Czesc

 1     1|          wszystkie jej żył tętnem. Bardzo twarde piersi ma rybałtka
 2     1|            się tylko nie spodobało bardzo: iż baby co starsze wypchały
 3     1|             stęsknion za Tobą jest bardzo..."~Tak kazał przeor mnichów
 4     1|           rycerzu. Niewymowny jest bardzo, bo nie rzekł ani słowa.
 5     1|        cały w zamyśleniu. Jakby na bardzo długi czas tu zległ, wielce
 6     1|            Czynił to ze statkiem i bardzo roztropnie. Więc rychło
 7     1|        czapie wyciąga. "Datków coś bardzo niewiele!" Więc skrzywi
 8     1|          Poniechanie jest gorzkie.~Bardzo gorzkie czasem. I żal życia,
 9     1|         żeby głodny był znowuż tak bardzo, ile że... "Nie łkajże,
10     1|         wokół. Domek - widzi - coś bardzo mizerny! To otrzeźwia go
11     1|             A stropiony uraził się bardzo:~"My ludzie pracy! - rzeknie. -
12     1|            już nie lubił. Więc był bardzo zgnębiony tym wszystkim
13     1|          nie stoi. Prawdy w żalu - bardzo gburne. Rzeczy grube każdy
14     1|        pani, która tak często, tak bardzo często przebiegała przede
15     2|           odpowiedzieć.~Widzą: źle bardzo! Błyśnie rycerz krótką stalą
16     2|            a rycerz sposępniał coś bardzo. Pod oddech ciężki, jakby
17     2|            wraz naprzeciw nich pan bardzo pysznie przystrojony, o
18     2|         temu.~"I stałaś się piękną bardzo wielce - byłaś doskonała
19     2|      wyzierając ku górze - żałosna bardzo w tej desperacji swojej
20     2|          swego hańbić ma na rynku. Bardzo rzecz się wróży niedobra!
21     2|        tamte znów zaniepokoiły się bardzo, bowiem rzecz całą usłyszały
22     3|         było do drugiej wieży. Nie bardzo gniewała się pani, bo nie
23     3|      Ujrzawszy brata, ucieszył się bardzo on cap, a gdy się zdało,
24     3|          po piekarniach. Bywają bo bardzo pochutne opowieści; a gdy
25     3|         zapartego domu? Powiadaj!"~Bardzo gruby rzemień odpasał pan
26     3|      świadczy przy kamratach - nie bardzo snadź w to respektowanie
27     3|           tym stroju nowym nic tak bardzo zdrożnego, a i zbytkowości
28     3|            lekarz mruczał w brodę; bardzo mu się nie chciało krajać
29     3|         przy chorym zaciekawił się bardzo, o czymże to rozgwarzyły
30     3|            to w jednym snopie: nie bardzo się tym nacieszy." Koło
31     3|           dusze był goliard zawsze bardzo zazdrosny. Rozpoczął wszakże
32     3|  nagabywano. Głos zasię miał zrazu bardzo słaby:~"Niedobrzem czynił
33     3|            boju?... Osmętnieli coś bardzo. A jednak, jakem to wam
34     3|        ulicach hołysz każdy, który bardzo nie lubi ładu w mieście," "
35     3|        odyma się ta kwoka. I rada, bardzo rada widzi, jak jeden za
36     3|           oto nad kuflami markotni bardzo - w tej trosce o się.~Tylko,
37     3|            tę robotę:~"Młodzieńcza bardzo jest twoja sztuka, kowalu!
38     3|           Z umysłu miękkim, bo tak bardzo wzgardliwym gestem dłoni
39     3|            Czuje goliard, że żakom bardzo potrzeba, by i on coś tu
40     4|           wraz na nim: stropiło go bardzo Boże pytanie z rozdroża.~"
41     4|        zmylony w toku, zasmuca się bardzo i mówić całkiem przestaje.~"
42     4|            każda przy niej szmatka bardzo potrzebna i ogromnie ważna.
43     4|          spod kaptura.~Stropiła ją bardzo ponurość tego wejrzenia. "
44     4|       zaciekawiła się niebawem tak bardzo, że oto już nie na kamieniu
45     4|      przyznaje ze skruchą, że jest bardzo niemądra.~Jemu podobała
46     4|            weselu swoim. J choć to bardzo zgorszyło dominikanów, biskup
47     4|            w życiu stało! Słabe są bardzo serca kobiet."~"Nie poruszaj
48     4|        lampami czuwania, smutne są bardzo. I głupie w nich mieszkają
49     4| przywiązania: serca macierzyństwu! Bardzo niewiele było tam kwiatów.
50     4|            tronu.~Pod jego stopnie bardzo nieśmiele zbliżają się waganty:
51     4|          księgi w skrzyni, dzisiaj bardzo jakoś pomieszane.~Oto: De
52     4|            przepraszali mnie potem bardzo, po rękach wszyscy całowali,
53     4|           kmotr ponury. Cni mi się bardzo tej nocy w samotności mojej.
54     4|             potrzaskano mi wczoraj bardzo głowę - u miasta bram. Śwista
55     4|           stawa, rozwrażliwione ma bardzo oczy i uszy.~Więc ten gest
56     4|            kamienie... Obawiam się bardzo, zali dokonywane bywają
57     4|      będzie... W racjach i kauzach bardzo wymownych tłumaczy, jaka
58     4|          kamieni.~Dziwi się przeor bardzo, ale potakuje wciąż Wreszcie