Czesc

 1     1|      wszystkim rozśmiechów gburnego gdzieś w tłumie chłopa. Z piskiem
 2     1|       sądzie biskupim: skąd jesteś, gdzieś bywał. Bo szyję dam, że
 3     1|      wszystko płuży.~Oto w odległej gdzieś izbie zamku siedzi na tapczanie,
 4     1|            się w mieście!~Przysiadł gdzieś na progu, ni to pątnik zziębły
 5     1|             raz drugi - na pokojach gdzieś pańskich. W pośpiechu już
 6     1|       mięśnie, rade życiu, grają mu gdzieś koło barków jak pod futrem
 7     1|           duchu, już myślą w innych gdzieś grodach opowiadał ludziom
 8     1|       zagaduje:~"Opowiadaj o sobie: gdzieś bywał? skąd jesteś?" To
 9     1|           wyzwanie, niby spotkanego gdzieś na gościńcu, nie podobało
10     1|          uznać, waganty, spotkawszy gdzieś na gościńcach świata - za
11     1|          ten uśmiech na policzkach, gdzieś tu, koło dołecz...! - gdym
12     2|        usłyszały o zmroku w ciemnym gdzieś kącie izby... I tak oto
13     2|       wszędzie. Po krokach błędnych gdzieś ganków na wysokościach,
14     3|            franciszkanin, przyległy gdzieś do schodów szeroką kupą
15     3|             płomyki czarnych włosów gdzieś koło ucha, na te kędziorki
16     3|             że mi tęsknie od złotej gdzieś niewoli w twoją nędzarną."~
17     3|          pyszną kruż bioder swoich. Gdzieś obok siebie domaca się czarki
18     3|       wagantów na świecie. Każdy by gdzieś przylgnął, gdzieś zażył
19     3|          Każdy by gdzieś przylgnął, gdzieś zażył i rozmnożył się jak
20     3|             psy kuglców, zadrzemane gdzieś po kątach, zerwą się nagle
21     3|      całkiem.~I odrzuca to wszystko gdzieś w kąt, pod ławę. Jakoż opróżniają
22     3|             hałaśliwe, psy kopaniem gdzieś pod ściany poodrzucał, niedźwiedzia
23     3|      zawziętości, z jaką znaleziony gdzieś grot nabija tulejką na żerdź
24     3|          gromadzka!..."~I dobywając gdzieś spod bierwion u pieca toporzysko
25     3|         harców jego. I dopadłszy go gdzieś na środku izby, chwyta mocną
26     3|           za ramię, odciąga precz - gdzieś na dalsze izby gospody.~"
27     3|            Lecz tymczasem tuż obok, gdzieś koło kościoła, zatupocą
28     3|      Niejeden ramię swe, strzaskane gdzieś koło łokcia, za rękaw przy
29     4|     Wreszcie powalił się na klęczki gdzieś u węgła na zakręcie muru.~
30     4| pielgrzymiej zadumy.~Aż na koniec - gdzieś u węgła, przy muru zakręcie -
31     4|             Kierował się ojca wzrok gdzieś przed się i jakby mury celi
32     4|       samego. Ziemi grudą przypadła gdzieś sowa na krzew. I z wklęsłej
33     4|           świata i życia - w słońce gdzieś wyskoczyć, polem szczerym
34     4|             z gór dalekich opadł tu gdzieś na złamaną kolumnę i cietrzewi
35     4|        murawy głęboki cień? I pędzą gdzieś przed się po tego cieniu
36     4|             raz przed się, na oślep gdzieś wierzgnie. I niczym to szczenię
37     4|         objęcia i rzucił się opodal gdzieś, między wrzosy, by raczej
38     4|            skrzydłami. I żenie - to gdzieś miedzy wrzosy, to na płytę
39     4|         dawnej, niech sobie dziewka gdzieś u grodzkiego kramu wstążek
40     4|            się ukryje, na ponocnych gdzieś schadzkach po młynach, gdy
41     4|             może pod bluszczu gęstą gdzieś zasłoną. Oto rozdzwonił
42     4|             utkwić ponure wejrzenie gdzieś pod się.~"Kamiennego lica,
43     4|           zasię na nie.~Na dalekich gdzieś zagonach błysło nowej barwy
44     4|         ciemnych biec i po ciemnych gdzieś kątach wyczekiwać duchów
45     4|          obóz cyganów w najbliższym gdzieś lesie. A nie doczekawszy
46     4|        plusk jak w wodę opadających gdzieś na izbę szczurów. Rdzawe
47     4|       przędzy w ciemnościach kątów, gdzieś między szczurami ukrywając
48     4|           przepito, nie przebawiono gdzieś na świecie. Gdy zaś gromadzie