Czesc

 1     1|        powagi i władzy każdej - bo choć się ona ciżbą roztańczyły
 2     1|          nim rozdygota dzwonki, że choć sama murem stoi, drgają
 3     1|       szczypać dziewki w tłumie. A choć kuglowano już po innych
 4     1|   kuglowano już po innych deskach, choć śmigały tam w powietrzu
 5     1|      powietrzu butle, kule i noże, choć ówdzie skakano przez ogniowe
 6     1|          mocne pociągnęły gwałtem, choć zawstydzoną i gniewną -
 7     1|            należysz!... Toż widzę: choć kudły jak u barana, przecie
 8     1|          się mieszczanie zacni, bo choć radość została, święto ich
 9     1|      burych, sam niegdyś rycerz. I choć kobiety kościelnym obyczajem
10     1|     chytrze grodzianom wykłada, że choć wyśmiewa wszystkich, każdemu
11     1|      marząc pewnie w skrytości, by choć raz jeszcze, raz jeden bodaj
12     2|          za cenę miecza odprzedał. Choć palcami tknąć ich teraz
13     2|           Przedam, gdy poprosicie, choć dla mieszczek za pyszne
14     2|       Wszczynały się tedy targi. A choć się rzecz przez mężczyzn
15     2|         ponurych przewidywań.~Więc choć wolny jeszcze, i tu w sukiennicach
16     2|            powieść nawet zrozumie, choć wszystkie o niej gęsto rozprawiać
17     2|  sumieniach naszych Parsifal ten - choć Graala przecie nie ma?"~
18     3|        pojrzeć nigdy się nie ważył choć, bywało, mijał orszaki.
19     3|       pieczy królową!"~"Dziękujęć, choć po raz wtóry to słyszę.
20     3|  najkrótsza droga, by w lica urodę choć raz przecie wejrzał!~Poprawi
21     3|        siwym pani ciżemek biały. I choć oczy natychmiast zamknie,
22     3|          mnicha. Nie broniła pani, choć się nieco zdumiewa temu
23     3|          jedno powiedzieć ci mogę, choć ciałem przypłaci, duszą
24     3|        nastroszył czujnie pióra i, choć oślepion, obraca głowę za
25     3|      strzyg tajemniczym zlotem. Bo choć niby radosne te pląsy, w
26     3|            przestaje:~"Niechże się choć rozzuję nie w pana-mężowe
27     3|           to już starki nazajutrz, choć nas w szerokie szaty objuczą
28     3|         zasobną, wytrząchnij za to choć grosik!"~"Jam wasz i ze
29     3|           że mnich leży jak kłoda, choć niby wszystko oddaje, więc
30     3|        ramienia; ucieka w ulicę. A choć do sińców zbita, obziera
31     3|            bandy młodzi grodzkiej. Choć ledwie co dziesiąty gębę
32     3|      napijże się, użyjże, człecze, choć raz czegoś więcej, prócz
33     3|            Nie znalazł odpowiedzi, choć po nią trzy razy do czarki
34     3|            zjaw chyba skoczki - bo choć lico jej niby, postać zgoła
35     3|           wiatykiem: lekarza. Więc choć niewiele słyszysz w tym
36     3|       zadzie niczym dziecko swoje. Choć taki dziś jeszcze w światy
37     3|            wgadał się w gorliwość. Choć przycichły na chwilę, kroczy
38     3|           doli - pytaj goliarda!"~"Choć on ze mną pić dziś nie chciał -
39     3|          co ci na koniec zadadzą!"~Choć markotnik i zawsze zatroskan
40     3|     zmawiają się i buntują wzajem: choć nie pora już ku temu, wiecują
41     3| opłomienienie duchem przenikło, że choć z na pół otwartymi ustami
42     3|           jakiś szczątek pacierza, choć ani jeden płomyk jaśniejszych
43     4|         Twoich światów tajemnice - choć z ciężkiej szkapy lat szanowniejszych
44     4|          jak do rodziny powraca. A choć w skrusze znów przez roczek
45     4|    zobczeją mu przy goliardzie. Bo choć wiele mądrości wiedzą nauk
46     4|            z piszczałką u wargi. I choć tak wyogromniała kształtem,
47     4|    niejeden wypędzony z klasztoru, choć go miłosierdzie braci podkarmiało
48     4|            nie spożywając przecie, choć mu bułka, jeszcze ciepła,
49     4|         prawi: jak to brat Łukasz, choć w pętli pracy, jest najwolniejszym
50     4|        wsuwa głowę brat furtian i, choć z palcem milczenia na ustach,
51     4|      drodze. A gdy się im wyda, że choć niejakie w niej ocknęli
52     4|       chodzi tam i sam po celi;, a choć się bardziej niż zwykle
53     4|           dzwonią w klasztorze."~A choć się łzami w tej chwili zachłysnął,
54     4|         wiotkościach rytmicznych - choć szczupłe ma jeszcze łydki,
55     4|         jak te skoki zajęcze. Więc choć drepce wciąż posuwiście,
56     4|          jest taki upór rytmu, że, choć bezgłośne, tętnem samym
57     4|           stare baby, których żak, choć zapłacony, pieścić nie chce,
58     4|             na tym weselu swoim. J choć to bardzo zgorszyło dominikanów,
59     4|      Borykała się z nim dusza.~"By choć jedno dobre słowo czyje!...
60     4|           dobre słowo czyje!... By choć ramię jakie dobre, ku pomocy
61     4|           dobyła się tam z pąka. I choć jeszcze zmieszana, że jej
62     4|         pogardliwością możnych, bo choć się podginają ich kolana
63     4|          bodaj nad tym ścierwem... Choć oni za tę przemoc przepraszali
64     4|     pachniało ziemią jak o świcie, choć ciemność jeszcze zalegała
65     4|     niespodziewanie.~Człek pijany, choć gburnym się stawa, rozwrażliwione
66     4|    Schrupie dziś i taką chudziznę, choć pewna, że wolałby pulchniejszą...
67     4|        stopami.~Cha! cha! do mnie! Choć pewnie wolałeś bardziej
68     4|           gospodzie krew puszczał, choć był to dzień świętego Floriana,
69     4|       między nimi goliarda, który, choć z pustym mieszkiem, respekt
70     4|     rozumieli, że poeta tu leży. I choć nie w zbroję, lecz w płaszcz
71     4|           tu, wiem, pozostaniecie, choć was nie przyoblekę w habity