Czesc

 1     1|        wzywał za świętym Pawłem, aby ludzie pilnym przykładaniem
 2     1|          będziesz mi tu czmucił, aby je sobie pieśnią ku amorom
 3     1|           Wszak przyszłyście tu, aby mnie nie siebie, słuchać...
 4     1|     zamek. I postanowił zarazem, aby dzień ów radosny upamiętnić
 5     1|         zdziałać go pani kazała, aby oznaczały wiarę, nadzieję
 6     1|      podawały mu się za oparcie, aby powstał. Ledwie się podjąć
 7     1|      Rozkaże królowa niechybnie, aby poniechał błędnego rycerstwa
 8     1|       pani prośbą i pocałunkami, aby dziś w tych oto szatach
 9     1|         nagle, nie chcąc uchybić aby jakimś tam może ważnościom
10     1|     sztuki pokazać muszą, czy je aby naprawdę umieją. A to nie
11     1|          doń człek przy zdrowych aby zmysłach? Widzi: bary jak
12     1|           i ja zastawiłem miecz, aby płaszcz strojny kupić. Zważ
13     2|      koniec dostać się na zamek, aby wziąć na się kolory i tęsknotę
14     2|     pazury obcego człeka, czy tu aby duszy swej w niebezpieczeństwo
15     2|      klejnotne łykać mu dajecie, aby się zatwardziły serca kobiet,
16     2|     wasze, pomnijcie! uleczenie: aby się szczęśliwość jak morze
17     2|     duszach jak piekło ciemnych, aby płomień wiary w nich rozgorzał,
18     2|       dwóch przyłasiła ku sobie! aby się tam zabijali pod jej
19     2|         mu co złego zrobić, lecz aby się wywiedzieć tylko: dokąd
20     2|         w dwie korony olbrzymie, aby tym straszniejszą zdała
21     2|       koroną u wyniosłych czół - aby przypominały ludziom słowa
22     2|    familią ich całą goliardową - aby ład i porządek w społeczności
23     2| znamienitszy, tym mniej dopuści, aby powalonemu smutek pognębieniem
24     2|   złośników wypatrywać ich będą, aby ich umorzyć, głupiemu na
25     3|   niedługo będzie się wzbraniał, aby takiego romansu nie opowiedzieć
26     3|          potrzeba nam, kobietom, aby wszystko w nas było komu
27     3|        faunów, panków i satyrów, aby ich polecił królowi betlejemskiemu,
28     3|         Bramy miasta tego minąć, aby co najrychlej, do pierwszej
29     3|      rozżali się niespodzianie - aby i tobie na sercu dumniej
30     3|        brzuchach ku panom swoim, aby - im na ostrzeżenie - zawyć
31     3|         w światy rycerze błędni, aby się to wszystko dawniejsze
32     3|         w obiecankach ciągłych ~ aby się to wszystko wreszcie
33     4|     atencją i nawołują kamratów, aby przystanęli pojrzeć, kogo
34     4|        są oszołomione wszystkim, aby dziwić się czemukolwiek.
35     4|    zamartwiają żaki, czy starczy aby dla nich miejsca w Paryżu.~"
36     4|       jeszcze nieopierzone było, aby im po, nad wszystko na świecie
37     4|   zakorzeniałego w murach życia, aby się rozsiewały po świecie
38     4|        zwlókł się pod jej progi, aby się lica napatrzeć. I umrzeć
39     4|        innej nad pędzle i farby, aby tym wymowniejszą stała się
40     4|        ziemskich pierzchliwości, aby się tu czyściły sumieniem
41     4|        powiadał mu na rozstaniu: aby nie minął bez pacierza postaci
42     4|      opowiadana była rzecz cała, aby w przypuszczalnym gniewie
43     4|          to jeszcze: czy diabłem aby tamten nie był? - tym się,
44     4|          Ambroży, iż Bóg chciał, aby zużytkowanie owoców ziemi
45     4|      sprawdzenia, czy się w niej aby jaka cyfr omyłka nie zataiła
46     4|      mającego Ewangelię wieczną, aby ją opowiadał wszystkiemu
47     4|    rzecze - to wszystko braciom, aby godnym sercem franciszkanów
48     4|         ciekawości mnisze. - Czy aby przeor na igrę pozwoli?!...
49     4|          w trop a chyłkiem - nie aby zaczepiać ją śmieli, lecz
50     4|        innej nad pędzle i farby, aby tym wymowniejszą stała się
51     4|   młodego serca żarem - ku temu, aby się starły smutki z oblicza