Czesc

 1     1|           duchowne.~Powiadali, że Pan Jezus, ukrzyżowan, nie zmartwychwstał,
 2     1|          prześwitują jasne główki pań z barwną taśmą nici u szyi,
 3     1|      Udręczony tęsknotą poniechał pan Lancelot błędnego rycerstwa;
 4     1|           płowych - tak wstępował pan Lancelot po upływie roku
 5     1|     rzecze z grymasem. - Ach, ten pan Gawan i jego zazdrość naprzykrzona,
 6     1|           Żarliwie zagadywał tych pan cnotę książę wymowny.~I
 7     1|        tajemnica. (Nie będzie już pan Gawan tropić ją wszędy zazdrością
 8     1|  najdzielniejszy z obrońców jego: pan, który znalazł się na rynku
 9     2|      pieniędzy wysypał mi na stół pan z zamku. A sfukał mnie gębą
10     2|       cukier."~Szarpnął się teraz pan bardziej pono niźli Żyd
11     2|       całe." ~"I...?"~"My, igrce, pań świętych nie przysparzamy
12     2|         idzie wraz naprzeciw nich pan bardzo pysznie przystrojony,
13     2|           włosach noszone, takich pań myślami rozgorzały niegdyś?
14     2|      skrzydła habitu.~"Srodze was Pan Bóg pokarał za grzechy wasze,
15     2|          jego tymczasem.~Daremnie pan szczodry płaszcza zbył,
16     2|            A stworzył was przecie Pan Bóg ku uzacnieniu miłością
17     2|     wniebowzięciem smukłe szeregi pań świętych i błogosławionych
18     3|  Najpiękniejszej uroda! Przy niej pan! - dumniej żadne nie spoglądają
19     3| rozpacznie za głowę.~Podejmie się pan w strzemionach, zdumiony,
20     3|   klasztorowi!"~"Oo!..."~Zawrócił pan stępa, głucho uderzają kopyta
21     3|           wciąż o jedno tylko jak pan mąż lub te żaki przylepne.
22     3|      poboję? O, wej!... Niech się pan mąż pod górą pierzyny nasapie
23     3|         młodym. - Patrz, jakie mi pan mąż pończoszki ładne dziś
24     3|         wylotu ulicy, widzą, stoi pan mąż w szubie i ogromnej
25     3|      Bardzo gruby rzemień odpasał pan mąż pod szubą; a gdzie zdzieli,
26     3|           gęby przecie widać: nie pan to żaden, a człek chudorodny;
27     3|         też igra dziś poszła, ile Pan Bóg zarobić pozwolił. Człeczysko
28     3|         śpiewu:~Pięć ran cierpiał Pan! ~Cztery listy Wangelisty! ~
29     3|         winie zroiło, poecie, żeś pan radca miejski sam i że masz
30     3|      samemu?... Nie obraziłby się Pan Bóg i na kościoły prędsze
31     3|      wiadomo, nie brak przymizgów pań grodzkich, które nawet przed
32     3|     wniebowzięciem smukłe szeregi pań świętych i błogosławionych
33     3|           bledsze życiem od onych pań w kamieniu. Rozmroczyły
34     3|    jeszcze bardziej żywe kamienie pań świętych. Bo taka ponurość
35     4|          ich życzliwie: dokąd też Pan Bóg prowadzi? ku czemuż
36     4|       niełasce gwałtownej:~"Niech Pan Bóg opatrzy!"~Zasapał się,
37     4|    cholewą lub rzemieniem, bo nie pan mąż, bo gardzi onymi mieszczany,
38     4|           nich dusze.~"I niech je Pan Bóg sam sobie sądzi!" -
39     4|   bachanalią w południe staje się Pan tańczący - łanom tu w krąg
40     4|          wygodzić, przysiadł było Pan na głazie, podwinął rac
41     4|          gonitwy jaskółek, którym Pan Bóg w pobłażliwości wielkiej,
42     4|          pokoleń. Że zaś Chrystus Pan od trzydziestego roku życia
43     4|         odgadują żaki radośnie. - Pan!" "Ci!..." - zgromić ich