Czesc

 1     1|          smutków błędne rybałty.~Zasię dzień odpustowy ściągnie
 2     1| tabulatora - na kugle i uciechy. Zasię po wieczerzy zawezwie się
 3     1|          spornie kiwali głowami, zasię mnichy czarne po stallach
 4     1|       płaszcze najdostojniejsze.~Zasię na rozstaniu przykazywała
 5     1|       swoją podrzucił pod progi. Zasię datków od biedy człeczej
 6     1|            między mieszczany. Ci zasię - ładem trybu swego, który
 7     1|     uszanowania dla poetów, sami zasię pozwalali im mówić całą
 8     1|    sztuki umieją Cyganie... Duch zasię po ojcu w was pewnie...
 9     2|     Zbroję nabył płatnerz, miecz zasię wykupił poufnik królewski."~
10     2|     zostanę - do śmierci... Abyś zasię z próżną garścią ode mnie
11     2|        już było tymczasem:~"Inne zasię krwawniki dostąpiły swej
12     2|       mieniacz znad ławy swojej. Zasię pod gołą ścianę kościółka
13     2|          przed pręgierzem samym! Zasię mnie milczenie już pono
14     2|      głębiej na amen. Najmłodsza zasię z nich, jeszcze dziecko
15     2|       się też widuje?... Dzisiaj zasię mogą mieć i inne jeszcze
16     3|      kotka po nocy będzie, W tej zasię nadziei oto aż ponosi żaków
17     3| Aleksandrii. I tak sczeźli pono. Zasię dziś? teraz?... By prawdę
18     3|     żakom ku nauce:~"Najbardziej zasię chronią nas od vulgarii
19     3|    zadrzemanie otuchy pełne. Tam zasię, w złotym blanku oliwnicy,
20     3|        co go tu nagabywano. Głos zasię miał zrazu bardzo słaby:~"
21     3|         zohydzanie przed ludźmi. Zasię to piętno urągliwości społecznej
22     3|         nad miarę rozpustny, noc zasię jeszcze gorsza - tą gorączką
23     3|     mieni gościniec cały. Bokami zasię, chyłkiem - miedzą a ścieżyną -
24     4|     wyruszyłem ja z grodu. Dokąd zasię sam dążę, człek stary? Do
25     4|         z powszedniości. Panowie zasię - po prawdzie. A Bóg chyba
26     4|          robocie naszej. Tańczyć zasię będzie miała czym: dziewczyna
27     4|  niepamięć to rzucimy.''~Narybek zasię najmłodszy: żaczki, dziś
28     4|       wiesz. I Paweł Twój. Który zasię liściem płonym który owocem
29     4|        ukoić u żadnej strugi!... Zasię u pierwszej bodaj kałuży
30     4|    czyściły sumieniem świadomym. Zasię powłoki cielesnej, szat
31     4|     skrzyni księgę skórzaną. "My zasię, żonglerzy i goliardy, zawsze
32     4|          zostaw oświeconym."~Sam zasię przysiadł się do goliarda
33     4|  zapalają się rumieńce gorączki. Zasię w palcach ma dziwny niepokój,
34     4|       chociaż w innej mc wie!... Zasię tamto drugie bodaj (że to
35     4|         kramu wstążek nakupi. Ja zasię i te kudły swe ostrzygę,
36     4|       spogląda na człeka, nie on zasię na nie.~Na dalekich gdzieś
37     4|    podeszew, a omiękła zupełnie; zasię obrzeża kart wszystkich
38     4|        się do kościoła śpieszył. Zasię wieczorem pod wiechą gospody
39     4|          lat dziesięciu!...~Wina zasię zbraknąć nam nie powinno. -
40     4|       wedle wierzeń swoich.~Górą zasię nad połamane piachy dachów
41     4|          pacierzem...~W piekarni zasię posiłek dla tych ludzi narządzić...
42     4|         i szacunek powszedni!~Wy zasię, Muzy Terpsychory, panie
43     4|        by wonczas należało. Dziś zasię uczynić w tym i drugą poprawkę