Czesc

 1     1|           doli zasklepiały się te serca goryczną nienawiścią ku
 2     1|   potrzebni ucieszeniem człeczego serca: i kuglce, i gędźce, i piszczki!"
 3     1|      usłonecznianiem człowieczego serca sięga tronu Boga żywego -
 4     1|  opowieści zasobny.~Użyczcie tedy serca ciekawości słowom moim!
 5     1|    przybłąkana, a przynosząca nie serca, lecz wątroby ciekawość,
 6     1|          usta, wtuliły piersi gdy serca biją do się jak te dzwony -
 7     1|          pół oderwane od życia są serca człecze, gdy swe szczęście
 8     1|           A kto mądrzejszego jest serca, niech przechodzi, jak gdyby
 9     1|            bowiem zbył z własnego serca tej mocy wszystkokrotnej.~
10     1|      smutnych! nie odnowione będą serca człecze! nie starte będą
11     1|       biją w tej chwili wszystkie serca czujniejsze w tym mieście?~
12     1|        nie biją już na nasz widok serca mężów duchownych i świeckich.
13     1|       pycha, na dnie goliardowego serca zawsze ukryta, choćby pod
14     1|           inne jej piękności! One serca sięgając, w pamięci pozostają,
15     1|     kuglców pomostami bawicie swe serca rycerskie, zdając pieśni
16     1|            to jedno weźcie na swe serca ucieszone w grodzie - ona
17     1|       oczy i uszy! póki w głowy i serca mężów tego kraju nie spojrzy
18     2|      dajecie, aby się zatwardziły serca kobiet, a razem serca mężów
19     2| zatwardziły serca kobiet, a razem serca mężów i miłośników ich...
20     2|           głową, wymawia im coś z serca, natrząsa się nad nimi gorzkością
21     2|      wymyślają"; oto, z trzosem u serca a z czół oziębłością, "którzy
22     2|         znów nieukojem, skołysane serca spiżów obu.~
23     3|          podobno. Ale niech ci to serca nie kazi. I nie herold.
24     3|          Nędzne to życie - połową serca zaledwie."~"Lub może - podejmie
25     3|       uciekać... Ciężka afektacja serca na pijaną głowę - niedobrze!
26     3|           złą wieść najgłębiej do serca; kroczył ponuro na uboczu
27     3|         goryczą i żalem wypełniły serca kamratów. Obsiada go kołem,
28     3|           zażywnie i lubo..." Tam serca żre acedia "na zimno", niczym
29     3|  pochwalają tej ugody. Młodsze bo serca uporczywsze w wdzięczności,
30     3|     osobliwie za trochę kobiecego serca w użaleniu się nad ich dolą.
31     3|           z tego powodu, że nieco serca kobiecego poczuł na sobie
32     3|           raczą tkliwość oddanego serca. A w tym łaskawym poczuciu
33     3|      poczuciu większej krzepkości serca swego krzepią się wraz i
34     4|        onych przewodników młodego serca; nie stać go będzie na wdzięczność
35     4|          daj zmyć - zmyć z oczu i serca! - wszystką miałkość żądz
36     4|         ptactwo czujności.~Każdym serca uderzeniem wracał mnich
37     4|         nie wylatywała gołębica z serca, które zawarł smutek...
38     4|          joculatores ejus, którzy serca człecze poruszać winniśmy
39     4|           prawdziwie zatęsknisz - serca skruchą, a nie pychy raną...
40     4|       której gościem pił. Oziębły serca ludzi dla Muz."~Sapliwie
41     4|         że napływ wdzięczności do serca wycałował za podziękę -
42     4|      życiu stało! Słabe są bardzo serca kobiet."~"Nie poruszaj grobów
43     4|        tym upragnieniem człeczego serca, które w zachorzeniu ostoi
44     4|   pieczołowitości i przywiązania: serca macierzyństwu! Bardzo niewiele
45     4|           gotowe?!... Podczas gdy serca młode będą zawsze wolały
46     4|       spełnionej wróżby wypełniał serca tylu franciszkanów co znaczniejszych!
47     4|         na tę kuźnicę wnętrzną? Z serca i ona wszak zapalność do
48     4|          zdziałał się czar: z dna serca wyrwała się wspomnień zwidem -
49     4|       różę chyba... gdy dwa nagle serca zabiły mu w piersiach!~Stara
50     4|         rozmnożą wiarę, rozszerzą serca człecze, lepsze życie zgotują
51     4|  pomstliwe. My to, klerki, kazimy serca - bodaj i przeory, biskupy,
52     4|          głęboko wejrzeć musiał w serca maluczkich on człek, który
53     4|       przezorne wypełza z każdego serca. Tak się rozbijają gromady
54     4|    duszach świat cały - do żywego serca Franciszka!"~I nad ona trumną
55     4|          jaką podejmiecie młodego serca żarem - ku temu, aby się
56     4|          oblicza ziemi i odnowiły serca człecze - tam graalową służbę
57     4|            Niełacno odnawiają się serca z nawyknień czucia, myślenia