Czesc

 1     1|     śmiechu- sam dla nich niczym rycerz błędny, gród wyzwalający.~
 2     1|    wieczór tak zagada:~"Królowo, rycerz w czarnej zbroi, który rankiem
 3     1|      mnichów burych, sam niegdyś rycerz. I choć kobiety kościelnym
 4     1|         podwiewał, że zdawał się rycerz jak ten pani Ledy pogańskiej
 5     1|       rozmachu chylą się głęboko rycerz i książę.~Kroczą panowie
 6     1|      nich jest aptior ad amorem: rycerz czy poeta."~Odmie pani wargi
 7     1|          furknął nagle ku górze. Rycerz, i przed damami milczący,
 8     1|        dziś wcale:~Gdy zstępował rycerz z zamkowej góry, nocny granat
 9     1|       przed zakonnik!.~"Jam jest rycerz Straży Śmierci, Graala poszukiwacz,
10     1|   mnichów lamentacji.~Wtórzył im rycerz piersi swych przyjękiem.
11     1|          niej? Nie?!) I jam jest rycerz straży - straży grodzkiej -
12     1|        zamku padł nocy niedawnej rycerz jakiś. (Może ci już opowiadano
13     1|   gwiazdy i horoskopy."~Nie śmie rycerz przeczyć słowem mądremu
14     1|          prawdy nie głoszą,"~Tak rycerz błędny i wędrowny poeta
15     2|       Widzą: źle bardzo! Błyśnie rycerz krótką stalą mizerykordii
16     2|          cofnął się przerażeniem rycerz sam: gdzie królewski poufnik
17     2|        wierzysz!" - odepchnie go rycerz cierpko.~I odwróciwszy się
18     2|      niemocnych.~Zrazu minął go| rycerz idący z goliardem, nagle
19     2| zmierzają te dorady, machnie się rycerz od nich oburącz.~"Kobietyż
20     2|       Ledwie odeszli od niego, a rycerz sposępniał coś bardzo. Pod
21     2|              Aż się w zdziwieniu rycerz na miejscu zatrzymał. -
22     2|    Chciał był obruszyć się na to rycerz, ale spojrzawszy na goliarda,
23     2|          ciemię uderzony opuścił rycerz głowę, tym najbardziej dociśnięty,
24     2|          krewny jaki!~Przytakuje rycerz tym razem. Istotnie familiant
25     2|    swojej z ciekawością razem.~A rycerz natrząsa się oto nad nim
26     2|  sukiennice.~Na miejscu pozostał rycerz tylko. Uczynił to z nawyku
27     2|     Łokciem i kułakiem odepchnie rycerz od się śmierć nałażącą nań
28     2|         obciążył.~Jak opodal ten rycerz błędny drugi, szukający
29     2|         przerażenia wrosły, stał rycerz sam.~Gdy nad głową jego
30     2| rozżarzony chyba podał mu w usta rycerz w gwałtownym pocałunku warg
31     2|        chusty ratowniczej stąpał rycerz pod wymówkami familii. Nie
32     2|          się goliard. - Więc mój rycerz błędny tu się chyba nie
33     3|       murach kościoła; przy niej rycerz gronostajowego płaszcza
34     3|      przypłaci, duszą żyć będzie rycerz wiecznie! Bowiem ja wziąłem
35     3|        na kobiety nie pyskuj, bo rycerz cię słucha!"~Żaki już pochowały
36     3|    chwalić. Baczyć natomiast, by rycerz nie brał takiej żonki w
37     3|         teraz dopiero ukazał się rycerz drugi. Ten, zda się, jak
38     3|          osobliwym czarem.~Drugi rycerz tymczasem tyłem przysiadł
39     3|         lepszych!" - pociesza ją rycerz od stołu gromko i weselnie.~
40     3|          marsz!" nie znalazłby a rycerz sam. Jako że właśnie te
41     3|        na "gore", na ratunek!~On rycerz wielki, który dotychczas
42     3| wzgardliwym gestem dłoni odchyli rycerz od siebie to żonglerów oburzenie.~"
43     3|          temu, wiecują zażarcie. Rycerz, któremu po wystąpieniu
44     3|       każe wciąż ową chwilę, gdy rycerz pocałunkiem ust swoich wzionął
45     4|      Pewnie zapatrzył się był on rycerz w moje wrota kościoła, na
46     4|         sobą towarzysze, obronił rycerz. Za nami nie ujmie się na
47     4|       nie wstąpi w szranki żaden rycerz błędny. Toteż i wolności