przykazań Pańskich.~On zaś ujmuje go pod ramię i zwierza
 22     2|    narzędziami opodal położył; sam zaś siedział na dywanie pod
 23     2|         paskudzić się muszę, tobie zaś, panie - żeś młody - wyznam:
 24     2|          namowy. Pókiś młody!." Ja zaś, stary, jednakim już pono
 25     2|            się jakoś niesamowicie, zaś twarz, dotychczas w gniewie
 26     2|        bursztyny w tych misach. Tu zaś korale, z głębi mórz potworom
 27     2|       zawiści ochraniacz. Sardonik zaś ten cielisty kobiety uległymi
 28     2|          kochanek zdradę pełni. Tu zaś jest - kończył postukując
 29     2|       pazurem wielkiego palca - tu zaś jest krwawnik, kamieni król!
 30     2|          smęcie, lecz w żalu...~On zaś przychylał się do jej ucha:~"
 31     2|           odpust dzisiejszy.~Który zaś z grodzian natury pogodniejszej
 32     2|      wyprawić jakoś z grodu. Gdyby zaś nie chciał opuszczać miasta,
 33     2|      monstrancjach: wzwyż i wzwyż. Zaś one z głazu wstęgi ustrzępione,
 34     2| tryumfalnym umajeniem Bożego domu.~Zaś to rozkwiecenie i głazów
 35     2|       tłoczą się kamienie żywe. Że zaś ich kształtu i świętości
 36     2|      błyskami szyb w ołowiu. Dołem zaś, dla obwieszczenia zasobności
 37     2|       takiej obfitości skarbów!... Zaś te cuda jak z baśni tuż
 38     2|        błędnego pasterza swego.~On zaś baczy tylko, czy skoczki
 39     3|          mówi wonczas z siebie. Ja zaś w nyży okiennej przy księdze
 40     3|   przeorowej księgi karty wieczne; zaś gdzieniegdzie i obraz błękitny
 41     3|     dziewcząt śmiechy, jak i dąsy, zaś nade wszystko raduje gromadzka
 42     3|             Bacche!... Bacche!..."~Zaś mnicha wtedy dopiero poderwało
 43     3|        powiada żakom na pouczenie.~Zaś widząc, że od jego czarki
 44     3|            afrykańskiego wywodzić! Zaś to zasadzanie się dziś panów
 45     3|         przecie nie ściągała, komu zaś jej taniec nazbyt do głowy
 46     3|        sprawa, a nie czyja. "Takie zaś gbury - dodaje - są zawsze
 47     3|     dożynki goliardowa familia. On zaś, stumaniony winem, siedział
 48     3|         piekle snuć dalej chciały. Zaś to ich rozpłomienienie i
 49     3|        wiedzą o tym lekarze. Które zaś ciężko, cierpkie bywają
 50     3|        miednic wąskości. Najgorsze zaś jałowe. Te są niuchem in
 51     3|        przytulnością serc naszych.~Zaś to lgnienie do chwilki by
 52     3|          łatwo i na waganty zejść, zaś na takich piersiach - kładł
 53     3|      klasztor się dowleczesz. Moja zaś troska, lekarza, o życie.
