Czesc

 1     1|          czynu!"~I junaków wataha cała zalegała tu niemrawie do
 2     1|     obliczem, powiada za podziękę całą:~"Święty chlebuś pod kościoła
 3     1|     ołowiu drgające oka. Gdy zaś, cała w tej jasności barw i świateł,
 4     1|        one serce kobiety zhukają, całą piekieł gorącość wypija
 5     1|           swej wiotkiej, kochaniu cała z futra wychylona. A rozplotem
 6     1|       drobna stopa, już o chwilkę całą zapóźniona, ku swemu szczęściu?...
 7     1|       dzieje. Aż się powoli rzecz cała wyjaśniła: w tym mieście -
 8     1|   kroczyła szparko młódź rycerska cała.~Nie wszystka jednak z przytomnych
 9     1|          zasię pozwalali im mówić całą zawsze prawdę, choćby z
10     1|         tedy doskoczy burmistrz z całą surowością i nakazem władzy:~"
11     2|   wyszydza was za to powszechność cała?"~"My po zarojenia nasze
12     2| wykrzywiać twarz we łzach i pocie całą. Zdarł się czepiec z wiankiem
13     2|          wąskie rękawy, obnażając całą cielistość ramion.~Nagle
14     2|          się zachciało! Ojcowiznę całą przepaskudził na te Muzy
15     2|          się bardzo, bowiem rzecz całą usłyszały o zmroku w ciemnym
16     2|          świętych - z familią ich całą goliardową - aby ład i porządek
17     2|   rzeźnika - gołe. I gęba w ogniu cała.~"Vulcanus, widzę, prosi!
18     2|     chwili najuroczystszej, kiedy cała społeczność człecza staje
19     2|    wkracza szparko młódź rycerska cała.~I wielki rumor panów powstaje
20     3|    wyciąga i gniew swój a jurność całą piosenką wyśwista, wytupocze
21     3|         na gałęzi zda się kobieta cała - a każda w niej panną będzie.~
22     3|        rzecz nowa - ściąga na się całą tę pasję wnętrzną. Tak pies
23     3|       przytulić, na stole się oto cała w podłuż układa: uwypukla
24     3|           tej chwili, a czuł mnie całą do ciepłej skory, krzyknąłbyś
25     3|       diabeł, byśmy kochali życie całą przytulnością serc naszych.~
26     3|    istnienia tak wypełnia piwnicę całą, że owo i ten zapach beczki
27     3|           onego łona wiew na izbę całą. Aura feminae!... A właśnie
28     3|      obcęgami łby ucina. Tu rzecz całą na ciepło poprawić zamierza:
29     3|           dusza" w ogniu spłonęła cała."~"Dawaj! A chyżej niźli
30     3|              ryknie nagle na izbę całą.~Może uprzytomnił sobie
31     3|          brodę wielką, by zajrzeć całą gębą w dzban próżny na stole.~"
32     3|       hucznie na wagancką gospodę całą: opłakuje dolę igrców sztuk
33     3|        rozpłonie pod oknem i nyża cała. Coś jak chmury przegania
34     3|        się smaży. Ale potem rzecz cała z miejsca za to rusza w
35     4|           lekarz na koniu gromadę całą. Na oklep jedzie - w popłochu
36     4|        kolan i przygarnia piersią całą do podnóża żywego kamienia,
37     4|        włosów chuście. Płacze noc całą i kaprysi w rozmarzeniu
38     4|          Zaś ręka druga za tarczę całą dzierży - mocno przed piersią...~
39     4|       głowie i powiada za wymówkę całą:~"Strzeż się, bracie Łukaszu,
40     4|        mocniejszy, żwawszą postać cała. (Tak bo zawsze odmładzał
41     4|       który mi z klasztoru na noc całą zabałamucił się na świecie!...
42     4|        temu opowiadana była rzecz cała, aby w przypuszczalnym gniewie
43     4|       zaszlochem, że aż stuli się cała i rozdygoce ciałem.~Chwycił
44     4|               Przytuliła się doń, cała rozpromieniona wdzięcznością
45     4|           w nim powaga i surowość cała. Zaś jedwabista ochłodność
46     4|         przycichła nareszcie."~Za całą odpowiedź wskaże mu przed
47     4|        Rankiem i wczesnością jest cała, a giętka aż zaczepnie w
48     4|         się nagle z wody gromadką całą. I wioną za kolumny swej
49     4|        tak się zgoła upowietrznia cała - że zda się prawdziwie
50     4|         zabłąkany.~Gibkością jest cała. A spod tak wiotkiego stanu
51     4|       smagłości swej, jak z brązu cała, nawet przy tym wieńcu winnego
52     4|          zgoła mięsem śmiertelnym cała!... Jama ostateczności ziemskich!...
53     4|          głucho, warczy na ziemię całą potwór bezmiarów - tymczasem
54     4| przypochlebnej pokorze wyraża się cała ich dola i natura ziemska,
55     4|      czyniąc odepchnął kamratów i całą głowę oto zatula w pochwycony
56     4|           ludzi. Machina ku temu, cała z kół zębatych, już się -
57     4|        piszczel i kostkę za łydkę całą, gnat biały za udo i, pustą
58     4|          Oto maszże mnie wreszcie całą, masz!... Prawda, jużeś
59     4|        jak w rzeźni wypełnił izbę całą.~Spod pieca wymknęły się
60     4|      przeor się ruszy, oni trzodą całą za nim - jak to żaki!~Igrce
61     4|      rozbiła, rozproszyła familia cała.~Ta już tylko uboga gromadka