Czesc

 1     1|           pocznie parskać, strzyc nią i otrząsać: właśnie jak
 2     1|      ludzkiego wyciąga i radowe z nią po rynku tańcuje. Urwał
 3     1|           jej stopom zwisały. Pod nią murów i skały przepaść ciemna,
 4     1|        ciemna, na orli wzlot, nad nią już tylko nieba błękit przesłoneczny.~
 5     1|           o?" - wyżabia się przed nią burmistrz, każdym słowem
 6     1|          nierad burmistrz biec za nią musi: nie daj Boże, zasieką
 7     2|           się wmiesza, zawisa nad nią króla rękawica czerwona.
 8     2|         nie odszedł, odsypię ci w nią szczyptę ziela ukojenia,
 9     2|      błyska opalami wplecionych w nią pereł. Włochate i tłuste
10     2|   ciekawość! Wam i do nieba przez nią droga! Wam i lęk piekła
11     2|       podsunąwszy, czym prędzej w nią zgarnął datki pobożne.~Bo
12     2|       znakami do chwytania się za nią. Alić topielcowa wręcz groza
13     2|       płaczem dziewczyna taka. Za nią inne. A i starsze kobiety
14     2|            oczamiż oni panowie na nią, suchą wierzbę, patrzyli -
15     3|        nóg końskich. Błyskają nad nią skrętne węże trąb u boku
16     3|          brat franciszkanin przed nią klęczy: wszelkiego stworzenia
17     3|           stupotał i sparskał pod nią biały rumak królewski.~"
18     3|         księdze stoję i wpisuję w nią akuratnie przeorowe słowo,
19     3|     czeluścią komora dymnika, pod nią na rożnie wołu byś upiekł.
20     3|  rozmyślań nad tym, co się między nią i heroldem przytrafi.~Gwałtowne
21     3|         kogucik wystawi się przed nią i recytuje jej w nos:~"Si
22     3|     przecie rada widzi, że się za nią po izbie wciąż merdają.
23     3|       znalazł odpowiedzi, choć po nią trzy razy do czarki zaglądał -
24     3|     samego.~Spode łba spogląda na nią goliard. Żonglerów twarze
25     3|     drugiego. A linochód stoi nad nią z palcem wystawionym ni
26     3|           to właściwie tak się na nią wy kosztował?" - rzucił
27     3|           też to człek uczony nad nią prawi. W dymnym świetle
28     3|        Żaki jak mlekiem żywią się nią. Wszystkie gęśle towarzyszy
29     3|      diabeł porwał! Chętnie bym z nią tu pogwarzył. Mądra musiała
30     3|           Pośród nich była. Przez nią i skoczki wyżej skakali,
31     3|           Bacchus mógłby siąść na nią okrakiem... Jestem na dmie
32     3|        skuwana. A pełzając tak za nią, wciąż jeszcze coś koło
33     3|       kamratów, ustawia się przed nią i wygłasza jej ten wiersz
34     3|           łasicą stopka pani a za nią, jak ten wąż, spod spódnicy
35     4|      płaszczu czarnym. Aż się nad nią zastanawiać jęli waganty.
36     4|         polny skomlić będziesz za nią, młodzieńcze niejeden!...
37     4|       cygaństwa swego.~Gdy tuż za nią, na gościńcu, wyłania się
38     4|          by jak kret ciałem się w nią wcisnąć.~"W jeństwo wziąć
39     4|    wyczytać. Tymczasem pieści się nią, głaszcze jej okute skóry
40     4|          przywiązany, pracuje nad nią pędzlami mój prostak z duszą
41     4|           przed Bogiem. Spójrz na Nią: stoi tam w kamieniu, pod
42     4|          suknię, narzuciły się na nią, że zgorszenie swym strojem
43     4|         mi - szepcze gardłowo nad nią. - Na twoją i moją duszę,
44     4|         filozofii szukają.~I że z nią łatwiejsza kobiecie robota
45     4|      obejdą się teraz. Starczy za nią dziewcząt śmiech szklany
46     4|         młodości.~Nie matka się o nią troska, lecz - jak to bywa,
47     4|           troska, gdy jastrząb na nią tu spada. Ku niej to pewnie
48     4|           gdzie tylko w pogoni za nią uderzyła stopa goliarda,
49     4|           matkę swą i zatańczył z nią przed ołtarzem - na tym
50     4|       sprawiły wszystko, co się z nią w życiu stało! Słabe są
51     4|   własnych?!"~"Dla niej!... przez nią!... przy niej!..." - zaszlochał
52     4|         Bogarodzica!...~Szumi pod nią fala przesmutnego pacierza,
53     4|      bracie furtianie, waży przed Nią - przeor wskazał na obraz
54     4|          winy goliarda. Położą na nią wszystko!... I tę dziewkę
55     4|           czas; zbiry grodzkie za nią w trop a chyłkiem - nie
56     4|        sąsiadom to wszystko, co w nią wgadał było przypadkiem
57     4| stajenkowa dla Bożego Syna. A pod nią głucha, mroczna pomstliwość