Czesc

 1     1|           niebawem słuchaczom, jak gdyby hen, za murami, pod dalekie
 2     1|       serca, niech przechodzi, jak gdyby nic nie spostrzegając.~Godzi
 3     1|       głowę w szołomie ciężką, jak gdyby ją z śmiertelnego posłania
 4     1|    przezornie i za posty przyszłe, gdyby tu i ówdzie jaka pani grzeczna
 5     1|        popatrzał nań uważnie i jak gdyby odgadnąwszy coś niecoś,
 6     2|         kramu jednym zaszumem, jak gdyby tam proso sypano dla takich
 7     2|    paciorach i rosochach całych."~"Gdyby pożyczka już była!..." -
 8     2|            takie ruchy rękoma, jak gdyby w te drogocenności wszystkie
 9     2|             Goliard tymczasem, jak gdyby już ją przystroiwszy, ramiona
10     2|     przydatek mężowskiego kułaka - gdyby nie nagłe zatrzepotanie
11     2|       targi i przetargi mieszczan, gdyby przypadek nie wwiódł między
12     2|           rojeniu się tu ludzkiemu gdyby skrzydeł lekkości, na których
13     2|           kościoła i rozpylają jak gdyby popioły w przedwieczornej
14     2|            wyprawić jakoś z grodu. Gdyby zaś nie chciał opuszczać
15     2|           Mury grodu ogarniają jak gdyby życia i świata krańce w
16     3|       zapatrzenie się malarza, jak gdyby łódź chwili ochynęła się
17     3|             Na plac wjeżdża konny; gdyby nie zatętnienie kopyt, cieniem
18     3|        onego nasienia?!- A ona jak gdyby się zachwyciła tym mężowskim
19     3|      ulegają i bez wiedzy dla się. Gdyby wszystkie były jak ona,
20     3|         naramiennych karwaszów jak gdyby na wszystko wzgardliwie
21     4|          oczy jego, nastawione jak gdyby na dale, na bliższe rzeczy
22     4|            zdało mu się teraz, jak gdyby ciepły promień słońca weń
23     4|         taki stałby się i dojrzał, gdyby panowie innego byli ducha.
24     4|        głuche podzwonne strun, jak gdyby tam kto gęśle o ziemię rzucił
25     4|         Dobrze by goliard uczynił, gdyby dla oczyszczenia duszy i
26     4|       zamkiem mniszych samotności. Gdyby czarne i ściągnięte w tej
27     4|         gwałtownym i dwoistymi jak gdyby skrzydłami cheruba wionie
28     4|            tym się, głupi, troska. Gdyby ona była mężczyzną, tożby
29     4|     goliardowych rytmy i tony.~Jak gdyby zasiadł wprost niego na
30     4|         cienia po tych dalach, jak gdyby struny smętu zatrącał przelotem,
31     4|         zasnuciu strzępiastego jak gdyby okwiatu, który słońce złotym
32     4|            żywe serce człecze.~Jak gdyby oczyma olśnionymi słońcem
33     4|       taniec wzywa - Dionizos!~Jak gdyby widział bluszczowego tyrsu
34     4|          miękko, tak chwiejko, jak gdyby nie łydka i stopa, lecz
35     4|         się piersi w ramiona - jak gdyby z głazu samego wyrwały się
36     4|         rozgorzał słońca krąg: jak gdyby ponad ziemią urodzajnioną
37     4|         nie wiadomo już komu - jak gdyby ziemi samej oddawała się
38     4|     jakoweś, pełgają lśnienia, jak gdyby ruina pogaństwa spętała
39     4|      zakrzepłe w okapującym złocie gdyby muchy w bursztynie!"~Do
40     4|        jęły cieniów kobierce - jak gdyby na te dywany wstąpić miały
41     4|          nagłą omartwicą murów jak gdyby równie przerażone porwały
42     4|     przeginać pośrodku ogrodu, jak gdyby ciałem borykał się w tej
43     4|            było na drodze za murem gdyby jeźdźca jakiego skradanie
44     4|            o mur tak tajemnie, jak gdyby u furty zatrzymał się było
45     4|          pochodnię. W jej świetle, gdyby nieziemskim, zagrobowych,
46     4|         chmury, ukazując niebo jak gdyby omyte, o tak diamentowym
47     4|          łapy puchar jego szacowny gdyby do wnętrza się wtłaczał:
48     4|           się rychło przy dzbanie, gdyby nie to, że gospodarz nagłym
49     4|            ciemnym granacie nieba. Gdyby ogon komety, zawisłej między
50     4|            szyję kirami swymi, jak gdyby ziąb gwałtowny powiał nań
51     4| dogasających żużli, rozsnuwało jak gdyby w kuźnicy pajęczyny smugi.
52     4|    Misericordii tajnym znaku!... A gdyby tak traf nastręczył dzisiaj?...
53     4|        blask, czyniąc z niej samej gdyby spiż żywy po nocy.~On już
54     4|        opuściła chyłkiem dom jego.~Gdyby dwa dzięcioły garbate rysują
55     4|            nad głową goliarda, jak gdyby budził uśpionego snem wiecznym.
56     4|            się blaski od ołtarza - gdyby błędne ścieżyny światła
57     4|         tych głów rozgadanych, jak gdyby rzec chciał: "Uciszże się
58     4|       słyszało się to nieomal, jak gdyby przeor ofiarowywał i życie,
59     4|          prowadzi między żaki, jak gdyby go z nimi zaprzyjaźnić chciał.~"
60     4|       myśleć głośno przed żakami:~"Gdyby brat Łukasz nie zawiódł
61     4|     strzelistość podniebna rzuciła gdyby cień przez wieki - tajń