Czesc

 1     1|       ludźmi i życiem; opróżniły im się piersi z tęsknot i nadziei.
 2     1|        pióreczkiem na głowie, by im który "Bacche!" nad uszami
 3     1|      zalotach dzikich wygniatają im na rynku żonki i córy. Alić
 4     1|      mnichów lamentacji.~Wtórzył im rycerz piersi swych przyjękiem.
 5     1|           Kędyż pójdę? - odpowie im. - Nie spuszczają się już
 6     1|     skoczka, bowiem przyobiecała im zatańczyć po raz drugi -
 7     1|          przechodzili, oprze się im nagle nie pójdzie! O datki
 8     1|        właśnie, na rynku, miałby im coś niecoś do powiedzenia.~
 9     1|          nietrzeźwej - wiadomo - im rzecz bardziej nieoczekiwana,
10     1|     poetów, sami zasię pozwalali im mówić całą zawsze prawdę,
11     1|         na pokojach królewskich? Im wyższe, im zażywniejsze
12     1|          królewskich? Im wyższe, im zażywniejsze te progi kochania,
13     2|         by wędrowny poeta prawił im dalej - o krwawniku, o rubinie!~
14     2|     dziewczęta. Lecz zaokrągliły im się oto oczy, oddech stal
15     2|      stal się krótki i rozchylał im usta na te dziwy... jak
16     2|          to wędrowny poeta prawi im snadź dalej - o krwawniku,
17     2|   kamieni: nazbyt gburnie zgasił im je mnich. A i królewskie
18     2|         niejednym człeku.~Rzucał im, kto dobry, jaki ochłap
19     2|    słowie człeczyna. Więc rzecze im:~"Baczcież, mili, jakżeście
20     2|        Aż się markotnie uczyniło im wszystkim. A on kiwa nad
21     2|          nad nimi głową, wymawia im coś z serca, natrząsa się
22     2| franciszkanin niewymowny nic już im dzisiaj więcej nie Powie,
23     2|   wstydowi cięży.~Bo jakby plecy im łechtały te zszeptywania
24     2|          w turniejowym potkaniu, im przeciwnik znamienitszy,
25     3|   szyjami, snadź i wstyd sam już im za ciasny ku uciesze onej.
26     3|        już nie znajdziesz: pilno im było przepijać po gospodach
27     3|        Osobliwą radość sprawiało im teraz drzeć się przed tymi
28     3|       wśród ojców miasta, zgziła im żonki i córy, a w młodzieży
29     3|     dawno nie cieszyło. Omierzły im do cna te osiadłe satyry
30     3|    ucieszniki grodzkie. "Choćbyś im nie wiem jakie gadki wymyślał -
31     3|            skarży się kamratom - im zawsze ciekawsze sąsiadów
32     3|    poddaje żakom takty. I zanuci im:~Hej, ty żaczku nauczony, ~
33     3|           Powiedz, co jest pięć?~Im w to graj. Gruchną pięściami
34     3|            Dziewięć!" - przerwie im wrzaskiem gracz któryś przy
35     3|     Komuż bo wiedzieć, jeśli nie im, wagantom, którzy na to
36     3|        Powiadaj!"~Wyszarpnie się im; a pojmana przez innych,
37     3|          wytarga się, wyszczypie im z rąk.~"Baczcież tedy, co
38     3|         Efezu, także dobra była! Im ogromniejsze w was one tęskliwości
39     3|          inna w głowie pogodnej. Im pogodniejsza myśl, tym wolniejsze
40     3|       lub pieców... I dziwić się im, gdyście to sami uczynić
41     3|  brzuchach ku panom swoim, aby - im na ostrzeżenie - zawyć z
42     3|  złotników i płatnerzy - odpowie im wreszcie głucho. - Przypomnijcie,
43     3|    pogonią. Każdy z was śmierdzi im wolnością i tym zalotom
44     3|         króle na tronach siedzą, im gorliwiej pląta się u ich
45     3|         z dobrawoli była - niech im wszystkim na zdrowie pójdzie. ,,
46     3|    zbirów. I tak oto rozdyma już im nozdrza zalot krwi... A
47     3|         kugla jakby przed oczyma im wywinie.~"I powiodę was -
48     3|         z gromadą. Odmachuje się im niecierpliwie, by czym prędzej
49     4|     duchy.~"Bożaż to wola nadaje im osobliwą władzę nad duszami?
50     4|       stęp uczonych kobył - brak im wiatronogich za młodu towarzyszów
51     4|     poległymi towarzyszami, wyda im się ta cisza jakby poniechaniem
52     4|     twarzach, które przypatrując im się bacznie, już sobie wybierają
53     4|        droga do Paryża, i wskaże im, kiedy i gdzie skręcić trzeba.
54     4|   jeszcze nieopierzone było, aby im po, nad wszystko na świecie
55     4|        Innej by pieśni posłuchać im - powiada młódź starsza -
56     4|          stała się przed Bogiem. Im głębsze doznanie, tym cichsze
57     4|      cielesnej, szat i farb tyle im tylko użyczysz, by kiedyś
58     4|          których mówił Paweł, że im wolność na pokażenie serc
59     4|  kamienia przy drodze. A gdy się im wyda, że choć niejakie w
60     4|   śmierci, iż wystarczało wyrwać im jeden włosek, a umierały
61     4|       basem o nurtu głębiach coś im tam prawi i bulgoce w powadze.
62     4|      Muzami były.~Więc by bogu i im może wygodzić, przysiadł
63     4|         rabatach wyłącznie wolno im było kwitnąć, za ramą z
64     4|    dominikanin, Berchtoldus: Kto im grosz daje, w grzechu daje;
65     4|      potrzebie bluźnienia) mówił im wprost w oczy.~"Acedia! -
66     4|   rzemiosło grabarskie sprawować im kazano po nocy. I to dla
67     4|        grobu wstał i siarczyście im przypochlebił, pójdą za
68     4|       piekło. Daremnie byś wtedy im przekładał: "Żaki, Judaszże
69     4|    Niestatek szukania ważniejszy im zawsze będzie nad wszystko,
70     4|        stratą goliarda, przerwał im wreszcie:~"Nie przystoi
71     4|         rozrzewni i przypochlebi im zarazem.) Więc już ani na
72     4|        nie tylko przodownik ubył im, lecz i ta "królowa cygaństwa"
73     4|        gadek ze świata ciekawsze im zawsze najbliższych sąsiadów
74     4|       włóczy się po świecie. Daj im Boże zarabiać igrą na chleb