Czesc

 1     1|    nabłyszczony światłem, opałowe są pereł wploty w kosy jej
 2     1|          na pół oderwane od życia są serca człecze, gdy swe szczęście
 3     1|        słuchają wszyscy i wszyscy są radzi: "Ten bo z życia bierze!..."~
 4     1|        które się pokażą, nieładne są chyba, bo w oczach ich nie
 5     1|        upodobnieni sowom, które i są, i wolą być za dnia ślepe,
 6     1|         kamratów na rynku, piękne są skoczki tańce i nogi, piękną
 7     1|      duchu swym poetę. Jestem. Tu są zaś zacni towarzysze moi,
 8     1|     bliskie, jak zrównane nieomal są wszystkie dole człecze chocia
 9     2|       nowy jego przyjaciel, jakie są pierwsze potrzeby w porwaniu
10     2|            Bowiem wiedz: trojakie są niedole doczesności naszej,
11     2|          tego nie powtórz!) z Ewy są jabłka i wężowej w nas ciągle
12     2|           dla kobiet delectabiles są, wiadomo, rodzynki. Nasypał
13     2|               Wiadomo, jadu pełne są te stare skorupy cnoty.
14     2|      wtórzy druga wieża - ~sumień są roki, serc waszych sądzie? ~
15     3|        Antoniego: że nie szatanów są natury, że i w pogaństwie
16     3|           Różnie różni powiadają. Są, którzy mówią, że gdy pani
17     3|        Takie zaś gbury - dodaje - są zawsze najbardziej przylepne
18     3|         Wiedz, pyszna kobieto, że są godniejsze pięknych wierszy
19     3|          po świecie - i w wielkim są wśród nich respektowaniu.
20     3|        dalsze oto ciągi rozsypane są teraz w myślach jak te paciorki
21     3|  przyniosłaś? No, toć się chwali. Są i poczciwe na świecie."~
22     3|          światu całemu. Najlepsze są, które rade i łatwo rodzą:
23     3|          Najgorsze zaś jałowe. Te są niuchem in venereis zawsze
24     3|         dążenia ku rzeczom, które są z ducha!... Za was to -
25     3|          to w gospodzie. Oto znów są u progu, ale na ogonach
26     3|        wiedząc nawet dobrze, skąd są ci panowie. I dokąd was
27     3|     odgadnąć od razu, co za jedni są ci panowie!"~Żonglerzy,
28     3| niewczesne w życia każdej sprawie są, wiadomo, igrce sztuk wszystkich.~"
29     3|          wciąż w dążeniach swoich są dusze człecze? A tym ci
30     3|    przeorowej w obrazki jasne twe są ubóstwa mniszego zaledwie
31     4|      grodu od matek zbiegłe, zbyt są oszołomione wszystkim, aby
32     4|   pomiatają wzgardliwie panowie - są tam w wielkiej estymie i
33     4|  żonglerów i goliardów ze świata: są jak oni "mdli bracia", o
34     4|          I błożą się tą myślą, że są igrcami przed Bogiem.~Zaś
35     4|   znalazłem ja przecie! Bo czymże są te słowa przeora powiadane
36     4|        lekka powieki. Usta bożyca są w zadumie poważne, gdy rozsiewną
37     4| panieństwa. Źrenice jej natomiast są takiej ciekawości pełne,
38     4|     włosów owiewie, rączki zajęte są czymś gorliwie u krzewu.
39     4|        sporne, dwie dusze świata, są w takich chwilach kobieta
40     4|          nią w życiu stało! Słabe są bardzo serca kobiet."~"Nie
41     4|           jak ta śmierć kościana, są moje królowe i święte, zakrzepłe
42     4|         Więc myśli o kwiatach, że są chyba tęczą i rozjaśnieniem
43     4|          lampami czuwania, smutne są bardzo. I głupie w nich
44     4|        dla świata szlachetnej!... Są! są sabaty na świecie!"~
45     4|        świata szlachetnej!... Są! są sabaty na świecie!"~Za te
46     4|      pogadują ze sobą bracia. Złe są mnichy w tej chwili. Za
47     4|           powiedzieć na rynku, że są wobec Muz rudes et idiotae.