Czesc

 1     1|       onym.~A smutek pozostawał.~Tedy każdego nazajutrz po odpustach
 2     1|      opowieści zasobny.~Użyczcie tedy serca ciekawości słowom
 3     1|       nie serdecznej ciekawości.~Tedy słowa "panowie!" na początek
 4     1|  gromadzkiego burza. Wypełniwszy tedy modłami niebosiężną nawę
 5     1|         spostrzegając.~Godzi się tedy i nam przejść mimo nich,
 6     1|          to królowej!~Wyprzedził tedy szeregi mnichów, wstąpił
 7     1|          czyśćcowej.~Przypominał tedy i on swe zasługi; odliczał
 8     1|    opowie rzeczy całkiem świeże.~Tedy gadkę swoją tak chytrze
 9     1|          pomyli czucia. Milczeli tedy upodobnieni sowom, które
10     1|         koleją i losem.~Żonglery tedy między kobiety, które ich
11     1|   alkierza swego. Wypyszniał się tedy wagant i na bogatym łożu.~
12     1|        słuchaczów swoich.~Skoczy tedy na ławę u studni i wzniesie
13     1|         po mieście całym. Ku nim tedy kieruje swe spojrzenia srogie,
14     1|          już niemłodych. Do niej tedy doskoczy burmistrz z całą
15     1|          coś trafia; żachnie się tedy:~Kędyż więc pójdę? gdzie
16     1|   ciekawość bezkorzystną."~"Pluń tedy na ich korzyści - i chodź
17     1|         na mieście?! Co?!) Wiedz tedy: ja go zabiłem na zamku
18     2|              rzecze żwawo. Ruszą tedy w zaułki i podmurza grodzkie.
19     2|       westchnienia. Już wiedział tedy, co mu było trzeba: przytakuje
20     2|       myśli ku kobiecie. Wróciła tedy na niego ta fala tęsknoty
21     2|       wiadomo, rodzynki. Nasypał tedy kupiec garść onych sobie
22     2|          trzosów. Wszczynały się tedy targi. A choć się rzecz
23     2|     oręża dostojność. Nakazujemy tedy: gdziekolwiek on zbrodzień
24     2|   zawczas wyobrażanej. Przeżywał tedy marzyciel kaźń swoją w najokrutniejszych
25     2|         gęsto rozprawiać zwykłe. Tedy jedne opowiedziały coś drugim,
26     2|        stał - pod ramię zwykł go tedy prowadzać dzień cały. Tak
27     2| mieszczki, które podejmowały się tędy przed chwilą, wbiega szybko
28     3|    bywało, mijał orszaki. Ukląkł tedy przed kobietami i rozkładał
29     3|        kozodój rogaty przehycnął tędy w poświstach i pokrzykach
30     3| przydepnie.~"Za goliardy! - wali tedy - za waganty! za gołotą
31     3|      alheruntowa - zapamiętywali tedy uważnie - barwy maku, w
32     3|       sumienie.~U Muz były myśli tedy: wielkie poema o czyśćcu
33     3|   wyszczypie im z rąk.~"Baczcież tedy, co wam odmawiać pocznę,
34     3|         podlejszy naród. Rad był tedy i on, że go od smrodu tych
35     3|         rzecz nagła! Wytrząchnął tedy z wora swoje narzędzia,
36     3|   poczciwe na świecie."~Imał się tedy tłumić krew ostrymi prochy
37     3|        powadze czynić...? Zatocz tedy okiem wkoło: pod tobą miasto
38     3|          zaludnił; - chytry jest tedy jej obrachunek, by was,
39     3|   tęsknotom i dążeniom osiadłych tędy droga, i po naszych grobach,
40     3|            Przydatność? Będziesz tedy widział i przydatność, kapcanie
41     3|         w żywą stal. Ostawajcież tedy z Bogiem. Ja stąd precz
42     4|  napatrzył doli wszelakich; duma tedy nad nimi, rozważa w sobie
43     4|         więcej prawdy.~Powracali tedy myślami ku swej doli, kurczyli
44     4|      pilne po szkołach. Spotkało tedy żaczki drugie dziś rozczarowanie
45     4|       nazbyt rozległy; daleka mu tedy droga pod klasztornym murem -
46     4|       pod jego murami.~Podchodzi tedy do mnicha, kładzie mu rękę
47     4|          spiritu sancto któż wam tedy powiadać będzie?..."~A gdy
48     4|          chwilą na bok.~"Wiedzże tedy, bracie, nieco więcej bodaj
49     4|          na razie uczuć. Jął jej tedy opowiadać swe myśli ostatnie,
50     4|  ciekawościom swoim. Niechże jej tedy opowiada, co wie o tych
51     4|      grono winnej macicy!~Doznał tedy objęcia ziemi: poniżył w
52     4|          świadomy. Będziecie jej tedy mieli w bród! A gdy tak
53     4|       podbrzuszy, nie żałować mi tedy gęśli za votum oddanych.
54     4|       oczy Franciszka, jakże się tedy cieszyły jego palce, jakże
55     4|       począł mieć synów z ducha, tedy na lat 30 ustanawia Joachim
56     4|        szpiegów rzemiosło.~Widzą tedy, na ulicy złotników i płatnerzy
57     4|        bodaj życie. Wszczęła się tedy kłótnia między małżonkami -
58     4|         wewnątrz sypką.~Odstawia tedy stary kielich swój, kułakiem
59     4|          nie bywało. Poczekawszy tedy daremnie, opadł znowu.~Okrutny,
60     4|          piekle i czyśćcu.~Czyta tedy na traf:~Za dymu siarkowego
61     4|          nie przeszkadzał.~Gadał tedy dalej, wywodząc gorączkowo:
62     4|         jako my, franciszkany... Tedy i goliard nie będzie miał
63     4|          czasu nawrócenia Pawła. Tedy do wróżbnego roku 1890 jeszcze