Czesc

 1     1|          choć kudły jak u barana, przecie ślad tonsury wciąż jeszcze
 2     1|        żonki z nadąsaniem dorzucą przecie coś niecoś do czapy.~I powieść
 3     1|           mieście całym. A czynił przecie wszystko, co trzeba: i na
 4     1|          wałęsa, gdy zarobku dziś przecie pora.~"Kędyż pójdę? - odpowie
 5     1|          biedy człeczej nie wziął przecie. Sam szczodrym był.~Toteż
 6     1|           I to ramię jego, w porę przecie powściągnięte, jęło wykonywać
 7     2|   bogobojnym tu się snują, odbiją przecie od się ciekawość ludzką
 8     2|  rozgorzał na rubin!... Użala się przecie tą biada prorok Ezechiel
 9     2|         mydlana - nie wzgardliwie przecie tym razem, lecz w smęcie,
10     2| chichotały kobiety - nie radością przecie, nie życia ochoczością nawet,
11     2|           chustę.~"A stworzył was przecie Pan Bóg ku uzacnieniu miłością
12     2|           małżeńskiego, mówiła! A przecie aż dwóch przyłasiła ku sobie!
13     2|        Parsifal ten - choć Graala przecie nie ma?"~I odpowiedział
14     3|          przeciwić się nie śmiem. Przecie wieści o rycerzu łaknę."~"
15     3|        uporowi mnicha. Nie warkła przecie ta królowej stróżka, a tylko
16     3|          by w lica urodę choć raz przecie wejrzał!~Poprawi się pani
17     3|           głowę kaptur mniszy). A przecie pod kapturem onym przeżywam
18     3|         zatreluje radości gamą, a przecie aż zgrzytliwie w tym weselu
19     3|  rozrzutnico durna!... I zgził mi przecie babę! Skoczków ci się teraz
20     3|         sińców zbita, obziera się przecie, czy pasja sroga zalewa
21     3|             za gędźbę piękną."~"A przecie mniszysko ignorans jest.
22     3|         musiał:~"Nie o naszych ja przecie myślałem! Wszakże oni to
23     3|       czerwieniach, nie królewski przecie, a z wędrownych po zamkach.
24     3|          pasowanego gbura. Z gęby przecie widać: nie pan to żaden,
25     3|         nie pozwoli. Ogłupili ich przecie do tyla!~"Wiodła niegdyś
26     3|         powiedzieć, że go tu siłą przecie nie ściągała, komu zaś jej
27     3|      drwią z niego żaki. On czyni przecie te zaloty nie dla się tylko,
28     3|         żaczyska jak złe muchy, a przecie rada widzi, że się za nią
29     3|        mściwie o tym kaszlu!... A przecie mnie starym zowiesz? Czym
30     3|     płomykiem przewiała... Nie ma przecie w tym stroju nowym nic tak
31     3|         dla cię nie ma, duszaż to przecie zostaje, wieczna - dusza
32     3|           okrutnie, a nie zleciał przecie; że znów suniesz dalej z
33     3|           na waszym stole? Zna ją przecie miasto całe. Albo owa księga
34     3|           izbie. "Nie masz jej tu przecie" - uspokaja tymczasem goliarda
35     3|       dzwonkowa.~ ~"Nie na niegoż przecie krojono... (Gdzie ten, na
36     3|    poniewierane przez ludzi!... A przecie wyczekują was ludzie po
37     3|         niebieskiej. Bo świata wy przecie rosa, grodów ucieszyciele!
38     3|       pochylą łan głów młodych.~A przecie, nawyku siłą, zezem wyzierają
39     4|           Jam Zbawiciel twój jest przecie! ~Pozdrówże mnie, chrześcijaninie, ~
40     4|      chciwe najwyższego piękna! A przecie, w chwili iszczenia się
41     4|      kułaku - nie rękojeść miecza przecie...~Różaniec tak kurczowo
42     4|     garściach obu, nie spożywając przecie, choć mu bułka, jeszcze
43     4|           z Bogiem" - złagodniała przecie niełaska chwili.~A i teraz
44     4|          poetę razem znalazłem ja przecie! Bo czymże są te słowa przeora
45     4|    śpiewanych mocą wyczarowała go przecie zza murów smutku i śmierci -
46     4|          to słowo. "Nie satanassa przecie!"~"Nie trzeba i diabłu pomocnic
47     4|                Zresztą cicha jest przecie i uległa w wielkości przytulenia.~,,
48     4|        ubi? quomodo? quantum."? A przecie w kochaniu jest rzecz główna
49     4|      najbardziej; nie z tkliwości przecie, lecz z niesmaku oświeconego
50     4|      formae tantae!" Zapamiętałam przecie! wzięłam, kobieta, w upór
51     4|        przedwieczorną porę, wzywa przecie jawnie oczy wszystkie: "
52     4|     sczmucisz mnie strachem. Wiem przecie: tyś z Misericordii tajnego
53     4| Parsifalowej zbroi. I znalazł się przecie taki, który ją kupił!...
54     4|       Goliard już nie żył było, a przecie głową tak się jeszcze rozpacznie