Czesc

 1     1|                wygnany, i klerk, który ducha przepił, a książki wraz
 2     1|               od tych gromad ochoczego ducha żywotność, zaraźliwsza nad
 3     1|               rozwałęsanego po rynkach ducha i zwiędłej już dawno, nie
 4     1|             gdy wzniósł oczy do góry o ducha skrzepienie, ujrzał nad
 5     1|                dolą, taka frasobliwość ducha.~W bezmiernym nagle rozżaleniu
 6     1|            mężów tęsknice i tuhy, grał ducha człeczego wieczne nieukoje.~
 7     1|               dźwiga pod pachą.~"Gdzie ducha skąpo, tam dufności wiele -
 8     1|              rączość ciała, i bystrego ducha żywość każda!~Atoli piękniejsza
 9     2|               z nich cały: z żonglerów ducha. A wielu dziś takich na
10     2|             śród nich, żwawszego snadź ducha, podrywa się na kostyrach
11     2|           owiało ich obu onym czyśćcem ducha: acedią, która jak dymami
12     2|               z tamtą zbroją w jednego ducha wyraz.~I on nałóg rozmyślań
13     2|                  A sumienie nastąpi na ducha z miejsca w mig - jakby
14     2|                 ni ten miech w kuźnicy ducha, nie oprze się mocnemu naciskowi
15     2|               twórcze tchnienie Bożego ducha, zmarnowanego w ciele jego
16     2|               po dwakroć Parsifalowego ducha tchnieniem.~Jak nieprzytomny
17     3|           jedzie.~"W imię Ojca, Syna i Ducha... Od niej wieść!!"~"Tyżeś
18     3|               z gościńców świata, tyle ducha wici z uciechą razem, tyle
19     3|         przetargnąć z ponośliwych sfer ducha w grzęskie męty spraw kobiecych.
20     3|                    W imię Ojca, Syna i Ducha!... Ni pod się, ni od się,
21     3|                ciężkiego w osmętnieniu ducha na drogi żwawsze?! Lekarz
22     3|         dążenia ku rzeczom, które są z ducha!... Za was to - żaki! -
23     3|               ważcie lekkością ciała i ducha wolnego! Owóż i skrzydło
24     3|                się ważcie zuchwałością ducha wolnego!... Może tak syczał
25     3|             głowy pod mocnym podmuchem ducha. Wobec czego lekarz, stary
26     3|             gędźbę i opowieści nowe: - ducha wici nieustanne - a nade
27     3|              zdziałana ma w sobie tyle ducha i mocy, ile ich robotnik
28     3|             rycerstwo Boże - ramienia, ducha i wiary razem, które jest
29     3|             tym grodzie, i rycerskiego ducha na rynku tego miasta Pod
30     3|          krwawym.~"W imię Ojca, Syna i Ducha!..."~Tak się żegnał co chwila
31     3|                rogi ni te psy na złego ducha. A spóźniony dzwon kościoła
32     3|             cały: rozpłomień w sobie i ducha twego żądze! - wyjrzyj z
33     4|                w młodzieży waganckiego ducha, imał się wreszcie gęśli
34     4|               świecie ochoczość serc i ducha czujność. Po co?... Ty jeden
35     4|             siebie zgiełkiem kobiecego ducha? On duch i najsurowsze mury
36     4|         ostatni."~"W imię Ojca, Syna i Ducha" - żegnał się brat Łukasz,
37     4|       przynosimy ludziom wszelaką karm ducha; a przedsię nie mnichom
38     4|              nawet wieści o rzeczach z ducha ledwie musną ucho na gościńcu,
39     4|           nawet natrafił na jaki skarb ducha, zagubi potem w pamięci
40     4|           Łukaszowi głos przeora:~"Kto ducha oświeceniem w sobie nie
41     4|            duchem na szukanie rzeczy z ducha nie pójdzie - ten chociażby
42     4|              się oświeceni nową karmią ducha.~Goliardowi żyły nabrzmiewają
43     4|              gdyby panowie innego byli ducha. U nas, przedsię, wolą panowie
44     4|               na kupców juki i wory, a ducha samego odtrącili od się
45     4|               Surowszy jest twój Zakon Ducha, widzę, i od Bożego bodaj
46     4|         odwróciły się w nim od ksiąg i ducha ku ludziom i ich dolom:
47     4|                sądzi ludzi z oddalenia ducha; w pobliżu zetknięcia się
48     4|               naczytał w księgach tyle ducha, że mu owo i cedrowe drzewo
49     4|           ścieżką wygnania z przystani ducha i dobrej samotności na niestatek
50     4|           okiem.~"Gołębica kacerskiego ducha!" - Otrząsnął się w sobie.~
51     4|          ostatni zew franciszkańskiego ducha. Zaciskał zęby.~"Raczej
52     4|                 że gotowe i w sprawach ducha współdziałać tą krzętną
53     4|            joculator niby dzisiejszego ducha z czołem nie jaśniejszym
54     4|             oczyścić myśli z kobiecego ducha tkliwości, fałszu i mętu.~
55     4|                jest bluźnierstwo wobec Ducha!... Nie mnich lichy i pospolicie
56     4|           duszy doznanie, a cud prawy: Ducha cud!"~Spostrzega jednak
57     4|          przyjaciel - nad tym, że jego ducha zapłonienia gasną wciąż
58     4|                księgami, by swarliwego ducha klerków nie wnosić między
59     4|              wejrzeniem nie rozjaśniał ducha. Cieszył się wszak i on
60     4|         smutków. Ledwie porwał się oto ducha zamierzeniem na rzeczy nowe,
61     4|          rzeczy najbardziej odmiennego ducha i wszelakiej treści pomieszały
62     4|            Jego, nastanie wieczny czas Ducha - swobody wnętrznej u najczystszych
63     4|              życia począł mieć synów z ducha, tedy na lat 30 ustanawia
64     4|            długość każdego pokolenia z ducha. I oblicza dokładnie pokoleń
65     4|               obliczyć Gerardusowi, że Ducha królestwo nastanie na świecie
66     4|                   Błędni rycerze wedle ducha: Toachim i Gerardus (niczym
67     4|              wszystkich wagantów wedle ducha.~I one to zmory księżycowe
68     4|           słusznie, liczyć się winien. Ducha więc królestwo na ziemi:
69     4|       melancholii.~I nie mogąc wymotać ducha z tych myśli pajęczyny,
70     4|            trzęsie nim by snopem.~"Nie Ducha nawiedzenia oczekiwać wam,
71     4|              tajniami świata, czasów i ducha - aż po nieukojów wędrowniczych
72     4|             samym. A w oddaleństwie od ducha powszechności na bezmiłość
73     4|                rąk.~Rozhulałeś we mnie ducha: ~hej! zatańczy dziś Kostucha! ~
74     4|               Z jasnych promieni Twego ducha, Franciszku, owo co pozostało
75     4|               człecze, przemarnotrawił ducha w waganctwie! Bo oto i w
76     4|             wszystkich jasnych dążeń z ducha: zwycięstwo ponurości w
77     4|                śmierć kosi, lecz wedle ducha, który już się postarzał.
78     4|         przeżyło się jedno pokolenie z Ducha... Nie wam, przedsię, żaki,
79     4|             serce swe stare - młodości ducha i nadziei nowej.~Ze przeor "
80     4|                wędrownym, którzy wedle ducha wszakże chadzają po świecie. "
81     4|              jednak tercjarzami Zakonu Ducha czynię was błogosławieństwem
82     4| błogosławieństwem moim... Gdziekolwiek Ducha sprawę jaką podejmiecie
83     4|                o duszach tułaczych i o ducha człeczego wiecznym nieukoju
84     4|           żaków oraz wędrowników wedle ducha.~Pomnę... jeszczem głową
85     4|               błędny. Toteż i wolności ducha naszego nie takie dziś wolne,
86     4|               czyż budzą się w nas one ducha troski a nieukoje, wzywające
87     4|         czytywania ksiąg: którzy wedle ducha przede wszystkim szukacie,
88     4|              osiadłością wedle ciała i ducha.~Warn zaś, słuchacze miłościwi,
89     4|              jeszcze jedno pokolenie z ducha: czyli lat 30, dodać by
90     4|         Cezarowego kalendarza...~Zatem Ducha królestwo na ziemi: rządy
91     4|               się ziszczenia Królestwa Ducha, gdy w zamian pozostanie