 54     3|             przytakują smętnie.~ ~"Zaś z tą nowiną najpilniejszą
 55     3|      piersi, drugiego byś schował; zaś na grzbiecie sińce chyba
 56     3|    wszystko wzgardliwie odęta. Oni zaś w zatrudnieniu koło tej
 57     3|      fartuch ku ławie, usadza. Sam zaś podwinąwszy pod się nogi,
 58     3|        człecze w ogóle mało warte, zaś ich dola wagancka jest już
 59     3|           jaka to prawda poety. Tu zaś leżąc na ławie, wsłuchiwałem
 60     3|           kreśląc w powietrzu. Kto zaś gadkom o rybałtkach wiarę
 61     3|        który gotuje się w grodzie.~Zaś te ludzisk pośpiechy ze
 62     3|       jeszcze bardziej obie wieże, zaś tum cały wydaje się teraz
 63     4|         się z powrotem bestii. Kto zaś do doli swej od progu śmierci
 64     4|            Kościoła Bożego. Miasto zaś dla lepszej zgody podzielone
 65     4|      wszelkiego gburstwa; za rzeką zaś, na górze świętej Genowefy -
 66     4|             uniwersytet się zowie. Zaś w tym to grodzie klerków,
 67     4|            uczą wiedzy wszelakiej. Zaś na ulicach usłyszysz tam
 68     4|     postrzega mnich teraz dopiero.~Zaś ręka druga za tarczę całą
 69     4|       popełnionego grzechu naturę. Zaś ten tutaj wspomaga jeszcze
 70     4|           są igrcami przed Bogiem.~Zaś przeor powiedziawszy swoje,
 71     4|        lubią trupy takie. Goliardy zaś nic innego podczas nie czynią,
 72     4|          pobożnej myśli oddał. Sam zaś od nas pogrożę gniewu Bożego
 73     4|        chmurzy się coraz bardziej. Zaś ten wstyd ogromny, że o
 74     4|   pomocnika w tym jej rzemiośle... Zaś to odziewku potarganie tak
 75     4|            powaga i surowość cała. Zaś jedwabista ochłodność jej
 76     4|         dostał - że przypomina. Że zaś dobrą chwilę miłości tak
 77     4|          przytrafi. Przytrafia się zaś każdej kobiecie; niechże
 78     4|         niecierpliwością swoją. Że zaś w odczytywaniu pomóc mu
 79     4|         świątyni, ogrom kolumnowy. Zaś te marmurów obtłukł nijakie -
 80     4|       pozłocista na smagłym ciele. Zaś tych ramion sprężeniem przyzywa
 81     4|      jeszcze ją obskakuje psotnie! Zaś w tych jej pląsach jest
 82     4|        rozkwitłe.~I dojrzewa wino.~Zaś jego strażnik przy winnicach:
 83     4|       wielką - wszystkorodną siłą!~Zaś ta misa słońca i purpury,
 84     4|            mi będzie ton!~Cześć mu zaś oddaje nie tylko taniec
 85     4|       czeka, Bakcha korybantka. Że zaś ramion jego natychmiast
 86     4|    promienieje - widzę!... Na dole zaś: gęśle żonglerów, organkowe
 87     4|  Obserwancja całkiem się psuje!~On zaś zmęczone nad księgą oczy
 88     4|         rankiem u żywego kamienia.~Zaś na samym przedzie obrazu,
 89     4|           głos śpiewaka przodowny. Zaś po stallach mnisze brody
 90     4|       evangelium aeternum. Napisał zaś ją franciszkanin Gerardus -
 91     4|      ziaren okresu drugiego; każda zaś epoka równą być winna co
 92     4|           co do ilości pokoleń. Że zaś Chrystus Pan od trzydziestego
 93     4|      poczuł nagle odrazę. Do ludzi zaś - do braci w klasztorze -
 94     4|         wolałby pulchniejszą... Ta zaś piekielnicą się widzi -
 95     4|     którymi zastraszą świat?... Ów zaś ich krzyk okrutny, który
 96     4|        wnętrznego swaru niźli łez. Zaś te utyski wasze, że właśnie
 97     4|       całkiem już niepotrzebna. Że zaś zbrakło między nimi goliarda,
 98     4| przebawiono gdzieś na świecie. Gdy zaś gromadzie jakiej ubędzie
 99     4|         wsparłby głowę jego, stopy zaś nie o lewka jak u panów,
100     4|          zwie się miłość nasza. Tu zaś - wskazał w dół, jakby na
101     4|        igrą na chleb powszedni!~My zaś, towarzysze Muzy - którzyśmy
102     4|          wedle ciała i ducha.~Warn zaś, słuchacze miłościwi, wyznam