Czesc

 1     1|     nazbyt już dziś niecierpliwy. Raz wraz któryś z widzów klaśnie
 2     1|          zanim opowiadać pocznie, raz po raz czarkę podstawia
 3     1|         opowiadać pocznie, raz po raz czarkę podstawia pod dzban
 4     1|     jeszcze mruczeniem, które się raz po raz jakby ocknie i "Ave!" - ,,
 5     1|      mruczeniem, które się raz po raz jakby ocknie i "Ave!" - ,,
 6     1|           tymczasem..."~Dopadł po raz trzeci żywego kamienia;
 7     1|       pewnie w skrytości, by choć raz jeszcze, raz jeden bodaj
 8     1|   skrytości, by choć raz jeszcze, raz jeden bodaj tylko! - jak
 9     1|         gzić! Powiedzmyż to sobie raz, panowie...!"~Milczeli żonglerzy,
10     1|      przyobiecała im zatańczyć po raz drugi - na pokojach gdzieś
11     2|        dał lekarz, i przestań już raz myśleć o kobiecie."~Lecz
12     2|           Zwidziało mi się już po raz drugi dzisiaj." "Co takiego,
13     2|     krucze. Pobrzękiwał przed nim raz po raz cichy dzwonek śmierci.
14     2|      Pobrzękiwał przed nim raz po raz cichy dzwonek śmierci. Szła
15     2|         kramu klejnotów jęknie po raz wtóry zza kiru śmierci:~"
16     2|     wejrzeniu górnemu, by chociaż raz oderwać oczy od ochłapów
17     2|           Pieniądze", które rzuca raz po raz mieniacz znad ławy
18     2|    Pieniądze", które rzuca raz po raz mieniacz znad ławy swojej.
19     2|        niesamowicie jego oczy, bo raz po raz wyzierał spod dłoni,
20     2| niesamowicie jego oczy, bo raz po raz wyzierał spod dłoni, na
21     2|         sprawowanie, bo przystają raz po raz w rozprawach - brzuchami
22     2|  sprawowanie, bo przystają raz po raz w rozprawach - brzuchami
23     2|      szeptał do się w trwogę Więc raz jeszcze przeszedł sukiennice,
24     2|          wraz z łożem, by chociaż raz do roku wysłuchali mszy
25     2|       chwili dzieje ani że mu coś raz po raz głowę podrzuca na
26     2|       dzieje ani że mu coś raz po raz głowę podrzuca na długie
27     3|     królową!"~"Dziękujęć, choć po raz wtóry to słyszę. I odegnij
28     3|       droga, by w lica urodę choć raz przecie wejrzał!~Poprawi
29     3|         strojne gdzie?!"~Zgoni po raz drugi i zdzieli łapą ciężką,
30     3|        się, użyjże, człecze, choć raz czegoś więcej, prócz własnej
31     3|           gdakania kur, budzonych raz po raz na kominie, i głuchego
32     3|    gdakania kur, budzonych raz po raz na kominie, i głuchego pomruku
33     3|           one myśli własne, które raz po raz to muzyką, to słowem
34     3|        myśli własne, które raz po raz to muzyką, to słowem wierszy
35     3|    graalowe szukanie. Po dwakroć. Raz czynił to człek żywy, potem
36     3|           po izbie. Śmierć już po raz drugi tego wieczora przewiała
37     3|       kury na dymniku. Ocknie się raz po raz któraś z nich, strzepnie
38     3|        dymniku. Ocknie się raz po raz któraś z nich, strzepnie
39     3|        przepił. - Nalejże i drugi raz. A goliard niech ci się
40     3|         zwraca się do rybałtów. - Raz po raz wieszać ją chcą u
41     3|         się do rybałtów. - Raz po raz wieszać ją chcą u kramów
42     3|       ćwieki.~Goliardowi chyba po raz trzeci uderzyło do głowy
43     3|       pozdrowień. Pokłonią się po raz wtóry głęboko. "Cześć ci,
44     3|        stole.~"Wina!" - huknie po raz drugi.~Ale dziewka nie chce
45     3|    wówczas do obejrzenia było. Po raz setny wywoływał i odtrącał
46     4|    rycerstwem porwał się wszak po raz pierwszy z rodzicielskiego
47     4|        zaszeptania rozrechocą się raz po raz w pochodowy rozgwar
48     4| zaszeptania rozrechocą się raz po raz w pochodowy rozgwar gromady
49     4|           wciąż się ogląda, żegna raz po raz i zatula w habit.~
50     4|          się ogląda, żegna raz po raz i zatula w habit.~Z miesięcznej
51     4|           jedno kolano, żegna się raz i drugi...~Z nieufnością
52     4|             powtarza widocznie po raz drugi - mnie Pitagor czeluście
53     4|           który otrokiem był pono raz na Monsalwacie... Tyżeś
54     4| wyczekiwaniem. I zapatrzył się po raz drugi na te dziwne, pieczęciami
55     4|            pyta nie do rzeczy, po raz drugi już dzisiaj.~I wybuchnie
56     4|          każdej kobiecie; niechże raz wie, durny, każdej! Żadna
57     4|       Sprośna ty!" - zgromi ją po raz wtóry. A jednak wielkie
58     4|      wybłyska ku niemu ukradkiem, raz jeden tylko! - i raz drugi
59     4|   ukradkiem, raz jeden tylko! - i raz drugi jeszcze - krosienkowych
60     4|           I ssie grono ciężkie. A raz po raz przed się, na oślep
61     4|           grono ciężkie. A raz po raz przed się, na oślep gdzieś
62     4|          na nieboskłonie zamigota raz po raz błyskawicy płomię.
63     4|      nieboskłonie zamigota raz po raz błyskawicy płomię. I zamruczy
64     4|          Przytrafiło mu się to po raz pierwszy w życiu powołania.
65     4|          wszystkich. Odrywały się raz po raz w ciszę czyjeś kroki:
66     4|   wszystkich. Odrywały się raz po raz w ciszę czyjeś kroki: chłonęły
67     4|        całych, otwieranymi cicho, raz po raz. Drzewa za furtą,
68     4|         otwieranymi cicho, raz po raz. Drzewa za furtą, nawałnicą
69     4|            znów się zrywał, by po raz wtóry zapalać gromnicę.~"
70     4|          I nalewa czym prędzej po raz drugi.~"Tam owo w kącie
71     4|          nie powinno. - Nalewa po raz trzeci. - Przedałem bo wczoraj
72     4|    podłogę.~Pot kroplisty, już po raz drugi tego wieczora, jął
73     4|        Nie dbam o godności czyje:~raz się żyje!... raz się żyje!...~
74     4|           czyje:~raz się żyje!... raz się żyje!...~I śmierć w
75     4|            jak pląsa pod mój tan:~raz się żyje!... tylko raz!...~
76     4|            raz się żyje!... tylko raz!...~Wypuszczony nagle z
77     4|          było mocne, bo oto głowę raz jeszcze podjął, na łokciu
78     4|         ciała ostateczną bezsiłą: raz po raz tężcowo przeginał
79     4|        ostateczną bezsiłą: raz po raz tężcowo przeginał mu się
80     4|         ściany i objęły starca po raz wtóry.~Otaczał go tymczasem
81     4|       przeor słabość do żaków Oto raz po raz kładzie rękę na jedną
82     4|       słabość do żaków Oto raz po raz kładzie rękę na jedną z
83     4|         nagrobka w kościele moim: raz, że ty go w ogóle nie zdziałasz,
84     4|            gdy na podwórze zaszli raz waganty. Szalone "Bacche!"